Chapter 2

2 0 0
                                    

Lance' POV

Narinig ko si Aling Sonya, siyempre Gaya ng dati, maniningil na naman yun. Bumangon ako agad para kausapin Siya at Baka tulog pa sina Sam at ang papa niya. Pumunta ako sa porch para silipin Kung anong nangyayare. Nakita ko ang dalawang babaeng nag-uusap. For sure si Aling Sonya at si Sam yun, nakikipagtawaran na naman siguro yun ng extension.
Umarte pa siya but I'm amazed napapayag niya si Aling Sonya. Nakita ko siyang pumasok sa Bahay kaya bumaba ako para alam niyo na magpapansin at sirain ang Araw niya haha. Narinig kong may tao sa kusina kaya dumiretso ako dun . And just as I thought, she's there.

Well. I was leaning on the wall and was staring at her. Her beauty is hypnotizing. My heart started to palpitate and that feeling bloomed again. I managed to get my self back.

"Nangangalawang na pala ang acting skills mo ah, Sam", sabi ko sabay tawa. Nagulat siguro siya kaya natapon ang tubig.

"Kahit kailan talaga hindi ako magkakaroon ng private moment para sa sarili ko kapag andito kang hinayupak ka" tugon niya sakin while throwing me a dangerous glare.

Pinakalma ko naman siya and kumalma nga siya. Nag handa na kami ng mga pagkaing ihahain dahil malapit nang dumagsa ang madaming customer.

Waiter si Sam at ako naman tagaluto. Tahimik akong nagluluto nun nang bigla kong narinig si Sam na nagngingitngit sa galit. I smell trouble kaya pinuntahan ko Siya. Nakita kong may kausap siyang isang humahalakhak na lalaki.

" uy bata, pagkain bang hinain mo samin, mukhang mas masarap ka yata ?", rinig kong sabi ng lalaki. Hahablutin niya sana si Sam kaya pinakain ko Siya ng sipa. Napahiga Siya, duguan. Tumakbo at nag-iiwan pa ng warning.

* that's what you deserve for messing with my Sam. I've been protecting her for 3 years .... but still I can't say how much I love her. And yet, kakakita mo lang sa kanya, yan agad ang sasabihin mo!*

Nilingon ko si Sam na namumula at handa nang umiyak ilang saglit lang. I dashed into her and gave her a hug. Umiiyak Siya sa shoulder ko.
Maaga siyang pinauwi ni Mang Poncio dahil masama daw ang pakiramdam nito. Mga ilang Oras na din ang lumipas at umuwi na din kami.

Hindi ako makatulog. Naaalala ko pa rin ang pag-iyak niya kanina. Ayokong umiiyak siya kaya naman ayokong sabihin sa kanya na mahal na mahal ko siya. Natatakot ako na Baka masaktan ko siya.

{Sorry guys Kung masyadong corny but I hope you like it}

Love you by all meansWhere stories live. Discover now