Uçsuz bucaksız bir hayallerimiz olsa,her çiçeğin kokusunu içimize çeksek,yaşasak vurdum duymaz olsak,insanları hep anlamakla geçse ömrümüz.Fakat birkere olsun onlar bizi anlamasa sesiz olsak,insanlara fısıldasak,bu hayattan kurtulma arzumuz olurmuydu acaba.Birkere onlar sorsa biz sussak.Sadece çiceklerin kokusunu içimize çeksek çok zor şeyler mi istiyorum acaba . İnsanlara kendimizi beğendirmesek olduğumuz gibi kabullenseler,değiştirilmesek ,değiştirilmeye zorlanmasak.Birkere anlarlar mı bizi .Çok mu hayal kuruyorum acaba,yoksa çok mu sessiz kalıyorum .Etrafimda onca olay oluyor fakat sakin ve sessiz bir şekilde tepki vermek yada bağırıp çağırarak dikkat mi çekmek lazım bizleride görmeleri için.Sussak konuşmasak sadece yeri ve zamanı geldiğinde konuşsak.Daha güzel deil mi.Bunu okuycak insan şuan belki de hayal kurma bu imkansız diyordur,ama imkansız diye birşey yoktur.Sadece o imkanlar daha yaratılmamıştır.İnsanlığın en aciz kaldığı yer ise birbirilerini anlamamasıdır.Biri birşey anlattığında dinlemez hemen onla ilgili farklı birşey anlatır.Belkide benimde içinde bulunduğum nice ortamda hep böylesi olmuştur.Ya birisi konuşurken daha anlatılan olay bitmeden muhalefet olmuştur yada aaaa şey vardı bizim bir abide böyle yapıyordu falan filan.Bize ne o abiden bize ne o yaptığı şeyden.Birde cümleleri kelimeleri bir araya getiremezler böyleleri işi daha da anlaşılmaz .Asıl anlatılan olay ise tabiricaizse piç olur.Asıl konu unutulur bir dalkavuğun şey şey yapan abisi konuşulur.İnsanların dikkatini üstüne çeker ve sen bir köşede sessiz bir şekilde dinlemeye devam edersin.Konuşmanı devam ettirme çabalarına girsende artık o olaydan çıkmış bulunmaktadır.Hep insanlar acı çekmiş sen ise sütten çıkmış ak kaşıksın sen hiçbirşey yaşamamışsındır onlara göre.Yaşadıysanda onunkinden kötü deildir.İçine kapanırsın sessizce olayları yargılamaya başlarsın.Ve onda kulaklığı takıp bir Neşet Ertaş patlatırsın."Ne sen ağladın,hep sen mi yandın?bende gülemedim ;Yalan dünyada".....
Kendini o anda ne yaşadığını bu nakarata aktarırsın,bu dünyada tek onlar yaşamıyor sizde özelsiniz bende ,bunu kimsenin yargılamasına ve ötekileştirmesine katiyen izin vermeyin.Sessizlik kötü birşey değildir.hayal kurmak ise herkesin hakkıdır.İsterseniz değer görmeyin kimsenin değerine ihtiyacınız yok çünkü.Sana ailenin verdiği değer kat ve kat daha anlamlıdır.
