მეორე დღეს ბავშვები სათამაშოდ გამოვიდნენ და გადავწყვიტე ისინი გამეცნო და მათთან მივსულიყავი
-ჰეით ბავშვებო
ჩემი დანახვა ერმტყობოდათ ძალიან გაუხარდათ და ყველა გამეცნო,ერთი ბიჭუნას გარდა,რომელიც სახლის წინ ნახევრად გატეხილ სკამზე იჯდა.
-იუნა
ლისამ იმ ბიჭს ხელი მიუთითა
-არ გეწყინოს იუნა ეგ სულ ეგეთია,უჟმური.
ლისამ გაიცინა და ბეჭზე ხელი დამადო
-იუნა იუნგი სულ ეგეთია,ყველა ძულს,ჩვენ მისი ბიძაშვილები ვართ და ხომ ხედავ არც ჩვენ გვეკარება
-არაუშავს გოგოებო თუ არ უნდა ნუ მოვა
სხვა მხარეს გავეშურეთ,ცოტა ხანი ვლაპარაკობდით და ერთმანეთს უფრო კარგად ვიცნობდით
-შეხედე იუნგი მოდის
ხელს ვუთითებ,ის ჩვენს გვერდით ჯდება
-გოგოებო რას შვრებით?? -ბიძაშვილო,როგორც ხედავ ვსაუბობთ
-რაო? იუნგიმ მოიწყინაო?
ამბობს ნენსი და იღიმის
-კაი რაა რა გაცინებთ
იუნგი იბღვირება
-გოგოებო დღეს ჩემთან წამოდით
-ვნახოთ თუგამოგვიშვეს
ლისა ყვირის
-რას ქვია არ გამოგვიშვებენ,მათ ვინ ჰკითხავთ??? შენ რაა ნენსი თავი ისევ ის პატარა ბავშვი გგონია?
-ხო ლისა მართალი ხარ
იუნგი მოწყენილი გვიყურებდა
-ოჰოო
ლისამ ეშმაკურად გაიღიმა
-რაიყო იუნგ შენც გინდა ჩვენთან ერთად წამოსვლა??
იუნგის ენა დაება
-მმ....მე მმ...მე ა....არა
-ამოღერღა როგორც იქნა,ამბობს ლისა..მე კი ვიცოდი რომ წამოსვლა ძალიან უნდოდა მაგრამ ის იჯინებდა რომ ეს ესე არ იყო,მის ჯიუტობაზე ხოლმე გულში მეცინებოდა.
დაღამდა ცა ძალიან ლამაზი იყო
ამ სილამაზეს კიდევ უფრო მილამაზებდნენ ჩემი მეგობრები,რომლებიც სულ ახლახანს გავიცანი მაგრამ,უკვე ისე შევეჩვიეთ ერთმანეეთს...მთელი ღამე ერთად ვიყავით ცოტა ხანში კი სიზმრების სამყაროში გადავეშვით...
YOU ARE READING
,,შეიძლება ბევრს არ უყვარდე მაგრამ დააფასე ის ვისაც უყვარხარ''
Fanfictionეს ფიკი არის ერთ გოგონაზე რომელსაც ძალიან უყვარს სოფელი,მას დასცინიან რადგან არარის კონტაქტური და ასე არის ის სანამ გაიცნობს რამოდენიმე ადამიანს,რომლებიც მის ცხოვრებას რადიკალურად შეცვლიან ****