DATÇA
En güzel maviydi senin yerin, bakışlar sende hep dokunmak istiyor insan senin huzuruna.
Sen denizsin çakıl taşlarınla serin ve derin suyunla,
gidipde yapılması gereken ve sonra o taşlı cadden yürümek gelir hep insanın içinden,
badem ağaçları gölgesinde dinlenirdim her zaman..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NEŞİDE-İ MAZİ
PoesíaKırık kalplerin hikayesi kısa olur. Yorgun satırlarımda uzun bir yolculuk sizi bekler... Umarım bitmek bilmeyen güzel bir yolculuğumuz olur gökkuşağı seyahatinde...
