CHAPTER 3 MISSING
Lee Kumhee POV
3 Years ng nawawala ang anak ko. Maraming usap usapan na patay na siya pero hindi namin itinigil ang pag hahanap. Sa mga nag daang araw na akoy nasa korte para itama ang mali. Mahirap ang mga dinanas namin sa korte lalo na kung ang mga taong kumuha sa anak ko ay mga sinungaling. Mero nangibabaw parin ang tama, nakasuhan sila ng kidnapping at habang buhay na pagkakulong. Masaya kami dahil nabigyan na ng hustisya ang anak namin. Pakalat kalat ang mga nag dikit na litrato ni Samsoon. Walang tawag, walang nag sasabing buhay pa ang anak ko. Kaya nawalan na kami ng pag asang hanapin siya, dahil sa mga usap usapang patay na siya.
Hyunsun POV
"Sakay na sa buss at mag sisimula na tayong mag field trip". Sabi ni ma'am
Masayang masaya kaming sumakay sa buss dahil sa sobramg excited.
Pabilis ng pabilis ang takbo ng buss.
"Mga student wala tayong preno". Malakas na sigaw nung driver
Sumalpok ang ulo ko sa bintana at nawalan ako ng malay.
Dahan dahan kong idinilat ang mga mata ko. Nakita ko ang mga galos ko sa aking braso at sa ulo dahil sa pag kakauntog. Nakita ko ang mga kasamahan kong mas malala pa ang natamo sakin. Lumabas ako at tumakbong umiikot ang paningin ko dahil sa hilo. Kung san san nako napunta. Nakakita ako ng isang bahay.
"Tok! Tok! Tok!". Malakas kong katok sa pintuanLumabas ang isang babaeng nasa edad 48.
"Ano nang yare sayo, bat ka may mga galos, ano pangalan mo?". Pag aalala niya
Nahimatay nalang ako at bumagsak ang aking katawan sa kahoy na papag.
Napansin kong nakahiga ako sa kama at nasa loob nako ng bahay ng babae. Nakita ko siya sa gilid ko namay dalang planggan namay lamang tubig at towel na ipinang punas sa akin.
"Maraming salamat po sa pag tulong nyo sakin". Pasaaalamat ko
"Wala yun, dito ka muna hanggang sa gumaling ka". Sani niya
"Salamat po ulit". Nginitian ko siya.
"Mayaman ka hano?"
"Pano nyopo nalaman?"
"Nakita ko kasi sa bag mo yung picture nyong mag papamilya nakita ko sa likod nyo yung bahay nyo ang ganda at ang laki. Asan yung kapatid mo, mag kamukhang magka mukha kayo". Nakangiting pagtatanong
"Matagal na po siyang nawawala". Malungkot kong sabi
"Sorry hindi ko naman alam, pero nasumbong nyo naba ito sa pulis?"
"Opo at nahuli na ang mga kumidnap sa kapatid ko pero hindi siya nakita sa bahay ng mga kidnappers. Sabi ng mga kidnappers tolumakas daw siya at di na daw nila alam kung san nag punta".
"Mag kikita rin kayo". Inakap niya ako
Dun na pumatak ang luha ko." Sana ako nalang ang kinuha huhuhu sana ako nalang ang nawala". Pag-iyak kong sabi.
3 days ago after the accident
Hyunsun POV
"Manang aalis napoko uwi napoko samin. Sure poko hinahanap napoko ni Mommy". Pag papaalam ko
"Cge ingat ka". Sabi niya
Sumakay na ako ng buss at umuwi na ako.
Makalipas ang ilang oras nasa bahay nako. Nakita kong nakaupo si mommy habang umiiyak. "Mommy I'm here na". Sabi ko
Tumayo siya at inakap ako. "Akala moba hindi nakarating sakin na naaksidente ang buss na sinasakyan mo? Kala ko nawala kana. Kala k9 iniwan monarin ako". Humahagulgol sa iyak
"Sorry na mommy hindi na po mauulit, asan po pala si daddy?" Pag tatanung ko
"Nasa work pa siya baka mamaya pa umuwi yun. O sha akyat kana sa kuwarto mo, mag pa hinga kana". Sabi ni mommy
"Cge po mommy good night". Sabi ko
"Cge good night din anak". Kinis niya ko sa noo
Umakyat nako sa taas at nahiga nako. "Namiss kotong kuwarto at kama ko". Sabi ko at ipinikit ko na ang aking mga mata.
Good night:)
End of Chapter 3
BINABASA MO ANG
TWO FACES | BTS×BLACKPINK | Tagalog FF
Fiksi PenggemarTagalog FF to guys kaya kung dika marunong mag tagalog bahala kana umintindi hahahah.... Suportahan nyo guys add nyo na sa library nyo for update.