Kakayanin Kaya?

Chapter 3

Kasama ko ngayon si Kaizer at papunta na kami sa school. Wala si Pia at hindi siya makakapasok dahil masakit daw ang tiyan niya.

Hindi ako sanay sa paligid dahil tahimik. Nasanay na kasi akong si Pia ang nakakasama ko papunta sa school.

Bumuntong hininga ako bago mag salita.

"Ikaw!. may idea ka ba kung bakit kinuha ka ni Papa para maging bodyguard ko?" Ayuko mang kausapin to'ng mokong na to ay kinausap ko na lang.

"Ewan ko sa papa mo. He's your father why don't you ask him." Hindi parin siya lumingon sakin. Bagkus ay malamig ang pakikitungo niya saken. Hindi ko na lang yun pinansin kaya tinuon ko na lang ang tingin ko sa daan. Hanggang ngayon naka suot parin ito ng sumbrero.

Parang hindi siya bodyguard ko ahh.. Parang kaibigan lang ganun? Eishh..

Finally, nandito na kami sa harap ng gate. Bababa na sana ako kaso may pumasok sa isip ko kaya humarap ako sakanya.  I stared at him siguro may tatlong minuto na.

Nakita ko naman ang pag kunot noo niya kaya napangisi ako. Ngayon ko lang kasi nakitang ganun yung itsura niya.

Mabilis kong kinuha ang phone ko sa bag ko at binuhay yun.

Binigay ko sakanya ngunit agad din niya tong isinuli sakin at bahagyang tumaas ang kilay niya na tila nag tataka.

"Bigay mo sakin yang contact number mo para kung may kailangan ako.. tatawagan kita." Wika ko.

Kanina lang ay mukhang litong lito yung mukha niya ngunit ngayon wala ka ng makikitang kahit anong expression. Bumalik ulit siya sa cold mode niya.

Tsk!

"No need. Nasa akin na yung number mo. I will call you later. Just go baka malate ka pa." Nagtaka ako sa sinabi niya.

"Paano mo nakuha number ko?. As I remembered hindi ako yung tipong bibigay na lang unless may nagbigay sayo. " Tumaas ang boses ko kaya naramdaman ko ang pagkairita niya.

"Just go inside!"

I let a heavy sigh.

Mukhang hindi niya sasagutin ang tanong ko kaya lumabas na ako dun. Hanggang ngayon nagtataka parin ako. Paano ba niya nakuha yung number ko?.

Napahawak ako sa dibdib ko nang biglang sumulpot ang babaeng to.

"Ano ba chels!.. huwag ka ngang sumusulpot ng bigla bigla. Baka yan pa ang ikamatay ko!" Narinig ko naman ang pagtawa niya. Hayst!

"Mukhang malalim ang iniisip mo kaya hindi mo na ako napansin" humalakhak siya.

"Whatever!" Tugon ko.

Nagpatuloy lang kami sa paglalakad hanggang sa magkahiwalay kami.

Boring.

Habang nag didiscuss yung teacher namin ay lutang na lutang ako. Ni isa wala man lang pumasok sa utak ko.

Siguro kung nandito lang sana si Pia siguro may taong nagkukulit saken ngayon. I want to be alone but this time gusto kong gumala.

It's already 3pm and and still waiting. Bunganga lang ng bunganga yung teacher namin. Sa araw na to wala na akong ganang makinig hindi ko alam kung bakit. Sa loob ng maraming taon ngayon ko lang naramdaman ang pagka-boring ng klase.

"Haystt!" I let a heavy sigh.

I was about to sleep when suddenly my teacher call my name.

"Miss Madrigal! Are you sleeping at my class?" taas noo niyang sabi.

"No Ma'am" I stand up and answered her directly.

Pinaupo na ako ng teacher namin and all of this class was looking at me and I want to punch them with my triggered words alam mo kung bakit? Dahil tinawaan lang nila ako yung iba pa patagong tumatawa. Tskk!