Don't Leave Me - Jeon Jungkook

4. Bölüm

İçeri geçtiğimizde Lavin beni burakıp hızlı bir şekilde Yoongi'nin yanına oturdu. Neden böyle hızlı hareket düşünürken boş kalan tek yerin Jungkook'un yanı olduğunu gördüm. Lavin'e göz devirip Jungkook'un yanına geçtim

Yanına oturuca hafifçe bana yaklaşıp sesini alçaltarak "İyisin değil mi?" diye sordu.

Bana bu kadar yakın olunca sebepsiz yere heyecan yaptım. Garip hissettirmişti birden bu durum. Benden bir cevap beklediği aklıma gelince kafamı sallayarak onu onayladım.

"İyiyim, gerçekten. Sadece baş dönmesi."

"Emin misin? Hastaneye gidebiliriz?" dedi şüpheyle.

"Siz ne konuşuyorsunuz öyle fısır fısır?"

Taehyung'tan gelen sesle başımızı aynı anda ona çevirdik.

"Hiçbir şey konuşmuyoruz hyung."

"İnanmadım ama öyle olsun." deyip Jimin'e dönmesiyle derin bir nefes aldım. Konunun kaynaması iyi olmuştu. Hiç kimseye durumumu söylemek istemiyordum.

...

Kapının önünde birbirimizle vedalaşırken gülümsedim. Gerçekten iyi vakit geçirmiştim yine.

"Gerçekten çok güzel bir gündü, bizi evine davet ettiğin için teşekkürler Hina." diyen Namjoon oppayla gülümsememi büyüttüm ve "Bende çok eğlendim, geldiğiniz için teşekkür ederim." dedim.

"Görüşmek üzere."

Jungkook hariç hepsi arabalarına doğru ilerlediğinde derin bir nefes aldım. Muhtemelen yine mutfaktaki olayı soracaktı.

"Hina?"

Annemin sesini duymamla gözlerimi Jungkook'tan çekip anneme döndüm.

"Anne, hoş geldin."

"Hoş buldum. Misafirlerimiz mi vardı?"

"Evet anne, sana bahsetmiştim ya hani. Lavin'in arkadaşları." dememle Lavin beni onaylayarak "Evet Haeun teyze." dedi ve annemi kolundan tutup "Hadi içeri girelim biz." diyerek salona doğru yürüdü.

Şaşkınlıkla onların ardından bakarken Jungkook'un beklediğini hatırlayıp ona döndüm.

"Kusura bakma... önemli bir şey söyleyecek herhalde."

Jungkook tebessüm ederek "Çok tatlısın." deyince gözlerimi büyüttüm.

"Hm?"

Sanırım benim duymayacağımı düşünerek söylemişti ki boğazını temizleyerek derin bir nefes aldı.

Ama duymuştum ve eminimki şuan yanaklarım kızarmıştı ve bu beni daha da utandırıyordu.

"Şey... ben..."

"Flörtleşmeniz bittiyse gidebilir miyiz artık?!"

Arabadan başını çıkartıp bağıran Taehyung'la utanç daha da bedenime işlerken derin bir nefes aldım. Bir an önce içeri girmem gerekiyordu, yoksa utançtan bayılacaktım birazdan.