BESTFRIEND FOREVER :)

"Revelation 2♥ "

Jillian's POV ♡

</3

</3

aray ko naman. Yung mata ko. Ano? Luluha nanaman ba ako? Iiyak nanaman ba? Pero ansakit. Ansakit makita na

Na

Na

Wahhhhhh. Bakit hinalikan ni angel si parekoy? Masyado naman yata akong o.a eh .sa cheeks lang naman yun jillian eh. Pero grabe. Ang lapad ng ngiti ni parekoy. :'( ang saya nilang tignan. Dumiretso si angel sa upuan nya. Nandun parin si parekoy hinihintay na makaupo si angel bago umalis. At ng nakaupo si angel , umalis na sya. Ganun nalang? Ni hindi man lang ako pinansin? Kahit konting sulyap WALA. Ano ba yan jillian! Ganun lang talaga sya ngayon, hindi nagpapahalata para masurprise ako mamaya. Waahhh. Ano kayang gift nya? Naku. Excited na ako. Kaya dapat maging masaya. Konting oras nalang malalaman ko na kung ano yun.

Kriiiiiiinnnngggggg~

Ayan na. Ayan na. Grrrr. Nakakaexcite. Haha .Dali dali ng nilagay ko yung mga notebooks at books ko sa bag ko. sakto pag tingin ko sa pintuan nandyan na ang parekoy haha. Ngingiti sana ako kaso :-/ sa iba sya nakatingin.................. kay angel.

"Angel!!! :)" sigaw ni parekoy. Aw. Masyado namang espesyal ang regalo nya sakin para di nya ako papansinin ng ganyan. Masakit na ehh. Parekoyyyyy bakit kana ganyan? Sana pansinin mo na ako.

"Justine!! :) " sabi naman ni angel at lumapit ito sa kanya. Sabay </3

Ano ba yan! Ganito nalang ba ako

?

Magkahawak lang naman sila ng kamay. Oras na yata para kumilos ako. Parang hindi na tama yung nangyayari eh. Lalapit sana ako sa kanila pero T.T paalis na sila.

"PAREKOY!" Sigaw ko pero mukhang hindi ako narinig. Kaya hahabulin ko sila.

TAKBO. TAKBO. TAKBO. Ng malapit na ako sa kanila

Wahhhhhh! BOOM!

Awts. Ang tanga ko. Nadulas lang naman ako at pinagtinginan ng mga tao. Nakakahiya.

"Jillian! " sabay lapit sakin ni parekoy. Kailangan palang madulas muna ako bago nya ako mapansin. Pero wait? Anong tawag nya sa akin?

"Jillian? Ok ka lang? Anong nangyari sayo?" Gusto kong umiyak. Pero masyadong maraming tao para gawin yun. Kalma muna jillian.

" ah. Ok lang ako" sabi ko . Pero sa isip ko gusto kong sabihin na kita mong nasaktan ako tapos tatanungin mo ako kung ok ako? Kung tinulungan mo nalang kaya muna akong makatayo ?!at anong nangyari sakin? Di mo ba nakikita o sadyang wala na akong halaga sayo? Nadulas ako. Di ba halata? - yan ang gusto kong sabihin pero umaatras ang dila ko sa tuwing nakikita ko sya. Binigay naman ni angel ang palad nya para makatayo ako. Inabot ko ito. Wow! As in wow! Si angel pa ang tumulong sakin. Nginitian ko nalang ito. Isang pekeng ngiti. Tinignan ko naman si justine. Nginitian ko rin.

"PAREKOY. pwede bang mag usap tayo. May sasabihin lang ako. " Sabi ko sakanya.

"Angel? Ok lang ba?" pagpapaalam nya kay angel. So kailangan talagang magpaalam kay angel?! Aynaku jillian. Kumalma ka nga. Malalaman mo rin ang kasagutan
NGAYON.
"Ok lang. :) mukhang mahalaga ang pag uusapan nyo eh" sabi naman ni angel

"Thank you angel :)" sagot ko sa kanya at hinila si justine papuntang garden.
AT GARDEN~

"Parekoy. Anong pag uusapan natin?" Umpisa ni justine

"Namimiss lang kasi kita parekoy. Tara parekoy! Pakita mo na yung gift mo sa akin ^_^ " tuwang tuwa kong sabi.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"Ah. Yung para sa anniversary natin? Pwede bukas nalang parekoy? Pls? Alam ko namang di mo ako matitiis eh. Hahaha."

"Parekoooyyyy. Bakit di pa ngayon? Masyado naman yatang hirap ka hanapin ang gift mo para sa akin . Ikaw parekoy ah! Nagtatampo na ako sayo. Di mo na ako masyadong pinapansin. Kailangan pang pahiyain ko sarili ko kanina para mapansin mo ako. Tapo-" di nya ako pinatapos sa pagsasalita.

"Ssshh. Ok parekoy. Sasabihin ko na ang totoo. Ang totoo kasi nyan nakalimutan ko talaga yung anniv. Natin kaya di ako nakapag handa. Sorry" seryoso nyang sabi. At bigla nalang tumulo ang luha ko. Ang sakit. Yumuko ako. Nanghihina . Aalis na sana ako pero...

"Pero may good news ako sayo :))) " ngiting ngiti nyang sabi. napahinto ako at nabuhayan muli. Umaasa na biro lang ang sabi nya at bawiin yon. Humarap sya sa akin at ang saya nya. Sana sumaya rin ako sa kung ano mang sasabihin nya.

"Parekoy . Alam mo naman na di kita hahayaang maging malungkot kaya ngiti na :)"

Ngumiti naman ako. At gumaan ang loob ko dahil sa sinabi nya.

"Parekoy! Ito na ang tamang oras!"

Naexcite naman ako.

"Kailangan mo pang paiyakin ako meron naman pala." Sabi ko.natahimik naman ako. Ang sakit kasi ng sumunod nyang sinabi.

</3

</3

</3

"Hindi yun parekoy! Kami na! Kami na ni angel! ^_^ kaya maging masaya ka para sa akin parekoy!" Tumalikod ako dahil kumawala na ang luha sa mga mata ko.

"Aahhhh. Congrats sa inyong dalawa. Masaya ako. Congrats JUSTINE" Pinunasan ko ang luha ko at humarap sa kanya at binigyan ng pekeng ngiti. Sabay sabi ng " grabe! Pinasaya mo ako. Sobra." With a sarcastic tone. At tumakbo paalis. <//////3 di ko na yata kaya. :(