My Sweetest Distraction

My Blessed Sundays

sorry for the long updates.. Jestine, ate cayl, and ate Irene. sa tatlo kong followers. jkjkjkjkjk

this time, e kkwento ko lang ang kong panu ako napalapit kay Sweet Jesus, and my blessing so far simula nung tanggapin ko sya as my first priority and the Center of my round world.

"Nung araw" ( madalas na naririnig ko sa tita kong pogi pag nag kkwento nya nung kabataan nya pa ang word na yan) ibig sabihin matanda na din ako. jijijiji not so naman.

well, masasabi kong hindi ako namulat sa pagiging religious, kasi naman ang papa ko ay Catholic at mama ko naman ay adventist so para hindi mag ka conflict wala nalang nag pakilala samin kay Lord Jesus. but i do remember na kapag na kila Tito Peter (side ni mama) ay sumasama kaming mag simba sa iba naming pinsan. but then,  hindi ko talaga nakilala si God ng matino. habang lumalaki ako wala akong paki kay God sa totoo lang, at ang pinaka hate kong days nung bata pa ako ay ang holy week, kasi naman walang matinong palabas sa T.V at hindi kapa pweding lumabas kasi nga patay daw c Lord jesus.

"kainis naman" naaala ko pa ang reklamo ko sa mama ko.

Early 2014

Bandang april ito ngyari, yung nakapag work ako sa call center dito lang sa aming bayan.

yung Madam na may ari nung call center ay isang Born Again Christian, so tuwing monday ng 2am to 6am meron worship na ginagawa sa office namin bago kami magsimula mag work.

Well, dahil nga hindi ako sanay sa mga religious activity for the sake of pakiki sama sa aking madam at co-workers sige join ang lola mo.

may isa lang akong napansin sa mga kasama ko, habang umaawit kami ng mga christian songs halos lahat sila alam yung kanta ako lang ang hindi, napa isip ako.

"bakit ganon" sabi ko sa sarili ko. parang may mali? but then i just pretend na hindi ko yun tinanong sa sarili ko. as the days goes by, one of my co-worker posted this line. idk if i could still remember it correctly so i just made something close to the line she posted.

" kulang ang araw ko kasi hindi ko naka sama si lord Jesus today" posted on sunday. Lord's day

again, para nanamang may bumangga saking ewan na hindi ko maintindihan, i was spacing out because of the line i just read, na one time hit combo ako kong baga sa pag lalaro ng video game.

ito nanaman ang aking isip, nag tatanong,  at ang pinaka mabigat na tanong na e binato nya sakin?

"kelan kaya ako magkaka ganyan"? yung magiging maka Dios, e panalangin nga hindi ako marunong e. sa totoo lang. kaya ayaw ko mag lead ng mga prayers kasi hindi ako marunong. tapos magiging maka Dios pa?

"malabo yata"  sabi ko sa sarili ko.

Sometime in June

I Just came back here in Palawan after a failed relationship for almost 5 years.. so nag eenjoy ako sa pagiging single, nandyan yung mga dati kong tropa na hindi ko nakita for 9 long years. i was having the time of my life, inom dito, inom doon. (pero hindi ako nag yyosi ha) pati sila mama at ate nakaka jam ko sa pag tagay, hindi lumilipas ang linggo ng hindi ako lumalabas at nag paparty. lalo na yung na involved nako sa PLDT sa pangalawa kong trabaho simula nung bumalik ako. yeah i had fan, really. it was great being free again after almost 6 fuckin years.

Until one day...

I got a txt from a friend, "uy san ka? tara toma tayo. txt nalang kong sasama ka"

Another txt from my Aunty, " nandito kami ngayon sa bahay ni tita mo, tara jam tayo"

Another txt from other friends, " saan ka? ano mamaya ulit?"

the last txt that i've read came from kuya Gerald Jimenez.

He is a dear friend, we grew up together and i consider him as a member of our family. My kuya as in sa lahat ng bagay. we are so close to the point na napag kakamalan na kaming mag syota, pero hindi. hindi kami talo mga tol, diba kuya ge?

The txt says...Bunso, (he calls me bunso means youngest sister or brother in tagalog.)

"Bunso, tara sama ka sakin simba tayo"

I was lost for a moment when i read his txt..kong nag lalakad ako habang binabasa ko ang message na yun siguradong nag tripped ako..

it was un expected, i mean, i know he goes to church every sundays and stuff like that, but then it was un expected.

i read the txt over and over again, *teary eyed after spending half an hour re-reading the txt.

well, sa apat na txt na binasa ka at that time sya ang pinaka nag marka sakin, and that was my turning point, a turning point of my lfe na i begin questioning my way of life.

teka.. teka.. teka.. bakit parang may mali?.. my thought overflowing again.

may calling na ako galing kay lord Jesus..maybe dapat ko ng bagohin ang nakasanayan ko, at kilalanin sya. si Lord..

the next day, it was sunday. i woke up early.

Ma

Ma

Ma

"oh, bakit? my mama said.

"ma, simba tayo"

di ko alam kong matatawa ako sa reaction nya or ma ooffend. "the word skeptical was written all over her beautiful face"

"okay sige," mama said

From that day until now i never missed a single sunday without barging my ass at the church with my sister..

Thank goodness my sister first met God before me...may kasama akong mag simba and im so greatful sa life event na ngyari sa buhay naming dalawa ngayong 2014.

And i've learned that in a year, there are only 52 sundays...and im willing to give that 52 sundays to Lord Jesus until i die.

To be continue...

wait for the next update, it'll be soon i promise.. watch out for the funny story while im at the church... see yah! <3

Special shout out to my sister.  I love you ate!