final
•
Jiminie Aranıyor...
"Jiminie, yine ben."
Dııt
"..."
"Hey, beni özlemişsindir."
Dııt
"..."
"En azından öyle umuyorum."
Dııt
"..."
"Her neyse, neyse ki beni daha fazla beklemene gerek yok."
Dııt
"..."
"Beni duyuyor musun sevgilim? Yanına geliyorum diyorum, sana geliyorum."
Dııt
"..."
"Niye bir şey demiyorsun hala? Anlamıyor musun Jimin, senin için yapıyorum. Senin için kendimden bile vazgeçiyorum, neden konuşmuyorsun?"
Dııt
"..."
"İzin vermesene Jimin. Beni durdursana, yapma de, ben yanına geliyorum, sen canına kıyma de. Bir şeyler demene ihtiyacım var sevgilim, lütfen."
Karşı taraftan bir iç çekiş sesi gelmişti. Duyuyordu işte.
Dııt
"..."
"Jimin..."
Dııt
"..."
"Vazgeçir beni."
Avcuna doldurduğu ilaçları saymaksızın ağzına atmadan önce söyledikleriydi bunlar.
"Yapamam."
Aynadan yansıyan solgun yüzüne baktı. Ardından bakışları telefonuna döndü. Kesinlikle ilacın etkisi olmalıydı.
Kolları lavabodan destek alıyordu fakat titremeye başlamışlardı bile. Tekrardan oluşan çift taraflı sessizlik huzur bozuyordu.
Evet, bacakları da titremeye başlamış, göz kapakları ağırlaşmıştı. Daha fazla dayanmaya lüzum yoktu. Kolları tutmadı, bacakları titreyerek büküldü, yere düştü ve tüm vücudu yerle buluştu.
Elinde tuttuğu telefonu parmaklarının arasından kayarken zorla araladığı dudaklarını kıpırdatmayı başarmıştı.
"Neden?"
Hala cevap alabilirdi, hala duyacağı son kelimelere gücü yetiyordu. Hala nefes alıp veriyordu.
Fakat karşıdan ses gelmedi.
Ve Jungkook nefes almayı bıraktı.
Ve bir süre için dünya dönmeyi bıraktı.
"Şimdi bekleme sırası bende sevgilim."
Ve şimdi Jungkook'u bekleme sırası Jimin'deydi.
***
ARKADAŞLAR 4. KİTABIMI BİTİRDİM HAYIRLI OLSUN
bu arada catmin 100K olmak üzere, destek veren herkese çok teşekkür ederim. daha yeni 1K olduğum zamanlara bakıyorum ve gerçekten o 18 bölümlük kitap bunu hak ediyor mu diye soruyorum kendime.
hepinize çok teşekkür ederim meleklerim, sizi seviyorum
❣
ŞİMDİ OKUDUĞUN
won't let you go +jikook
Nonfiksi↬tamamlandı↫ ve şimdi bekleme sırası jimin'deydi. [angst] 181118-170619
