My lover Is My Mother's Boyfriend?

Κεφάλαιο 2ο

Είχα πραγματικά αγωνία να μάθω τι θα μου πει,φαίνονταν να ήταν αρκετά σοβαρό.
-Θα σε πειραζε αν έβρισκα κάποιον; εννοώ μετά από τον πατέρα σου δεν έχω βρει κάποιον και το ξέρεις. Μπορεί η δουλειά μου να είναι αυτή που είναι αλλά έχω την οικογένεια μου πάνω από όλα.
-Μαμά, δεν έχω κανένα πρόβλημα αρκεί να είναι καλός μαζί σου, μαζί μας ξέρω τι περνάς και η δουλειά σου δεν είναι ότι δουλεύεις σαν πουτανα, μοντέλο είσαι είναι πολύ όμορφο αυτό. Πραγματικά δεν έχω πρόβλημα εξάλλου ευκαιρία να φτιάξεις την ζωη σου. Ο Scott είναι μεγάλος πια δουλειά έχει ας βρει ένα σπίτι να μείνει.
-Δεν πίστευα να δείξεις τόση κατανόηση.. Σε ευχαριστώ πολύ για όλα. Ο Scott το ξέρει. Του μίλησα.
-Εντάξει, χαίρομαι για σένα. Αλήθεια.
-Μόνο εσάς έχω αγάπες μου.
-Το ξέρω γιαυτό σου αξίζει να είσαι χαρούμενη. Έχει τίποτα να φάμε;
-Ναι κατέβα να φας. Γιατί έχω μια δουλειά και θα αργήσω δεν θα φάω εγώ πάω να ετοιμαστώ.
-Εντάξει. Καλά να περάσεις.
Βγήκε από το δωμάτιο χαμογελώντας. Ήθελα να πάρω τον George τηλέφωνο. Με είχε νευριάσει πάρα πολύ και δεν πίστεψα μετά από όσα είδα να ήταν σε ραντεβού με πελάτη.
Δεν το σηκώνει, ε προφανώς. Πως να το σηκώσει με γκομενα είναι. Χα!
Δοκίμασα κάνα 2 φορές και δεν το σήκωσε. Η υπομονή μου είχε ήδη εξαντληθεί και δεν το συνέχισα. Κατέβηκα κάτω και είδα την μητέρα μου με καινούργια ρούχα.

-μπα μπα. Για δουλειά είπες πας όχι σε ραντεβού.
-Θα πάω πρώτα σε κάτι δουλειές και μετά θα βγω με τον Geo
-A έτσι τον λένε;
-Ναι. Πως είμαι;
-Σαν 20 μοιάζεις. Φτου καλά να περάσετε.
-Αγάπη μου, θα αργήσω να ξες. Αν έρθει ο αδερφός σου πες του έχει φαΐ και συμμαζεψε λίγο.
-Αχαχαχα εντάξει εντάξει φύγε θα αργήσεις.
Μς φίλησε και έφυγε. Ήταν τόσο χαρούμενη επιτέλους μετά από όσα πέρασε με τον πατέρα μου της αξίζει.
Έκανα μια απόπειρα να συμμαζέψει το σπίτι. Έφτιαξα και ο δωμάτιο του Scott. Τώρα που είπα Scott, έχει χαθεί όλη μέρα κάτσε να πάρω ένα τηλέφωνο.
-παρακαλώ;
-Ελα. Που είσαι θα έρθεις σπίτι έχεις χαθεί δύο μέρες.
-Εε έχω δουλειά τώρα. Όπου ναναι θα έρθω.
-Που είσαι;
-Στον Jeremi παίζουμε χαρτιά.
-Αααα Jeremi το λέμε τώρα. Με γκομενακι με γκομενακι;
-να μην σε αφορά μικρή αντέ κλείνω τώρα.
Μετα θυμήθηκα ότι ήταν με την Kejsi. Είναι τόσο goals αυτοί οι δύο πραγματικά ανυπομονώ πως και πως και τους δω μαζί. Αλλά δεν ξέρω γιστι το κρατάνε ακόμα κρυφό και ειδικά από εμένα.
Αφού συμμαζεψα το σπίτι ανέβηκα στο δωμάτιο μου να φτιάξω τα ρούχα μου επειδή τα είχα κάνει άνω κάτω. Βρήκα κάτι παλιές φωτογραφίες όταν ήμουν μικρή. Μα καλά πως ήμουν έτσι μικρή. Πλάκα είχα. Κρίμα που δεν μπόρεσα να έχω κάποιον μπαμπά να με πηγαίνει βόλτες στα πάρκα. Αλλά ποιον τον γαμαει, μεγάλωσα τέλεια χωρίς να μου λείψει τίποτα χωρίς τον μπαμπά μου.
Μετά από μια ώρα επιτέλους τελείωσα σκέφτηκα να πάρω τηλέφωνο τον George να δω κάνει.
-Ναι;
-Τελείωσες;
-Οχι,να σε πάρω πιο μετά;
-Εχουν περάσει τόσες ώρες.
-Σε κλείνω, σε κλείνω.
-ε-μα-..
Πόσο εκνευρίζομαι όταν το κάνει αυτό.

*George pov*
Την θέλω την μικρή, είναι σαν κόρη μου δεν ξέρω πως να την κυκλοφόρησω. Ενώ η Fergie είμαι γυναικαρα με τα όλα της. Βγαίνω καιρο μαζί της. Αλλά η μικρή.. Τα έχω μπλέξει λίγο.. Ευκαιρία όμως να περάσω καλά. Η Fergie είναι τόσο όμορφη και παράλληλα τόσο γυναίκα..πλησίασε προς το μέρος μου με ένα τεράστιο χαμόγελο.

-καλησπέρα όμορφη κυρία. Της είπα και της φίλησα το χέρι καθώς προχωρούσαμε για το τραπέζι.
-Οο. Τι τιμή.
-κάθισε
-Ευχαριστώ πολύ είσαι πολύ ευγενικός.
-Και εσείς πολύ όμορφη.

Συνεχίσαμε την κουβέντα και παραγγειλαμε. Ένιωθα μεγάλες τύψεις γιαυτο που έκανα. Η μικρή είναι υπέροχη και την αγαπάω, αλήθεια την αγαπώ δεν θεμω να την απογοητεύσω. Αλλά τι; πως θα την αντιμετώπισω; είναι μικρή και θα πληγώθει πολύ από εμένα. Το ξέρω.

*Μετά από πολύ ώρα*
-ξέρεις τι σκέφτηκα; ναι ξέρω πως είναι νωρίς επειδή ήμαστε μόνο 2 μήνες μαζί αλλά θέλω να σε γνωρίσω στα παιδιά μου.. Αν θέλεις φυσικά.
-Θα το ήθελα πολύ,αλλά δεν ξέρω πως θα με αντιμετώπισουν εννοώ θα είναι πολύ δύσκολο να με συνηθίσουν.
-Τους μίλησα,είναι πολύ υπέρ σε μας αληθεία.
-Εντάξει τότε. Χαμογέλασα.