Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
“....สำหรับวันนี้ก็พอแค่นี้ก่อน ขอให้นักเรียนทุกคนทำการบ้านส่งเซนเซย์ภายในพรุ่งนี้ด้วยล่ะ”
เสียงของเซนเซย์เป็นสัญญาณให้อัตสึชิหลุดจากภวังค์ เขาได้ยินเสียงหัวหน้าห้องที่เพิ่งตั้งกันเมื่อเช้านี้ทำความเคารพเสร็จ นักเรียนหลายคนต่างก็เก็บของ บางคนก็เดินไปหลังห้องเพื่อเตรียมอุปกรณ์ทำความสะอาด บางคนก็เลือกที่จะออกจากห้องเรียนไป
“นี่ๆคุณอัตสึชิว่างหรือเปล่า?”เคนจิสะกิดเรียกทำให้เขาหันมาตอบทันทีว่า
"ได้สิ!ผมว่างอยู่…"
แต่นึกขึ้นได้เสียก่อนว่าตนต้องเอาเอกสารสมัครเข้าสภานักเรียนภายในเย็นนี้ อัตสึชิหยุดชะงักครู่เดียวก่อนจะพูดใหม่อีกครั้ง
“คือว่าเดี๋ยวผมต้องเอาเอกสารนี่ไป เอ่อ สมัครเข้าสภานักเรียนน่ะ”
“เห!?สภานักเรียนติดอาวุธนั่นเหรอ!!”
เคนจิตะโกนเสียงดังจนเพื่อนร่วมชั้นหลายคนหยุดกิจกรรมที่ทำอยู่และหันมาให้ความสนใจอัตสึชิทันที
“จริงเหรอนากาจิมะคุง ยินดีด้วยนะ!”
“เพื่อนใหม่นี่สุดยอดไปเลยแฮะ สงสัยคงมีอะไรไปสะดุดตาพวกเขาเข้าแหงๆ”
“อิจฉานายจริงๆนะเนี่ย”
'ถึงทุกคนจะพูดแบบนั้น แต่นั่นเป็นเพราะฝีมือที่ปรึกษาต่างหากล่ะครับทุกคน'
อัตสึชิได้แต่หลั่งน้ำตาในใจ ความหวังที่ว่าจะได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขคงจะได้จบกันเสียตรงนี้แล้ว
VOCÊ ESTÁ LENDO
Once upon a time,I love you
Fanficครั้งหนึ่ง,ผมได้ตกหลุมรักเธอ ที่ใต้ต้นซากุระต้นนั้น
