Braviours

Strand, zee en problemen

Het was alweer bijna herfst vakantie en de meiden wilden deze vakantie weer gezellig naar de jongens toe. Ze hadden lange dagen op school gehad en hun vriendjes bijna nooit gezien. Inmiddels waren de jongens erg druk aan het plannen. "Waar moeten we nu heen? Het is overal zo koud en Amerika is te ver weg." zei Kaj. "Ik heb wel een idee, maar dan zullen jullie wel weer afgezaagd vinden." zei Dioni. "Ach, hebben we weer iets waar we je mee kunnen plagen haha." zei Jai. "Wat vinden jullie ervan als we met z'n allen naar Ibiza gaan met de meiden en ze daar helemaal gaan verwennen?" vroeg Dioni. "Ik dacht dat je zei afgezaagd! Dat is een van je beste ideeën tot nu toe!" riep Samuel. "Ach ja. Soms heb ik nog wel eens een goed idee.." zei Dioni. Na lang overleg hadden ze een vijf sterren hotel uitgekozen en gezorgt dat de meiden een extra week vakantie kregen, want een week naar Ibiza was natuurlijk niet lang genoeg. "Hoe gaan we dit de meiden eigenlijk vertellen?" vroeg Cassius. "Als ik het goed begrepen heb komen ze de vrijdag ochtend voor de vakantie naar ons toe met hun vakantie spullen. Als we het de ouders doorgeven en zeggen waar we ze mee naartoe nemen, dan kunnen die misschien hun tassen inpakken. Dan weten de meiden nergens van, nemen we ze mee naar schiphol en kunnen ze ook geen nee zeggen. " zei Samuel. "Dat is een erg goed idee. Laten we meteen gaan bellen." zei Kaj.

"Amber schiet eens op! Ik wil naar Samuel toe!" riep Raquelle naar Amber. "Ik kom eraan! Mijn tas is ongelofelijk zwaar. Wat heeft mn moeder er wel niet allemaal in gestopt?" "Ja he! Ik heb hetzelfde met mijn tas!" zei Amira. "Niet zo zeuren! Het is niet anders." zei Beaudine. "Op naar Amsterdam!" zei Tanja. Na anderhalf uur rijden kwamen ze dan eindelijk in Amsterdam aan bij het huis van Dioni. Dit was de plek waar ze afgesproken hadden. De jongens hielpen ze met inpakken, maar zetten de tassen meteen over in de auto van Dioni's moeder. "Instappen dames." zei Samuel. "Wat? Waar gaan we heen dan? En waarom kunnen de tassen niet gewoon hier blijven?" vroeg Raquelle. "Dat zien jullie nog wel." zei Dioni terwijl hij een arm om Amber heen sloeg. De andere jongens volgden zijn voorbeeld en sloegen ook hun arm om het middel van de anderen. Ze stapten in de auto en reden richting Schiphol. Toen ze daar aankwamen keken de meiden elkaar even verbaasd aan. Waarom hadden de jongens hen hierheen mee genomen? Toch liepen ze achter hen aan met hun koffers, die de jongens inmiddels ook hadden. "Mag ik vragen waar we heen gaan?" vroeg Tanja uit nieuwsgierigheid. "Dat mag maar we geven toch geen antwoord." zei Cassius tegen haar. Ze liepen met zn allen naar de incheckbalie en liepen daarna door naar de winkels. Uiteindelijk stapten ze dan eindelijk in het vliegtuig en een half uur later vertrokken ze.

Na een vlucht van twee en een half uur waren ze dan eindelijk op Ibiza aangekomen en eindelijk wisten de meiden waar ze heen gingen. "Niet te geloven dat we voor een week naar Ibiza gaan!" zei Amira. "Dit is niet voor één week, maar voor twee weken. We hebben kunnen regelen dat jullie twee weken vakantie kregen." zei Kaj. Ze stapten in een taxi en reden met zn allen naar het hotel. "Iedereen heeft een kamer voor twee. Amber jij slaapt bij Dioni, Amira jij bij Kaj, Tanja jij bij Cassius, Beaudine jij bij Jai en Raquelle jij slaapt bij mij." zei Samuel. Allemaal gingen ze naar hun eigen kamer en pakten uit. Daarna gingen ze nog dineren en toen op bed want ze waren erg moe.

De volgende dag gingen ze met z'n allen naar het strand. "Wie het laatst in het water ligt is een watje!" schreeuwde Cassius en trok Tanja mee. Iedereen begon naar het water te rennen en uiteindelijk lag Beaudine er het laatst in. Ze zwommen een tijdje en gingen daarna het strand weer op om wat te snacken. Na een tijdje gingen sommigen het water weer in en de anderen bleven op het strand. Rond half een gingen ze met zn allen naar het restaurant en haalden daar een sandwich. Toen ze weer op het strand lagen zei Amira: "Laten we truth or dare spelen!" Iedereen stemde in en Amira begon. "Amber, truth or dare?" "Dare."  zei Amber. "Ren naar de zee spring tien keer op en neer en ren dan weer hierheen." Amber begon naar de zee te rennen, maar ze was nog niet halverwege en stopte al. Ze ging op het zand zitten en pakte haar voet vast. Dioni merkte dat er iets niet klopte en rende naar haar toe. Hij zag dat ze een snee in haar voet had en vroeg hoe dat kwam. "Ik stapte in dat glas daar. Help even ik denk dat ik naar de EHBO moet." Dioni tilde haar op en liep naar de groep om vervolgens met iedereen naar de EHBO te gaan. Zij stuurden Amber door naar het ziekenhuis. Eenmaal daar aangekomen werd ze naar de behandel kamer gebracht. "Amber, het ziet er niet al te best uit. Ik moet de snee dicht hechten en dan kun je een paar weken alleen met krukken lopen." zei de dokter. Hij begon de snee te hechten en deed daarna wat verband om Amber haar voet heen. "Ik ga even naar de zuster en die helpt je even met je krukken." zei de dokter. "En dat heb ik weer. " Zei Amber tegen Dioni toen de dokter weg was. "Ach het is niet anders. Het had erger gekunt." zei Dioni. Hij gaf haar een kus en toen kwam de zuster binnen met krukken. Tien minuten later liepen ze met zn allen weer terug naar het hotel en deden daar nog een aantal spelletjes. Die avond kon Amber moeilijk slapen, want elke beweging die ze maakte moest ze haar voet anders neerleggen. "Dit wordt nog een lange nacht." dacht Amber bij zichzelf.

(Sorry dat het zo lang duurde maar ik had weinig tijd en weinig inspiratie. Volgende week vrijdag ga ik het volgende hoofdstuk maken :) )