**continuation......
Nagising si Sam mga ilang Oras mula nung nagkwekwentuham sila ni Lance. Katabi ko niya siya, tulog pa rin. Kinalog niya siya pero ayaw niyang magising, inakala niyang ano na ang nangyari sa kanya kaya nagsisisigaw siya ng tulong. Mga ilang minuto lamang, may nakita siyang ilaw na sinusundan ng mga yabag.
" hanapin niyo siya Baka Kung anong nangyari sa kanya"
" dalian niyo at Baka uulan"
"Sam!"
Saammm!!, may mga tumatawag sa kanya. Nakilala niya ang boses and dad niya yun.
"Dad, I'm here!!", sumigaw siya para marinig nila. Ilang sandali lang, Biglang tumahimik ang paligid, unti-unti na ding namamatay ang mga ilaw, naisip niyang baka umalis na ang mga ito.
* Hindi na sana ako umalis ng bahay *
Nagitla siya nang biglang may nagsalita."Sam?" Alam niya ang boses na yun. Muli siyang nabuhayan kaya lumingon siya agad... And she was right, he's standing with his flashlight and the light lightens his face. He really is her dad. Hinanap niya siya kahit na siya naman ang kusang umalis ng bahay. She ran into him and threw him a hug. Ramdam niya ang pag-aalala ng kanyang ama sa kanya.
"Dad, I'm sorry. I shouldn't have ran away.", mangiyak-ngiyak niyang sabi. Her Dad smiled as he tapped her daughter's head then they headed home. By the way, they took Lance with them. Binuhat siya ng isang mama dahil hindi pa siya nagkakaroon ng malay.
Pagkauwi nila, kaagad nilang pinatawag si Aling Sonya para matingnan ang kalagayan ni Lance dahil umaapoy ito sa lagnat. Natulog na din si Sam, bukas na niya kakamustahin si Lance.
KRIIIINNNGGGGGG........
Pagkarinig niya sa alarm, tumalon Siya sa kama at dumiretso sa kwarto kung saan natulog si Lance. Don't ask why.. Shemps para kamustahin.
SCREEEEKKKKK..........
Binuksan niya nang bahagya ang pintuan para hindi niya siya mastorbo Kung sakaling tulog pa to.. She peeked inside the room but no ones there. Agad siyang pumasok pero Wala talaga. Sa di malamang dahilan, bigla niyang sinisigaw ang pangalan ni Lance.
"Laaannncceeee!!", sigaw niya habang pababa ng hagdan. Dumiretso siya sa kusina at baka nagutom si Lance at napadpad dun.
"You're late. It's almost 8."
Nilingon niya ang nagsalita. It was Lance..
Sam: "yo-u you're standing? "
" of course I'm standing. Headaches won't beat my "perfect" body," payabang namang sagot ni Lance.
"A-are you really okay?", hindi kuntentong tanong ni Sam sabay hawak sa noo ng kausap. Mainit pa rin so that means he's putting on a tough face.
Lance: "So you're worried about me uh! :)",
"Well, alangan namang hindi, nakalimutan mo na ba ang promise natin kagabi? Protect each other and be friends for-e-ver? ", bigla siyang nautal kasi naka titig siya sa kanya at parang may hinihintay na sagot.
"Bakit?!", pataray na tanong ni Sam
Lance: Well, yun lang ba ang dahilan mo?"
Sam: *ano bang ineexpect niyang sabihin ko?*
Nakatingin siya sa floor nun, nag-iisip Kung anong isasagot .
"Crush mo ko noh?" Sabi ni Lance while giving Sam a "hmm-look"
Sam: *what? Tama bang narinig ko ? Crush? Siya? NEVER!*
Napatingin siya sa kanya and gave him a "what-look". Napaka-awkward nun tas biglang tumawa si Lance.
"Nah, just kidding.", pahabol niya.
She looked at him puzzled tas biglang gumalaw ang kamay niya and found herself na binabatukan siya. Hindi niya alam Kung magagalit si Lance sa ginawa niya kaya tumakbo siya pabalik ng kanyang room. Pero bago pa naman siya mawala sa paningin ni Lance....
