canon

52 13 0
                                    

Miało być tak pięknie.

Słońce świeci, delikatnie muskając skórę zgromadzonych gości. W powietrzu unosi się zapach świeżo ściętych kwiatów. Ptaki ćwierkają gdzieś pośród gałęzi, odpoczywając w chłodnym cieniu.

Miało być tak pięknie.

Ale twoja ślubna suknia nadal wisi na drewnianym wieszaku, a srebrne buty, zamiast twoich stóp, zdobią dębową szafkę. Nawet twoje diamentowe kolczyki tracą swój blask.

Zebrani ludzie odziani w czarne garnitury i przyćmione sukienki, męczą się w słonecznych promieniach. Na ten widok w moich oczach znowu lśnią łzy. W końcu przyszli tu dla nas – dla ciebie.

Miało być tak pięknie.

Ale zamiast szczęścia, mamy łzy; zamiast złota – granit.

moonlight sonata [drabble]Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz