Eliscave Academy: School Of Soul Fight

Kabanata II

INIS akong bumangon para pagbuksan ng pinto ang kung sino mang malakas na kumakatok dito na sana hindi ko na ginawa dahil si Lyndel ito. "You have one hour to prepare bago ka ma-late sa unang klase natin" bungad niya sa akin pagbukas ko pa lang ng pintuan, tumango lang ako dito at walang pasabi sinarahan ng pinto. Mabilis akong naligo at nagsuot ng black denim skirt na pinarisan ko ng simpleng blouse at white rubber shoes pagkatapos ay lumabas na ako at dumiretso sa kusina. "Have a seat Vin!" Ethan offer me at pinaghila pa ako ng umupuan kaya umupo na lang ako doon, everyone greet me 'good morning' i just nooded to them. They happily talking and laughing while eating while me is silently eating and listening to them nauna pa nga ako matapos kumain sa kanila. Dahil ito ang unang araw na papasok ako dito sa Academy kakailanganin ko sila para malaman ko ang pasikot ng paaralan na ito, i grabbed my back pack ng mangyaya na si Lyndel umalis. Tahimik lang ako na nakasunod sa kanila sasagot kapag kinausap o tinanong nila ako. Hindi porque isang myembro na kami ay makikipaglapit na ako sa kanila! Hinding-hindi ko makakalimutan na ang mga katulad nila ang dahilan kung bakit kailangan ko maranasan ang lahat ng ito ngayon! Kung bakit kailangan ko lumaban sa IWATA FIGHT! Kung bakit wala na sila Izhra at Vonico!
At ngayon hawak naman ng mga katulad nila si Austine! Ang nagiisang pamilya ko. Naikuyom ko ang mga kamay ko habang tinititigan ko silang masayang nagkalakad sa unahan ko. Paano sila nakakalakad ng masaya sa bawat araw kung may mga buhay silang kinukuha dahil lang sa hindi pagsunod sa mga pesteng batas nila! They are monsters!
"Vixen are you alright?" jamesian worried asked me "Yeah! Why!" kunot noo kong tanong sa kanya "Your crying!" agad naman ako napahawak sa pisnge mo na basa na ng luhang di ko namalayan! Napatigil din ang iba sa paglalakad at binalikan kami.
"What's wrong?" Mia asked.
"Are you sick?" Vincent seriously asked me. Umiling ako sa kanila at naunang maglakad habang pinupunasan ang mga luha sa pisnge ko. I shouldn't cried in front of them! This make me weak! Someone grabbed my wrist that makes me stopped in walking and it was Lyndel na nakatingin sa akin ng may pagaalala "You can tell me, what is it?" Sabi niya pero imbes na sagutin siya ay inalis ko ang pagkakahawak niya akin "Don't you touch me again!" giit ko sa kanya na ikinamaang niya "Nandidiri ako sa mga katulad niyo!" Dagdag ko pa "Kasalanan niyo ang lahat kung bakit ako naandito sa impyerno na ito!" walang pagpipigil na sabi ko sa kanya habang patukoy na umiikak. Nagtiimbagang siya sa mga sinabi ko "What the hell? What are you talking about?" naguguluhang tanong niya sa akin na ikinatawa ko ng sakristo "Eliscave ka di ba? How come na hindi mo alam ang sinasabi ko! Stop pooling me!" Sigaw ko sa kanya pero kunot noo lang ang sagot niya sa akin at halos patayin ko na siya sa sinagot niya sa akin "Stop being childish Vixeniexe! Huwag mo dalahin dito ang mga tantrums mo sa buhay!" Sigaw niya sa akin na lalo kung ikinatawa ng mapait! Childish? Tantrums? Iyon ba ang tinawag sa sakit na nararamdaman mo kapag nawala na sayo ang mga taong mahahalaga sayo?

Tumunog ang cellphone niya kaya sinagot niya ito ng hindi inaalis ang tingin sa akin kaya tumalikod na ako sa kanya para iwanan siya pero nakakailang hakbang pa lang ako ng marinig ko ang boses niya "Stop right there Vixeniexe!" May utoridad sa boses niya pero hindi ako nakinig sa kanya at patuloy na naglakad. Napasigaw ako ng may bumuhat sa akin kaya pumalag ako perk mas laling humigpit ang kapit nito sa akin "Put me down asshole! Argg!" Pero parang walang narinig ang taong ito kaya tinignan ko kung sino ang lapastangan na bumuhat sa akin at ang walanghiyang si Lyndel pala ito! Ang tagapagmana!
Pumasok kami sa isang pintuan at binaba na niya ako. Nilibot ko ang paningin ko sa apat nabahagi ng kwarto at nakita ko sila Felicia, Mia, Ethan, Jamesian at Vincent na nakaupo ng maayos sa mga upuan. Napunta naman ang tingin ko sa unahan, ganoon na lang ang pagkulo ng dugo ko ng makita ko ang babaeng nag-alok sa akin na lumaban sa IWATA FIGHT, may katabi itong babae na sa tingin ko ay matanda lang sa akin ng ilang taon, kasunod ay dalawang babae at lalaku na nasa mid-30's.
"Care to introduce yourself newbie?" Supladang kausap sa akin ng isang babae, ngumisi ako dito bago sumagot sa kanya "Why would I? I bet you already knew me. Right?" Baling ko sa babaeng nag-alok sa akin na lumaban. Lumapit sa akin ang babae at akmang sasampalin ako nito ng ibalik ko ang tingin ko sa kanya "Don't you dare slapped me either lay your hands on me woman!" Pagpipigil ko dito "Bastos ka! Hindi mo ba ako kilala? Huh!" Sigaw nito sa akin. Bumuntong hininga ako at tumingin ng diretso sa kanya "Should i know you?" Pangaasar ko sa kanya. Kahit sa ganito na lang maranasan niyo rin ang pagiging mababa! "How dare you? I'm the secretary of this academy!" Sagoy niya na ikinatawa ko ng malakas. "Secretary? You!"pagtatanong ko "How about me? Do you know me?" pagbabalik ko ng tanong sa kanya. "Stop making a scene Vixeniexe!" Pagaawat sa akin ni Lyndel. Tumingin ako sa kanya "Ako pa talaga ang gumawa  ng eksena Lyndel?" may bahid ng gulat sa mukha nito na hindi ko alam ang dahilan kung bakit? Tumingin ulit ako sa secretary at lumapit sa kanya "Inuulit ko, ako ba kilala mo?" masama ang tingin nito sa akin pero umiling din naman "Well let me introduce myself to you Ms. Secretary! I'm Vixeniexe Dyatdre, New member of Eliscave Royalty and ako lang naman ang ipanglalaban niyo sa IWATA FIGHT!" napaatras ito palayo sa akin at tumingin sa mga katabi niyang nakatayo "Pa-paanong siya an-" i cut her at tumingin sa babaeng katabi niya "Why don't ask Ms?" tanong ko dito "Ms. Levi is her name" si Lyndel ang sumagit na kanina pa nakatayo sa lukuran ko. "Ask her if you want the truth!" sabi ko at tumalikod na dito at umupo sa may bakanteng upuan sa likod banda. Tumingin muli ako sa unahan at ganoon parin ang ekpresyon ng Secretary. Lito at windag. Bakit may inaasahan ba siyang ibang ilalaban mula dito sa loob ng paaralan?
Tumingin ako sa labas at hindi na nakinig pa sa nga sinasabi nang nasa unahan. Kamusta ka Austine? Sana hindi ka nila pinahihirapan diyan, konting tiis na lang ipapanalo ko ang laban at kukunin kita riyan.