พวกคุณรู้จักโรค lolita ไหม?
.
.
.
.
มันเป็นโรคที่..... จะเรียกว่าแพ้เด็กก็ได้ เพราะผมก็เป็นอยู่
ประมาณว่า คนแก่ ชอบ เด็ก ยังไงล่ะ:)
จริงๆมันก็ไม่ได้รุนแรงขนาดนั้นใช่ไหมล่ะ แต่สำหรับบางคนก็อาจจะมองว่ามันเป็นอาการที่จิตวิปริต กับการที่คนสองคนซึ่งอายุต่างกันมากๆ มารักมาชอบกันน่ะ...
มือซ้ายของชายหนุ่มวัยกลางคนที่กำลังจับพวงมาลัยรถในขณะที่มือขวาถือกิ้บติดผมสีดำอยู่ ด้วยมือที่เปื้อน เลือด พร้อมกับหมุนกิ้บไปมาอย่างกับของรักของหวง
ซึ่งกิ้บดำนั่นมันทำให้เขาคิดถึงใครบางคน....
" ปาร์ค จีมิน"
ใช่ ปาร์คจีมิน ปาร์คจีมิน ชื่อนี้มันวนอยู่ในหัวผมไปเรื่อยๆ และไม่มีท่าทีว่าจะหยุด
.
.
.
.
ถ้าย้อนกลับไปเล่าตั้งแต่ต้น...
วันนั้น วันที่ผมได้รับหน้าที่ในการทำงานต่อจากพ่อ ซึ่งเป็นบริษัทนำเข้าและส่งออกสินค้าระหว่างประเทศรายใหญ่ และผมก็ยินดีที่จะทำมัน
ก็แน่ล่ะ รายได้มันไม่ใช่น้อยๆเลยนะ ฮ่าา ไม่เอาก็โง่แล้ววแต่บริษัทมันดันมาอยู่ตจว.ซะนี่ ผมเลยต้องหาบ้านพักที่นั่นใหม่หมด
ซึ่งด้วยความที่ชีวิตสุขสบายมาโดยตลอด มันจึงทำให้ผมอยากที่จะลองไปอยู่ตามบ้านที่เขาปล่อยห้องเล็กๆให้เช่าดูบ้าง ผมเลยลองหาบ้านดูไปเรื่อยๆ จนเจอบ้านหลังนึงที่ผมถูกใจ แต่ถ้าจะเข้าไปอยู่บ้านนั้น เราจะต้องอาศัยอยู่ในบ้านเดียวกันกับเจ้าของด้วย
และนั่นก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไรเลย
YOU ARE READING
"Kookmin" Lolita
Fanfictionเมื่อจองกุกเป็น " โรคแพ้เด็ก " เมื่อจีมินดัน " ชอบคนแก่ " ด้วยอายุที่ต่างกัน... มันต้องวางตัวยังไงหรอ? * เรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับเพศ และภาษาที่ไม่เหมาะสม รวมถึงความรุนแรง NC นะจ้ะะ * ไม่เหมาะสำหรับคนท้อง เด็ก และหญิงชรา หมา และชนี... จริงๆชนีได้...