Κεφαλαιο 10

127 7 0
                                    

Διάφορες σκέψεις εμπόδιζαν το μυαλό μου,δεν ξέρω τι να κάνω με όλο αυτό το θέμα..έχω απελπίστει με τον εαυτό μου. Πως μπόρεσα να πέσω τόσο χαμηλά;
Μετά από τόσες σκέψεις με έπιασε ο ύπνος. Ένα ήχος του κινητού μου με ξύπνησε.
«O Jackson είναι νοσοκομείο,χτύπησε με το μηχανάκι κιγο πριν φύγει από το σπίτι σου. Είναι σε κώμα εδώ και 2 ώρες. Δεν ξέρω τι να κάνω.»
Ήταν μήνυμα από την Kejsi. Είχα φρικάρει άρχισα να ντύνομαι να βάζω ότι βρω μπροστά μου,άρχισα να κλαιω τόσο πολύ. Κατέβηκα κάτω δεν πρόλαβα να μιλήσω στην μαμά μου και απλά έφυγα. Άρχισα να περπατάω πανικόβλητη στον δρόμο μπας και βρω κάποιο ταξί να με πάει μέχρι το νοσοκομείο. Μέχρι που βρήκα. Ανέβηκα στο ταξί και με πήγε μέχρι το νοσοκομείο. Για κακή μου τύχη όμως είχα ξεχάσει την τσάντα μου στο σπίτι μόνο το κινητό νου είχα πάρει.
«Με συγχωρείτε,επειδή έχω ξεχάσει την τσάντα μου θα κάνω ένα τηλεφώνημα να μου φέρουν χρήματα.» Είπα τρομαγμένη από όλο το συμβάν.
Πήρα τηλέφωνο την Kejsi να κατέβει να μου δώσει χρήματα έτσι πλήρωσα το ταξί και ανεβήκαμε πάνω μαζί.
«Πως έγινε;»
«Δεν ξέρω,δεν έμαθα είναι σε κώμα 2 ώρες.»
«Ποιος σε ενημέρωσε;»
«Ερχόμουν σε εσένα και τον είδα στο στενό δίπλα από το περίπτερο και έτσι πήρα το ασθενοφόρο είχε ήδη χάσει τότε αισθήσεις του και πήγα μαζί του πάνω στο πανικό ξέχασα να σε ενημερώσω νωρίτερα.»

Άρχισα να κλαιω τόσο πολύ. Ένιωθα ότι έφταιγα,αν δεν ήμουν εγώ δεν θα το πάθαινε όλο αυτό..
«Αν θέλεις μπορεις να φύγεις.» Είπα στην Kejsi. «Θα μείνω εγώ μαζί του,θα ζητήσω να με βάλουν μέσα να κάτσω μαζί του. Πήγαινε να ξεκουραστείς αλήθεια.»
«Θα είσαι σιγουρα καλά;»
«Ναι. Αλήθεια.»
«Εντάξει για πτι νεότερο πάρε με.»
«Εντάξει.» Είπα και την αγκάλιασα.
Είχε ήδη πάει 5 το ξημέρωμα η μάνα μου μου είχε κάνει τόσες κλήσεις. Πάνω στον πανικό ξέχασα να την ενημερώσω και έτσι την πήρα τηλέφωνο.
«Μα καλά που είσαι;πως φεύγεις ετσι από το σπίτι που νομίζεις πτι βρίσκεσαι;»
«Σταματά επιτέλους να με κράζεις συνεχώς,δεν ξέρεις τι έχει γίνει και έφυγα εντάξει; Σταματά να με πρήζεις πια. Το αγόρι μου είναι νοσοκομείο επειδή κάποιος τον χτύπησε και ήρθα εντάξει;πωε νιώθεις τώρα;αλλά βέβαια ποτέ δεν έχεις χρόνο να ρωτήσεις για εμένα όλο σε ενδιαφέρει η σχέση σου. Σταματά πια να μου κανείς κήρυγμα σε όλα. Φτάνει.» Είπα καθώς δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια μου.
«..έχεις δίκιο συγγνώμη...τι έγινε πωε χτύπησε;»
«Δεν ξέρω,η Kejsi με ενημέρωσε πριν λίγο. Δεν θα έρθω σπίτι σήμερα και κάθε σήμερα θα μείνω μαζί του. Δεν με νοιάζει αν έχω σχολείο όχι μην μου επιβάλλεις κάτι τέτοιο.»
«Μα..» είπε και καθώς δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την λέξη της το έκλεισα.
Μπήκα μέσα στο δωμάτιο,έβαλα τα κλάματα περισσότερο δεν μπορούσα να τον βλέπω έτσι,δεν είχα την δύναμη να διανοηθώ πωε αυτός ο άνθρωπος είναι σε αυτή τηβ κατάσταση. Έμεινα δίπλα του,του κρατούσα το χέρι και δεν έφυγα λεπτό από εκεί.
Αποκοιμήθηκα δίπλα του καθώς τον ένιωθα να ένα βλέμμα πάνω μου και ξύπνησα.
«Είσαι πολύ όμορφη όταν κοιμάσαι.» Μου είπε
«Ω Θεέ μου δόξα τον θεό είσαι καλά...»είπα κλαίγοντας
«Είμαι καλύτερα που είσαι δω.» Αποκρίθηκε
Χαμογέλασα και τον φίλησα.
«Πως έγινε;»
«Μόλις σε άφησα στο σπίτι σου και στο γυρισμό ήταν αμε αμάξι που πέρασε με φόρα,δεν ξέρω ποιος ήταν όμως οποίος και να ήταν θα τον γαμησω να ξέρεις.»
«Έλα τώρα μην το σκέφτεσαι,θα δώσεις κατάθεση αύριο και θα τον βρουν,μακάρι τουλάχιστον.»
«Θα είσαι εδώ;» Μου είπε
«Πάντα ήμουν εδώ..» αποκρίθηκα

My lover Is My Mother's Boyfriend? Donde viven las historias. Descúbrelo ahora