Lance?", tumingin naman Siya
" best-best friend kita kaya I'm worried of you :) ", pag kasabi niya nun, nagpunta na siya ng kanyang room.
Sam: *i can't believe I uttered those words! But anyways, it's just a best-guy-friend. Well, Hindi lang naman Siya ang guy friend ko. *
Nagmumuni-muni siya nang biglang kumatok ang kanyang dad.
" Sam, labas na. Kain na. Nagluto ang kaibigan mo. Ayaw mo bang tikman?"
Sam: *what? Si Lance? Marunong ba siyang magluto?*
Nasa hapag-kainan na sila and was waiting na ihain ni Lance ang mga niluto niya. Crawfish-shrimp mukbang and egg soup ang niluto niya.
Sam: *ang ganda ng kulay ng pagkain and iba ang aroma niya kesa sa dating niluluto ni dad*
Natigilan siya nang nagsimula nang kumain ang dalawa. They seems enjoying the food dahil kita sa mukha nila na sarap na sarap sila sa pagkain. Her Dad is well-known pagdating sa cuisine and yet he's enjoying the food prepared by a 13-year old guy!
"Hindi ka ba kakain?", narinig niyang sabi ni Lance.
Sam: *nakakagulat naman ang lalaking to*
"By the way, your name again?", tanong ni Mang Poncio kay Lance.
" Lance po, Lance Miller", sagot naman nitong isa. Kapansin-pansin ang biglaang pag-iba ng expression ng mukha ni Mang Poncio. Nagtinginan ang dalawa and gave each other a"what-happened-look" at nagkibit-balikat na lang.
Mang Poncio: "Miller?"
Lance: "Yes po, Reina and Kian Miller are my parents". Biglang natahimik ang nagtanong, hindi na siya umiimik.
" Sir?"
"Dad?"
" ah, sorry, my naalala lang ako. By the way, Hindi ka ba uuwi, your parents may be worried about you.", binaling ni Mang Poncio ang tingin niya sa picture nila kasama ang mga katrabaho niya noon and ang mama ni Sam pero malabo-labo din ang larawan kaya hindi mo makilala ang mga nasa picture.
" sir, by the way, narinig kong may kainan kayo ?", tanong ni Lance. Parang iniiba niya ang usapan.
Mang Poncio: "Ay yeah, we do pero?"
"Pero umuwi kasi ang tagaluto namin sa probinsya nila. Saka lang daw siya babalik kung nakaluwag-luwag daw ang pamilya niya dun, Wala kaming makuhang papalit sa kanya dahil mahirap nang magtiwala lalo nat ninakawan kami ng unang kinuha namin". Si Sam na ang nagsabi.
Tinanong nila Kung bakit nakaimpake siya ng mga gamit.
Lance: "sir, mind if I camp in your house?"
Sam: *what? Maniniwala siya dito? Ui magbayad ka ng renta mo ah?*
Mang Poncio: " hmmm, not at all, no rent, but you'll work as my chef? Deal?"
Sam: *dad!! No rent!! Ano to? Win-win?*
Sam: "Lance, Wala kang sahod pag ganun."
Lance looked at her and gave her an "its all right - look". So that's it. Welcome to the family, Lance!
Lance' POV
Maswerte ako na nakahanap ako ng matitirhan. I saw how they took care of me that night. And I knew it, alam kong ito ang pamilyang hinahanap-hanap ko.
And that's how Lance Miller became a part of the Reyes Family. For 3 years, sabay silang nag-aral sa parehong school and within that 3 years, Hindi Siya ginambala ng real family niya. Also, sa loob ng tatlong taon, Hindi Siya mapakali kasi parang palaging may nagmamanman sa bawat kilos niya.
........End of flashback.....
{ here's an update . Mas nalito ba kayo? Sorry pag ganun, but hoping nagustuhan niyo ^_^ ... Please comment Kung anong iimprove ko :) }
