|HIM|

𝓒𝓱𝓪𝓹𝓽𝓮𝓻 5.

"Χρειάζεσαι επειγόντως συμβουλές για κορίτσια."Μου λέει ο Ζιμέν.

"Ακούω."

"Μία κοπέλα πρέπει να της φέρεσαι σαν πριγκίπισσα,να της μιλάς όμορφα και να της κάνεις συχνά κομπλιμέντα."

"Της έκανα."Λέω.

"Καλό αυτό.Τι της είπες;"Με ρωτάει.

"Την ρώτησα αν της έχει πει ποτέ κανείς πόσο άσχημη είναι."Λέω και εκείνος με κοιτάζει άγρια.

"Τι; Δεν είναι αυτό κομπλιμέντο;"Ρωτάω.

"ΟΧΙ!"Απαντούν όλοι συγχρόνως.

"Αυτό με την χορωδία το εξασκείται καιρό;"Τους ρωτάω.
Κοιτάζονται μεταξύ τους και ύστερα κοιτάζουν πάλι εμένα.

"Αρχικά προσπάθησε να μη της μιλάς άσχημα και ύστερα βλέπουμε."Μου λέει ο Χουαζέ Λέι.

"Εντάξει."Λέω και το κουδούνι χτυπάει για διάλειμμα.

"Πες ένα κομπλιμέντο που θα της έλεγες τώρα αν την έβλεπες."Μου λέει ο Μάι Ζούο.

"Σάρα είσαι..."Σκέφτομαι.

"Είσαι..."Έχω κολλήσει άσχημα.

"Είσαι σαν αβγό με πόδια."Λέω και χαμογελάω ικανοποιημένος.
Τα παιδιά πάλι με κοιτάζουν άγρια.

"Τι;"Τους ρωτάω.

"Άστο δεν το έχεις καθόλου, πάμε να φύγουμε."Λέει ο Μάι Ζούο απογοητευμένος.
Τι σκατά;Δεν το έχω καθόλου πια;
Φεύγουμε από την βιβλιοθήκη και προχωράμε στον διάδρομο.
Την βλέπω στην άκρη να μιλάει με μία κοπέλα και την πλησιάζω.

"Σάρα;"

"Τι;"Δεν φαίνεται και πολύ χαρούμενη που με βλέπει.

"Ήθελα να σου πω..."Θέλω να της ζητήσω συγγνώμη αλλά διστάζω.Δεν μου βγαίνει.

"Ήθελα να σου πω σσυ.."Κολλάω πάλι και τα αγόρια με σπρώχνουν.

"Συγγνώμη."Καταφέρνω να το πω.
Εκείνη με κοιτάζει έκπληκτη και μου φαίνεται λογικό μέχρι και εγώ ακόμη δεν το έχω συνειδητοποιήσει ότι της ζήτησα συγγνώμη.

"Σε συγχωρώ."Απαντάει και νιώθω χαρούμενος.

"Θα έρθω το βράδυ να σε πάρω μόλις σχολάσεις από την δουλειά."Της λέω και την βλέπω που πάει να μιλήσει και την διακόπτω.

"Αυτή τη φορά θα έρθω με το αμάξι, ώστε να μη κουράζεσαι."
Μα τι ευγενικός που είμαι όταν θέλω.
Μπράβο Λούσιους!!!Τα πας τέλεια.
Χωρίς να περιμένω απάντηση κάνω νόημα στα παιδιά και φεύγουμε.