Into you

Chapter 9

Ng maka alis sila ay naglakad ako patungo ng hagdan.. "Madz anak. Mag usap tayo." Ang daddy.

"Mag usap!? Para san!? Bibilugin nyo ulit utak ko!? Para ano? Para ilayo ako sa mga taong totoo kong magulang ha!? Ganyan kaba talaga makasarili ka!!" Sigaw ko sakanya..

"Madz! Huminahon ka"

"Atee" nagmamakaawang tawag nya

"Paano? Ha!? Paano!!? Kase ma yan kailangan ko ngayon! Kailangang kailangan kong huminahon!"

"Anak patawadin mo'ko..." Nag uumpisa nanamang tumulo ang mga luha ko.. "Hindi ko sinasadyang itago sayo to ng mahabang panahon.. Gusto lang kitang protectahan sa mga mangyayari.. Anak hindi madali ang isuko ka." Umiiyak na sabi ni mommy.

"Ma.. Anong isuko? Tch" natatawang sambit ko kahit nasasaktan na ako. "Gusto mo kong protecktahan? Saan!? May pakealam ba talaga kayo saken ha!?"

"Ate wag kang mag tataas ng boses-

"Wag kang mangengealam dito! Teka- kelan mo pa alam to ha!? Kelan pa!!? Kelan mo pa alam na yung kinikilala kong tatay ay tatay ng manlolokong cobi na yon ha!

"Anak.." Ang daddy

"Anak? Anak mo ba talaga ako!?" Sigaw ko sakanya.. Masakit para sakin na sinisigawan yung magulang ko. pero kusang lumalabas ang mga salitang hindi ko inaasahan. "Alam mo ba kung anong dinulot mo sakin ha!? Alam mo ba?!" Nanghihina pero matapang na sabi ko.. Ayokong pumiyok dahil ayokong ipakita na sasaktan ako. Ayokong ipakita na mahina ako. Ayokong ipakita na nadudurog ako not on my friends or even on my parents.

"Ate alam ni daddy." biglang sabi ni madissel

O.O "A-ano!? Pa-paano?" Pimipisok kong sambit. Hindi man ako sigurado  sa iniisip ko pero sinisigaw ng puso ko na yon ang pinupunto nya! "Alin!?" Nanghihinang sambit ko.. Hawak hawak ko ang tuhod ko para alalayan ang sarili ko na nasa ika lawang hagdan.

"Ate alam nya. Yu-yung kay kuya jacob at.... Sa--sayo." Naka yukong sambit nya. Alam ko na sa mga oras na yon umiiyak na si sel.

Gusto ko. Gustong gusto kong sumigaw sa galit gusto kong bulyawan siya. Pero tanging gulat na mata at nag babadyang mga luha lang ang naiharap ko. Akmang lalapit sakin si mommy "Anak.." Umiiyak nyang tawag sakin..

"I-ikaw? Alam mo rin ba ma?" Mahinang tanong ko.. Hindi ako makahinga. Hindi ko lubos maisip na pinag mukha nila akong tanga.

"Anak.."

"Ma. Sagutin mo ko. Alam mo rin ba?" Nagmamaka awang tanong ko. Ang pisngi ko ay basang basa ng luha.

"Anak... I'm sorr-

"Aaaaaaaggggghhhh!!!!" Napahawak ako sa ulo ko ng sumigaw dahil sa sakit.. "Anak-

"Wag mo kong tatawaging anak! Hayop ka! Haaaaaa!!!" Tumayo ako at agad na humakbang pataas.

"Anak sandali lang wag kang umalis ayusin natin to." Nagmamaka awang pigil nya.

huminto ako sa pag akyat at nag punas ng luha. "Sandali nanaman!? Mommy pagod na ako. Hindi ko maintindihan lahat lahat ng to!! Hindi nyo ba nakikita!? Ha? Nasasaktan na ako!! Hindi nyo ko iniintindi!!" Huminga ako ng malalim dahil sa sobrang bigat ng nararamdaman ko.. "Tch" Natawa ako. "Ano nga naman palang pakialam nyo saken? E ginawa niyo akong tanga!! Aka ko pamilya ang nag dadamayan at nag tutulungan pero kayo!! Kayo mismo sumira sakin!!" ang tuloy tuloy na pag agos ng luha ko ay muli kong pinunasan..

"Wag mong sisigawa-

"Wag mo kong patitigilin!" biglang putol ko sa sinasabi ni daddy. "Sino ka? Sino ka para matigilin ako ha!?" ngumiti ako ng pagka pait-pait saka muli nag salita "ikaw nga pala yung tatay nung 'EX ko!' Na 'KINILALA' kong 'tatay' at.. Tch" natatawang singhal ko "Hindi mo ko non pinigilan dad! Hindi mo ko pinigilan mahalin yung 'anak' mo!" Patuloy ako sa pag kukunwaring natatawa kahit tuloy tuloy ang pagtuli ng luha ko..