The Last Survivor

TLS-1

Ruby's POV

Kasalukuyan akong naglalakad sa covered walk papuntang canteen para magrecess. Recess time na eh. Wala akong kasama, perfect shy type, loner but...

I'm strong. Really strong.

Habang naglalakad ako ay may biglang bumungad sakin na Grade 7. She's too young na harapin nya ako. Grade 10 na ako pero first time lang na may mangyare saking ganito.

"ate... Pwede sa susunod wag mo nang kausapin yung crush namin na si kuya Ejay. Please! Nagmamakaawa ako sayo." saad ng Grade 7.

Boybestfriend ko nga si Ejay. He's a campus crush. Wala na akong maisagot sa pagmamakaawa ng Grade 7 na ito. Hays! Magkaiba nga ang crush sa love! Nagseselos pero sinasabi mong crush tsk.

Iniwan ko nalang sya sa covered walk at tumuloy nalang ako sa paglalakad. Ayoko na syang lingunin pa.

Malapit na ako sa canteen pero malas! So crowd sa canteen nang pumasok ako. Mahaba ang pila, siksikan halos magdikit dikit na. Malas ko talaga. Bakit pa kasi maliit yung canteen?!

Lumabas nalang muna ako at hinintay ang canteen na lumuwag sa loob. Tumingin muna ako sa mga kumakain. Hays! Buti pa sila nakabili ng maaga. Samantalang ako, wrong timing.

Tinignan ko na yung loob ng canteen and yes! Lumuwag na! Agad akong pumasok sa loob at nag order na ako ng pasta.

Habang pumipila ako sa bilihan ng pasta, sumimangot lang sakin yung tindera. "Tita, pabili nga po ng pasta hehe."

Tita ang tawag namin sa mga tindera na katulad nya. Mga nanay din sila, nagtatrabaho para sa pamilya.

"wala ng pasta. Next time nalang ading." aniya. WHAT?! WALA NANG PASTA?

Umalis nalang ako sa pilahan at tinignan ko naman ang pilahan sa siomai. Mukha ngang unlimited yung tinda nilang siomai, pero medyo madaming bumibili dun. Haaaaays!! Wala na ngang pasta, tinatamad pang bumili ng siomai!

Nagtungo nalang ako sa pilahan ng siomai at sinikapang pumila. I have 30 minutes left pa naman before third class.

5 taon nakong pumila dito at sa wakass! Makakabili nako! 10 minutes ko lang hinintay hehe. Bumili na ako ng 25 pesos na may 5 piraso at isang baso ng juice na katumbas ng lahat ay 30 pesos. (Php 5.00 per siomai)

Pumunta ako sa dining area at naghanap ng reserved area. Yun nga, nakahanap din ako. Umupo na ako roon.

Nung tinikman ko yung siomai, walang kalasa lasa. TEKAA?! NAKALIMUTAN KO PANG MAGLAGAY NG TOYO! may toyo pala dito sa table hehe. Kinuha ko na lang at nilagyan ko ng toyo ang siomai.

"sarap talaga. Saka lang masarap pag gutom ako." aniko habang kinakain ang siomai na binili ko. Mag isa lang naman ako kumakain dito sa table. Pero hindi na ako nahihiya, kasi it's normal naman.

Naubos ko na yung siomai then I leave the canteen na. 15 minutes left na before my science class. Yes! Science subject nga.

"class, di muna ako makakadiscuss sa inyo kasi dumating yung mga employees ng DOH for Rabies Awareness Month." ani maam Hiedie, siya yung Science Teacher. Mabait siya, and di siya masyadong terror. "Nandito sila to teach you how to aware in rabies. So class, listen ha." ani maam at umalis na siya at sabay dumating ang mga employees ng DOH. Nagkabit na rin sila ng projector and white sheet para sa video na ipapanood nila.

"Class, panoorin po natin ang video na ito para may maitutunan kayo." ani ng employee na nag ayos ng white sheet.

At nagsimula na ang video.

Natapos na rin ang programa. Medyo matagal yung programa pero nakakainteresting. Kasi dito sa Rabora City, dito daw yung may pinakamaraming kaso ng rabis na narecord sa buong probinsya ng Taak. Kaya kailangan na daw mapuksa yung rabis. Ok nice. So interesting