Cali's POV
My body convulsed, bumagsak ako sa semento sa harap ng aming bahay. I hugged myself because it's too cold. Sinubukan kong imulat ang aking namamanhid at pagod ng mga mata. It's already morning so, they let me here the whole night? Even they know that it's raining? Gusto kong matawa pero dahil sa panghihina ng katawan ay hindi ko nagawa. I pity myself so much.
"Jusko! Ma'am Cali okay lang po ba kayo?" Linapitan ako ni Yaya Lory at inangat ang ulo ko mula sa semento. She touched my forehead.
"Sobrang taas ng lagnat mo! Ano bang nangyari huh? Nawala lang ako ng tatlong araw nagkaka-ganito na?" She called Manong Ambet to carry me inside our house, I'm so weak to walk inside really.
"Ma'am Carry! Sobrang taas po ng lagnat ni Ma'am Calista!" Rinig kong sigaw ni Yaya Lory sa dininng area, I opened my eyes just enough to see what was their doing.
Muntik na akong matawa at maiyak at the same time ng makitang payapa silang lahat kumakain kasama ang ampon nila. Mom raised her brow and continued to put some soup on Ashton's bowl, while dad looked at me blankly and sipped on his coffee then immediately looked away.
"Okay lang yan, hindi niya ikakamatay yan. Malayo sa bituka." Mom coldly said.
It hurts so much really? Noong si Ashton ang linagnat aligaga ang lahat at nagpatawag pa ng Medic. While ngayon ako na sobrang taas ng lagnat ay pinapabayaan lang nila.
"Juskong bata ka ano bang nangyari?" Bulong-bulong ni Yaya Lory sa gilid. Ibinaba ako ni Manong Ambet saaking kama at umalis na.
Inasikaso ako ni Yaya, binihisan ng bagong damit at pinunasan ng maligamgam na tubig. Sobrang nanginginig ang katawan ko sobrang init ng pakiramdam ko at the same time nilalamig ako. Yaya Lory cooked some soup for me she feed me and let me drink a medicine for fever. After that she let me sleep in peace.
Mom and dad never entered my room to check on me. Ang alam ko ay pumasok na sila sa trabaho. Pumatak ang mga bagong luha saaking mga mata, sobrang sakit na pagdating saakin ay walang pakealam ang mga magulang ko. Masakit ng malaman na hinayaan nila akong magpalipas ng gabi sa ulanan pero mas masakit pala kapag nakita mong wala na talaga silang pakealam sayo, they treat like some adopted daughter na dapat na si Ashton ang nakakaranas. Kung alam lang ng batang iyon na sobrang inggit na inggit ako sakanya dahil sobrang pinag-tutoanan siyang ng pansin nina Dad pero ako? Never.
Sa buong araw na iyon pabalik balik si Yaya Lory sa kwarto ko para pakainin ako at palitan ng damit kaoag pinagpa-pawisan na. I'm very thankful to have Yaya. Alas sais na ng gabi ng kinatok ako ni Yaya Lory, umayos ako ng umupo kahit na nahihirapan ng makita niya ako ay agad niya akong inalalayan sa pagkabigla ay sumakit na naman ang ulo ko.
"Kumain ka muna ng dinner hija. Umaayos na ba ang pakiramdam mo?" She touched my forehead once then my neck.
"A bit." I slighlty smile.
Yinakap niya ako ng mahigpit. I hugged her back. Yaya Lory was already here before I born that's what I know.
"Alam kong nalulungkot ka hija. Alam ko naman na nag-aalala ang mga magulang mo kahit papaano." I just smirked and shake my head in disapprovement.
"No. They're not."
"Haynako. Sige na nga kumain ka na." She smiled.
Sunday ended with that scenerio. It's monday and I can't go to school because my temperature it's too high. Mukhang na bahala si Mirae at tinawagan ako. I told here that I'm sick so I can't attend my class today.
Tumayo ako at lumabas ng kwarto, tinali ko ang aking buhok pataas para hindi masiyado mainitan. Naabutan kong hinihila ni mom at dad ang mga maleta nila.
"Where are you going mom? Business trip?" I ask.
"May biniling condo ang daddy mo malapit sa companny natin lilipat na kami roon nina Ashton." She coldly said.
Nagulat ako roon at agad lumapit sakanila. I saw Ashton in the living room watching us quietly.
"B-ut how about me mom? Daddy?" I felt my tears pooled in my eyes.
Hinawakan ko ang braso ni mommy and also daddy, hinigit ako ni mommy at binalewala patuloy niyang binababa ang kanilang maleta.
"Huwag kang mag-alala, your cards are already fulled. And also every week I will gave your allowance ipapabigay ko saaking sekretarya. And hindi mo gusti yon? Solo mo ang mansyon and also dadagdagan ko pa ang mga panggastos mo. Is just the same Cali."
"No! Don't leave me, dad please." I held my dad's arm but he pushed me a bit. He coldly looked at me.
"You're mom's right we should go now, and it's just the same Cali. Just text me if you need some money I'll gave it to you." He said and put the bags inside the car.
"No please don't leave me here. I need you mom...Dad.." I silently said.
"Cali! Huwag na matigas ang ulo pumasok ka na roon! Aalis na kami Anthony let's go." Pumasok na sa front seat si mom while dad carried Ashton and let him be comfortable in the back seat.
"Dad please.." He ignored me then open the driver seat and entered it. I cried when they gone.
Napasalampak ako saaming garahe habang umiiyak. Hinawakan ako ni Yaya Lory at pinapatahan.
"Shh. Tama na anak nandito naman ako---kami! Nandito si Yaya Belinda, Yaya Doreng, Yaya Martha, Yaya Sherleen at Manong Ambet para sayo. Pamilya mo rin kami Cali, anak." Lumuluha rin ang kanyang mga mata. Kita ko ang awa sa mga mata ng aming mga kasambahay at driver para saakin. I weakly smiled and slightly hugged Yaya Lory.
"Thank you po Yaya. I'll go to my room now." I coldly said.
If they don't want me then I don't want them too. I don't need them. Kung gusto nila pera na lang ihahabol ko sakanila then I will. Uubusin ko ang pera nila kung ganoon.
BINABASA MO ANG
Love in Trouble
RomanceSiya si Calista Orange Folkner isang babaeng walang ibang hinangad kundi ang mahalin siya ng pamilya niya. Ngunit paano kung ang kalingang hinahanap niya ay sa isang lalaking katulad niya mahahanap?