In Love With A Prince (UNDER REVISION)

TEASER:

Someone's POV

"Sino siya?! Sino ba siya sa buhay mo?! Sabihin mo sakin nang malaman ko" Sabi ko

"Para saan pa ha?! " Sabi nya

"Sana sinabi mo na ayaw mo na para hindi ko na ipinilit pang ipagsiksikan ang sarili ko sa buhay mo Sige kung ayaw mong sabihin aalis nalang ako" Sabi ko

"Sige lang dyan ka naman magaling diba?! Ang umalis nalang ng umalis Ano ganito nalang ba lagi kapag nasaktan kita lagi mo kong tatakasan" Sabi nya

"Umaalis ako dahil nasasaktan na ko ng sobra sobra!! Sobrang sakit di ko na kayang tiisin at patawarin ka pa" Sabi ko sabay alis

*KINABUKASAN*

*knock knock*

Pinagbuksan ko ng pintuan ang kumakatok pero nagulat ako ng kung sino ang

"ANG KAPAL NG MUKHA MONG MAGPAKITA PA SAKIN PAGKATAPOS MO KONG SAKTAN PAGKATAPOS MONG IPAMUKHA MO SAKIN ANG KATARANTADUHAN MO HA! NAGPAPATAWA KA BA" sabi ko

"Alam mo namang deal ang lahat pero what?! Alam mong hindi totoo ang lahat pero ano nag-assume ka!" Sabi nya

"G*go ka pala eh ni hindi mo nga sinabi na hindi kasama ang magmahal sa kontrata" Sabi ko

"Well hindi rin naman akong sinabi kasama ang magmahal" Sabi nya

"Walang hiya ka!! *sabay sampal*" Sigaw ko

"Yun lang?! Yun lang kaya mo ha! Wala na bang ilalakas ha!" Sabi nya kaya pinagsusuntok ko ang dibdib niya

"Balang araw mare-realize mo na kailangan mo ko sa buhay ko na hindi mo kayang mabuhay ng wala ako! Nang wala ako sa buhay mo! At sana sa oras marealize mo yun nakamove on na ako, sa oras na yon wala ka nang magagawa kundi ang magsisi" Sabi ko sabay alis sa walang kwentang lugar na iyon

Pagkaalis ko ay....

"Baby wag kang mag-alala si mommy na ang bahala sayo mula ngayon hindi na tayo kailangan ng daddy mo huhuhu" Naiiyak kong saad sa anak namin..ko na nasa sinapupunan ko palamang

"Oh iha san ka pupunta?" Nakasalubong ko ang ina nito

" Hindi ko na ho kaya masyadong masakit pero ma alam kong magkikita at magkikita tayo kaya see you soon ma'am" Sabi ko

"Pasensya na iha pero nagbabasakali akong kayo parin sa huli pasensya na talaga" Panghihinging paumanhin nito kay tumango nalang ako at nagsimulang maglakad paalis mabibigat man ang mga hakbang pero kailangan ko ng makaalis dahil sobrang sakit na nakapanglalambot ng tuhod masikip sa dibdib pero alam kong kakayanin ko wala eh mahal ko ung tao

Guys pakiusap konting intindi po itatagalog ko nalang ang whole story lalo na sa mga dialogo ha pero at the same time gagamit ako ng english ok?
Thankiesss