Yeni bir kitap yazmak istedim. Umarım beğenirsiniz.
Başladığınız tarihi buraya yazabilirsiniz <3
|^^|^^|^^|^^|^^|
O gün kimse ağlamadı. O gün kimse üzülmedi. O gün kimsenin canı yanmadı. O kız hariç. Onun canı yandı. Bu ne bir rezil olmakti, nede sevgilisinden ayrılmak... Onun hikayesi çok farklıydı denilebilirdi. Fakat eskiden. Onun hikayesi artık farklı değildi. Çoğu kızla aynı kaderi paylaşıyordu. Bu sebepten ötürü intihar etmiyordu genç kız.
Canından bir parça can daha kopmuştu. Fakat gülümsüyordu. Tecavüze hiç uğramamış gibi gülümsüyordu.
Dışardan gören birisi mutluluktan sanabilirdi, ki sanıyorduda, ama o acı çekerek gülümsüyordu.
Hayatı yalnızca bir günde felakete dönüşmüştü.
Bir günde ölmüştü.
Ölülerden tek farkı bitmeyen bir acı çekmesiydi.
Acaba diye düşündü genç kız, acaba ölülerde gözlerini kapatınca zaman onlar içinde geriye dönüyor mudur? Eğer öyleyse belkide şanslıyımdır ha?
Kendini teselli etmesi taktir edileci şekilde etkileyiciydi kendisine göre.
O onsekizinci yaş günü hediyesiydi ona. Kalbı kırık, kanayan bir genç kız olarak bırakılma hediyesiydi. Şimdi ise üzerinden 3 ay geçmiş ve İstanbul'a, üniversite okumaya gidiyordu.
Koskoca 3 ay geçmek bilmemişti. Evde çoğu zaman yalnızdı ve o zamanlar ne kadar korktuğu aklına gelince Dalasmandar Üniversitesine bile gitmek istemiyordu.
-Öyle bir okul yoktur. Tamamiyle yazarın kendi kurgusundan oluşmuştur-
Bu, daha sabah uçakla yola çıkıp, İstanbul'a varan genç kızın hikayesidir.
