Ik kijk verbijsterd toe naar Do die haar verhaal afsluit. 'Maar waarom? Waarom is iedereen bang voor hem?' Vraag ik. 'Cody is is de rechterhand van de leider van een groep, een hele grote groep hier in Amerika. Die handelt in drugs, en dat soort dingen.'
———————————————
Dinsdag.
Ik pak een setje kleren en ga ermee naar de badkamer, en spring onder de douche. Zodra ik klaar ben kleed ik me om en loop naar beneden.
'Morgen mam.' Ik geef haar een kus en loop naar de keuken toe om wat ontbijt voor mezelf te maken. 'Goedemorgen lieverd.' We praten nog wat verder en ondertussen eet ik mijn ontbijt op.
'Shit.' Ik spring snel op. Do en ik hebben afgesproken om samen te fietsen, en ik ben aardig te laat. Ik doe snel mijn schoenen aan , pak mijn tas, 'mam ik ga!' En ik doe de deur dicht.
Zodra ik aankom op de afgesproken plek, geef ik mezelf een denkbeeldig schouderklopje. Nog op tijd ook. 'Hey Stella!' roept Do. Ze fietst een paar meter achter me, dus ik begin alvast met fietsen. 'Hey Do.' 'Ach weet je wat......' en zo fietsen we pratend en lachend naar school.
'Ughh, wiskunde eerste uur..' zegt Do dramatisch. 'Regelrechte kindermishandeling.' Ik moet lachen om hoe dramatisch ze doet. 'Stel je niet zo aan baby'tje.' Zeg ik alsof ik tegen een baby praat en sla een hand om haar heen. 'Ze pakt mijn hand en slaat hem voor haar ogen. Mijn ogen!' En ze wijst naar iets voor ons. Als ik kijk waar ze naartoe wijst, zie ik Cody zoenend met een meisje. Hij zit op een bankje, en zij leunt tegen hem aan. Hij is zo goddelijk, hij heeft zwarte krulletjes, Hazel bruine ogen die er heel mysterieus uitzien en hij is sterk opgebouwd. Hij draagt een zwarte broek met gaten, een basic zwart, korte mouwen shirt, en een jasje daarboven. Typisch streetstyle badboy achting. 'Is dat zijn vriendin?' Vraag ik. 'Nee, hij zegt dat hij niet aan relaties doet. Zij is een beetje z'n sidechick. Hij gaat met allerlei andere meiden, maar hun zie je het vaakst samen.' Ik luister naar wat Do zegt en we lopen door. Toch blijft hij in mijn hoofd hangen. Hij is gewoon tweede baas van een drugsbende. En Faith en Troy dan ook sowieso.
We lopen de les wiskunde in, en beginnen dan.
PAUZE.
Do en ik lopen de kantine in en gaan op onze plek zitten. 'En toen zei ik natuurlijk ja!' Ze verteld me over haar 'basisschool liefde', en dat ze alleen met hem genomen heeft omdat hij de populairste van de klas was. Ik lach het uit en kom niet meer bij. 'Nee toch Do!' Ook zij begint te lachen.
'Gevecht in het voorportaal!' Roept een onbekende jongen uit het niets, die de kantine komt inrennen. En in 1 seconde rent de hele kantine erop af. Ik bedoel, wie wilt er nou geen gevecht zien, gebeurt er nog wat op school. 'Komop dan gaan wij ook!' Zegt Do enthousiast en gaat al. Ik probeer haar bij te houden, maar door de enorme menigte die ook allemaal wil kijken lukt dat amper. Eeeeeeeeeen ik ben haar kwijt. Fijn!
Als ik kijk wie er aan het vechten zijn, schrik ik me kapot. Cody en een andere jongen. Cody is hem helemaal aan het verbouwen, en je ziet dat hij vele malen sterker is. Ik kijk naar de grote cirkel om hun heen, zegt niemand hier wat van? Faith en Troy kijken saai toe, alsof dit de normaalste zaak van de wereld is. Als hij nog doorgaat, zou je denken dat hij straks doodgaat!
Net wanneer je zou denken dat de jongen knock-out gaat , stopt hij en Hij staat op. 'Weet de volgende keer met wie je te maken krijgt.' En hij loopt weg met Troy en Faith achter hem aan.
De jongen wordt geholpen door zijn pussy vrienden, die net stilletjes aan het toekijken waren, en weg zijn ze.
EINDE SCHOOLDAG.
Ik fiets met Do naar huis, en wanneer we allebei onze eigen weg op moeten, zeggen we gedag tegen elkaar.
Ik kom thuis, lunch, en besluit om Netflix op te starten.
*
'Dat kan je haar niet aan doen! Dat verdient ze niet! Wat een kut eind.' Ik sta zuchtend op, en loop naar boven. Ik kleed me om in mijn sportkleren, even hardlopen. Ik ken de buurt ook nog niet zo heel goed, dus een goede kans om het een beetje te verkennen. Ik pak mijn oortjes nog, en vertrek dan.
*
Ik sprint het laatste stukje nog, en neem dan pauze. Buiten adem wissel ik van nummer op mijn playlist, en dan begin ik weer. Hardlopen doe ik al een aantal jaar, ik kan dan al mijn gedachtes Even kwijt. Toen ik in de periode zat, waar ik niet lekker in mijn vel zat en allerlei vragen over mijn vader had, liep ik soms wel 2 keer per dag. Het geeft me gewoon energie.
Ik besluit om als laatst nog een klein straatje in te gaan, en dan naar huis. Het is al wat donker aan het worden. Wanneer ik aan het rennen ben, hoor ik geluid van voor me komen. Ik stop met rennen en doe mijn oortjes uit. 'Het spijt me! Alsjeblieft doe me geen kwaad!' Hoor ik iemand smekend roepen. 'Luister vriend, we hebben je 2 weken gegeven en er in niks van gekomen. Einde business.' Het geluid komt net van de hoek, maar ik durf niet te kijken. Ik blijf stil staan en blijf luisteren. 'Nee! Alsjeblieft! Geef me nog 1 week, dan heb je alles!' Hoor ik weer. Ik begin bang te worden en wil me omdraaien en zo snel mogelijk naar huis gaan. 'En wie hebben we hier?' Ik schrik me rot wanneer ik een stem achter me hoor. Ik draai me langzaam om en zie een maar al bekend gezicht voor me. Dit is Troy. Die bij mij op school zit. Ik heb geen zin in problemen. 'I-Ik ken de buurt nog niet zo goed, dus ik kwam hier terecht. Ik heb niks gehoord.' Zeg ik. Hij kijkt me dom aan. 'Tuurlijk heb je niks gehoord meisje.' 'Laat me gewoon gaan, ik zal niks zeggen.' Zeg ik wat aan de bange kant. Ik probeer sterk te blijven, maar dit soort dingen vind ik gewoon eng. 'Ja, dacht het niet.' Well, shit. 'Bang!' Ik draai me geschrokken om. Een pistool?! Dit is foute boel. Ik kijk naar Troy en hij kijkt me geamuseerd aan. Oke denk denk denk. Wat moet ik nu doen?! Uit paniek en onwetendheid geef ik Troy een onverwachts knietje, en hij zakt ineen. Ik grijp mijn kans en ren zo hard ik kan weg.
————————————————————
NIEUW HOOFDSTUK!
Veel leesplezier!
1135 woorden! ♥️
