Final

3.1K 262 25
                                    

ေလယာဥ္ႀကီးရဲ႕ တေရြ႕ေရြ႕ပ်ံသန္းမႈနဲ႔အတူတူ စိုရိမ္မႈေတြကလဲတရိမ္ရိမ္တက္ေနခဲ့ရတယ္....

အသက္မွ်င္မွ်င္ေလးပဲ႐ူေနတဲ့ကိုကို Hunnieကိုၾကည့္ရင္း ကိုရီယားကိုျမန္ျမန္ေရာက္ဖို႔ပဲဆုေတြေတာင္းေနမိတယ္.....

"သားသားဒါကို ရွင္လာေအာင္လုပ္ၾကည့္ပါဦးလား...."

Appaကသူ႔လက္ထဲက သစ္ျမစ္ေတြဖြာေနၿပီးေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့ ပင္စည္ကိုျပလိုက္ေတာ့မွ Jongလဲထိုသစ္ပင္ကိုသတိရမိေတာ့သည္။

ဟာာဟုတ္သားပဲ ဒီသစ္ပင္ကိုသူေမ့ေနခဲ့တာ.....

Appaလက္ထဲက သစ္ပင္ကိုယူလိုက္ၿပီး လက္နဲ႔အသာညစ္ကာ ရွင္သန္လာဖို႔အမိန္႔ေပးလိုက္ေတာ့....

သစ္ျမစ္တခ်ိဳ႕က အနည္းငယ္လႈပ္ရွားသြားေပမယ့္ ဘာမွဆက္ျဖစ္မလာခဲ့ပါ....

"ဟင္....."

"ခဏ...."

Jongအံၾသၿပီးၾကည့္ေနတုန္း Appaကေရဇလံုတခုကိုယူခိုင္းကာ သစ္ပင္ကိုစိမ္လိုက္ၿပီးေနာက္Jong ကလဲေရထဲကိုလက္ႏွစ္ကာသစ္ပင္ပင္စည္ကိုျပန္ကိုင္လိုက္ရင္း....

စိတ္အစဥ္ကိုလဲသစ္ပင္ေပၚစုစည္းလိုက္ကာ....မ်က္လံုးတို႔ကိုမွိတ္ခ်လိုက္ၿပီး ဒီလက္တဝါးသာသာရွိတဲ့သစ္ပင္ေလးကိုသူရွင္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ရမယ္ဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔....

ေစာေစာကလိုစိုရိမ္ပူပန္မႉေတြကိုလဲခနေလ်ာ့ခ်ကာ သစ္ပင္ကိုညႇစ္ခ်လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ....

အခက္အလက္ေတြပါထြက္လာကာဇလံုထဲတင္ ေထာင္တက္ၿပီးရွင္သန္သြားတဲ့ သစ္ပင္ေလးက အေရာင္အေသြးစံုလင္ကအေတာ္ေလးလွပေနတာေတြ႕ရသည္။

ပံုမုန္အပင္တိုင္းမွာ ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္အရြက္စိမ္းေတြရွိၾကေပမယ့္ သူကေတာ့ သစ္ရြက္ကေလးေတြကအေရာင္အေသြးစံုသလို အပြင့္ေလးကလဲအေရာင္အေသြးစံုလင္လွပါတယ္.....

"wow....ရၿပီး သားသား Papaတို႔လုပ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး...."

"Yeolဒီဟာကိုဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ...."

Papaကေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ေရထဲကသစ္ပင္ေလးကိုလက္ညိဳးထိုးရင္းေမးလိုက္ေတာ့...

Super Moon ( Completed )Where stories live. Discover now