Okul tam bir kabustu.Koridorda bir köşeden döndüğüm her seferinde Roger ile karşılaşacağımdan korkuyordumama onu görememekten daha çok korkuyordum.Kendime şöyle söyleyip duruyordum:''Belki de bir terslik oldu bana açıklayacak.'' Öğle yemeğimizde kızlara onun ortadan çıkmadığını söylemek zorunda kaldım.Umurumda değilmiş gibi yaptım ama ah,Günlük,gerçekten umurumda ! Bu benim için o kadar önemli ki bütün benliğimin paramparça olduğunu hissediyordum.Bu kadar acınası,mahcup ve aşağılanmış bir haldeyken,nasıl derslerimde başarılı olabilir,konuşabilir,gülümseyebilir ve konsantre olabilirdim ki ? Roger bunu bana nasıl yapabildi ? Bu dünyada kimseyi isteyerek incitmedim Ben onlara asla fiziksel veya duygusal zaarar vermek istemezken,insanlar bana bunu nasıl yapabiliyor? Ailem bile bana aptal.kusurlu,yetersizmişim gibi davranıyor.Sanırım asla kimsenin beklentilerini karşılayamayacağım.Asla istediğim gibi biri olamayacağım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Genç Kızın Uyuşturucu Günlüğü
MaceraBir Genç Kızın Uyşturucu Günlüğü 15 yaşında Bir Kızın Gerçek Günlüğüne Dayanmaktadır. Alice 15 yaşında sıradan bir kız.Birgün evlenip aile kurmayı hayal ediyor , ama fark etmeden hayatına giren uyuşturucu Alice için dünyayı önce daha yaşanılır , dah...
