Miss Simple Meets The Arrogant

Chapter 4

MAECY'S POV

     "Bez, I need to go home hinahanap na ako nina Mommy."

Ano ba yan parang bato naman tong kausap ko? Nagwoworry na ko baka pagalitan na ako ni Mommy.

"Wait lang bez, bibili lang ako ng sketch pad diba kailangan natin yon tomorrow," said Lorraine.

"Oo nga meron na ako nun, sige na bumili ka na para makauwi na tayo."

After 123456789 years nakabili na din si Lorraine ng sketch pad.

"What time na ba?" tanong ko kay Lorraine.

"Past 7 pm na bez," sabi naman ni Lorraine.

"Alam mo magagalit si bez Jasper niyan sa atin kasi sabi niya umuwi na agad tayo."

"Di siya magagalit kung hindi mo sasabihin."

Hay naku, nakakainis talaga. Sa wakas pauwi na kami. Sabi ni bez Lorraine maglakad na lang daw kami pauwi kasi enjoy daw maglakad. Walking distance naman ang bahay namin mula dito pero malayo-layo pa din ng konti. Dis oras ng gabi maglalakad, eh pano kung maholdap kami pag dumaan kami sa madilim na lugar o kaya baka may humila sa amin at biglang ...... "aaaaaaaaaahhhhhhhhhh!!!"

"Maecy Villanueva, bakit ka napasigaw? Natatae ka ba? Parang nagpipigil ka jan eh."

"Sensya naman, eh ang wild kasi ng iniisip ko eh. Huhu! Mamaya ako na lang mag-isa buti sana kung ihahatid mo ko."

"Haller bez! Malaki ka na ha. Wag ka nga matakot jan pano ka masasanay."

Hindi na lang ako umimik. Baluktot kasi yung katwiran niya. Magtatalo lang kami. I'd rather to keep my mouth shut than to make an argument with her.

Ayan malapit na ang bahay nila.

"Bez Maecy, dito na ko ha. Ingat ka jan." I just nodded.

Ako naman konting lakad pa to reach our house. Ako na lang mag-isa. Grabe ang dilim naman sa part na ito. Wala man lang ilaw. Sige lakad lang Maecy wag kang matakot. Don't frighten yourself. Just walk and don't look back.

Oh my goodness! Parang may sumusunod sa akin. Parang nararamdaman ko ng papalapit ng papalapit yung sumusunod sa akin.

I was shocked when he placed his hands on my mouth. Hindi ako makpagsalita. Nagpupumiglas ako, sino ba itong kumikidnap sa akin? God, gusto ko pa po mabuhay ng matagal. Please help me. Huhuhuhu! I cried aloud. He doesn't care about it. I'm doomed.

Saktong isasakay na sana ako nung taong kumidnap sa akin sa kotse. Biglang namang may humawak sa braso nung kumidnap sa akin. And then "blog!" he punched the kidnapper as hard as he can. Nakita kong bumulagta yung kidnapper. Wow! Amazing, he's really a good fighter. Ayun nung bumangon yung kidnapper nagtatakbo na siya.

"Are you alright?" tanong sa akin ni savior. I do not know his name yet.

I just nodded.

"Next time wag kang dadaan sa ganitong lugar kapag gabi na," said savior.

"Ah okey, sige thank you for saving me."

"Your always welcome. I gotta go now." then he left.

Speechless ako, ang bait naman niya kaso hindi ko talaga maaninag yung mukha niya kasi nakajacket siya then nakalagay yung hood sa ulo niya. Sayang hindi ko man lang naitanong yung name niya. Parang familiar yung boses niya.

Basta all I know is he's my savior and my hero. Thanks to him kung sino man siya.

LORRAINE'S POV

     Ehem, ehem it's my turn again, haha. Ayan ang daming kuwento ni bez Maecy sa akin about sa nangyari sa kanya kagabi.

"Alam mo ba bez sayang lang talaga di ko naitanong yung pangalan ni savior?"

"Nakita mo ba yung itsura?"

"Hindi nga eh," halatang nanghihinayang at hindi niya nakilala yung guy.

"Sa tingin mo ba gwapo yun?" parang interesado ako baka mamaya stalker lang niya yon diba. Sa palagay ninyo ay hindi ba kayo mapalagay, sige wag ninyo ng sagutin ang tanong ko haha.

"Hindi ko nga nakita ang mukha niya ang kulit mo bez," aba ako pa daw ang makulit.

"Kung hindi dumating si savior baka kung ano nang nangyari sa akin, hay naku bez Lorraine ikaw ha, sa susunod di na ako sasama sa'yo pag naglakad pa tayo pauwi," she pouted.

"Sorry na bez hindi na mauulit," I hugged her tight.

"Oo na bez apology accepted, teka asan na nga pala si bez Jasper."

"Ang alam ko practice nila ng basketball kasi next week meron silang tournament."

"Ah ganon ba bez?" she said sadly.

"Wag ka nang malungkot bez, makakasama din natin siya ulit after ng tournament."

Suddenly, she smiled widely and said, "talaga bez?"

"Oo bez, manonood tayo ng tournament. Gusto mo ba yon?" she nodded like a child.

"Oo bez, gustung-gusto ko. Alam mo namang super proud ako sa bestfriend natin eh at sikat na sikat din yan dito sa school noh," at talagang proud na proud talaga siya kay bez Jasper. Kung hindi lang kami magbebestfriend since birth baka isipin ko na may lihim na pagtingin si Maecy kay Jasper at ganon din si Jasper kay Maecy. Hay ano ba itong iniisip ko.

"Hoy bez Lorraine bigla kang natulala jan," she said and bigla akong natauhan.

"Ay palaka!!! Ano ka ba bez nagdadaydreaming ako," ay nagpalusot pa ang lola ninyo, haha.

"Hindi ako palaka ha!" at bigla ba namang nagpout.

"Hindi ka na nasanay sa akin Maecy Villanueva sa ganda mo iyan magiging palaka ka. Aba naman may version na pala ang frog prince at magiging frog princess na, hahahaha," I laughed.

Nakapout pa rin ang loka.

"Nagulat lang naman ako, wag ka ngang ganyan ayaw mo nun magiging sikat ka pag naging frog princess ka hahaha," I gave her the "it's-just-a-joke" look.

"Okay bez, speaking of sikat alam mo bang nakabangga ko ang basketball  captain dito sa school natin," she's getting pissed off while saying it to me.

Bakit naman kaya ito naiinis nung binanggit niya si Xairo Mercado?

"Aba bez Maecy ang gwapo kaya ni Xairo yung basketball captain at take note campus heart throb saan ka pa. Ano ba ang nangyari bakit parang inis ka doon," parang nacurious ako bigla kaya ko tinanong.

"Masama ang ugali niya bez. Hindi dapat hinahangaan ang mga lalaking katulad niya. Gwapo nga siya masama naman ang ugali hay naku."

Panu naman niya nasasabi yon kay Xairo eh hindi pa naman niya ito lubos na kilala.

"Hindi ko pa pala naikukuwento sa'yo." At kinuwento nga niya sa akin ang nangyari. (See CHAPTER 2)

Kaya naman pala medyo may pagkamayabang nga yon pero mas lumala ata ngayon. Gwapo lang talaga siya.

"Oo tama ka bez, may pagkamayabang nga iyon."

Di naman siya dating ganun, kung mayabang man siya di ganun kayabang. Pero bakit ganun na siya kalala ngayon. Hmmm ..