Sonra gürleme sesi birden Ayı oh geldiler. Üç ayılar kızlar bize sürılıyorlardı. Fatih korkutup kaçırdı. Numaracıktan:) İstanbul bana o kadar sıkıyordu ki görsen ne demeli. Ben kızlar. Tamam gittik dediler 20 kişi daha ilerde konuşuyorlardı. Biz baş başaydık dans edecektik. İstanbul anlatsın. Kaan bir gözümü bir dudağıma bakıp duruyordu. Birden bayıldım. Kaan şüphelenmişti. Bir hastalığım Olduğunu. Hemen ambulans Kaan'ın evinin oraya götürdü. Orda hastane varmış. Kaan ağlıyordu. Doktor Kaan'a, Damla'ya, Fatih ve Ece'ye İstanbul'un böbrek hastalığı var. Çok su içmiş. İyiki hemen bizi aradın yoksa...
Ben uyandım. Kaan herkes Yanımda kamp Alanında değildik. Biz burada Kaan'ın evindeydik. Ben çok susadım su diyordum. Kaan:
Bende neden sakladın hasta olduğunu.
İstanbul:
Ben belki benden ayrılmak istersin diye.
Kaan:
Hayır ben seni çok seviyorum. Ayrılmam sakın haa böyle Düşünme. Dedi.
İstanbul:
Tamam. Dedim
