Biricik sevdiğim Kim Jeongguk,
Bugün beni görmek zorunda kaldığın için çok özür dilerim sevgilim. Gerçekten özür dilerim. Seni zor duruma sokmak istememiştim.
Beni gördükten sonra koşa koşa eşinin yanına gidip sımsıkı sarılıp ağladığını gördüğümde artık gitme vaktim olduğunu anladım. Gidiyorum Jeon, lütfen daha fazla üzülme.
Her ne kadar 30 yaşında olsan da küçücük bir bebeksin Jeon ve ben seni hâlâ seviyorum. O bebeği kucaklayan ve onu seven ben olmak isterdim. Umarım seni hak ediyordur.
Hey sen, Kim Jeongguk'un eşi Kim bilmem ne. İsminle çok da ilgilenmiyorum. İlgilendiğim tek nokta benim küçük kurabiyem. Onu üzme olur mu? Onu çok sev. Onun buna ihtiyacı var. Bunu ben yapamadım. Ve şimdi gidiyorum. Gitmesi gereken kişi benim. Çok uzaklara... Her ne kadar bu mektupları size ulaştırmayacak olsam da sizinle konuşuyormuşcasına yazdığım için rahatlamış hissediyorum. Beni dinlediğiniz için teşekkür ederim.
Ve son olarak, beni affet Jeon. Biliyorum affetmesi zor ve senden bunu istemek de öyle ama yalvarırım beni affet. Şimdi olmasa da bir gün...
Final