Mektup 5

304 29 1
                                    

Bugün evimize gittim Gardenya'm. Her şey bıraktığın gibi. Yatağımız o gün dağıttığın gibi, mutfağımız en son yediğimiz yemek artıkları ve bulaşıklarla dolu, salonumuzdaki koltuğun üzerinde üstünden hiç atmadığın mavi piken ve elinden hiç düşürmediğin oyuncak tavşanın duruyor. Televizyonda ise saçma bir magazin programı dönüp duruyor. Masanın üstünde ise benim içerisinde senin fotoğraflarınla dolu kameram duruyor. Elim asla gitmiyor o kameraya sevgilim. Sen yoksun ya hayat o kadar boş ki. Evimiz çok sessiz. Bir önce dön sevgilim. Hala kokunu barındıran evimize geri dön.

Hastane'ye geri döndüğümde tekrar geldiklerini gördüm. Anne ve baban çok yüzsüz Jimin-ah. Onca şeyden sonra bile yüzüne bakabilecek cesaretleri var. Bu sefer bir şey demek istemedim.Gördüler seni. Annen fenalaştı seni görünce. Durmadan benden özür dilediler. Senden özür dilemeleri gerekirken neden benden diliyorlar sevgilim? Hiçbir şey söylemedim. Gittiler..

Odanın giriş kapısının yanında Tae'yi gördüm. Sabah bıraktığım gibi yere çökmüş oturuyordu. Seni çok sevdiğini ikimizde çok iyi biliyoruz sevgilim. Benden bile iyiydiniz siz. O kadar kötü görünüyor ki.. Sürekli onu affetmeni istediğini sayıklayıp duruyor. Zor ikna ettim onu gitmesi için. Yarın sabah tekrar geleceğini söyledi. O zamana kadar sana çok iyi bakmamı istedi.. Umarım onu affedersin sevgilim..,

Özür dilerim Gardenya'm. Benim yüzümden aranızın bozulduğu için çok özür dilerim..

I'm Sorry Ma GardeniaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin