Çöz Düğümlerimi

2.Bölüm

Biz mi güzel sevmedik, yoksa sevmeyi bilmeyen onlar mıydı?

Sen Gerçekten sevenlerden misin,  Yoksa Seviyor Görünüpte acı çektirenlerden misin? Zordur bu soruyla yaşamak. Hayatının adamını bulduğu için kendini şanslı hisedenlerdendi O böyle düşünmesi gayet normaldi. Çünkü hayatın tokatlarına henüz maruz kalmamıştı. Diyoruz! ya yaşanmışlık evet, yaşanmışlıklar birtek olgunlaştırırdı insanı. onunda zamanı vardı. Ömür lise son sınıf öğrencisiydi. 18 yaşlarında  sarışın yeşil gözlü tatlı bir kızdı.  hem stajlık yapıyor, Hem okula gidiyor. Bir yandan da sevdiği adamı ilgisiz bırakmak istemiyordu. Kadınların doğasında vardı bu sevgi anlayışı sevdi mi sonuna kadar severlerdi. Sonu ölüm dahi olsa razı olurdular. Ömür staj günlerini sabırsızlıkla beklerdi. Çocuk gelişimi okuduğundan mıydı, yoksa çocuklara olan sevgisinden miydi?
Okul saati baya yaklaşmıştı ömür: "off okul saatim yaklaştı ve ben hala hazır değilim" diye diye masanın üzerinde duran pembe fosforlu telefon çalmaya başlamıştı. üzerinde "Dünyam" yazısı dikkat çekiyordu. Ömür hemen telefonu eline alarak yeşil butonu kaydırdı. heyecanlı bir ses tonuyla "efendim"  baray " ömrüm nerdesin"  " henüz evdeyim birtanem geç kalacağım biliyorum. off bugünde geç kalacağım. neden bu kadar saat çabuk geçiyor. Geç kalmam dimi aşkım kalmam heralde ya" kendi kendine soru sorup cevaplıyordu. Baray " canım bi dur sakin ol ben yetiştiririm seni in aşağıdayim" dedikten sonra ömür " oh be iyi ki varsın hayatımın anlamı aşksın sen ya " baray " Ömür biraz daha konuşursan geç kalabiliriz " ömür " tamam ya iniyorum bby" diyerek. telefonu baray'ın yüzüne kapatmıştı. Baray büyük bir AVM' de yer alan kaffe sahibiydi bugün Ömür'ü okula o bırakmak istiyordu. Baray " ışte bu birtanesin sen bak isteyince erken çıkabiliyorsun" diyerek.  birbirini öptüler baray siyah arabanın kapısını açtı. " buyrun küçük hanım geçebilirsiniz"  " teşekkür ederim tatlım" diyerek. arabaya bindi. barayında binmesiyle araba hareket etti. Trafik çok yoğundu her arabadan korna sesleri yükseliyordu. Ömür" aşkım geç kalacağım ya ben ineyim gideyim olmaz mı? Baray " ömrüm yetiştirecem biraz sabırlı ol"  " peki aşkım" diyerek. yüzünü buruşturmuştu. Ve nihayet arabalar hareket etmeye başlamıştı. Ve artık okulun önündeydiler. İnme zamanı gelmişti. ömür ve baray bir anda buğulu gözlerle birbirlerine baktılar. Ve söz ömürdeydi. Bakışlarını bozmamışti söze şöyle başladı. " birtanem ben ilk" diyerek. sesi kesilmişti ve tekrar devam etti." Ilk defa bir adamı bu kadar çok seviyorum aşık oldum, sevdim seni. kısacası sen güldün benimde hikayem başladı ışte. Birbirimizi hiç bırakmayacağız dimi? " diyerek bakışmaya devam ediyordular. Baray yanağına öpücük kondurarak " bırakmıycağız nefesim" demişti. Ömür inmişti  arabadan el salladı görüşürüz herşeyim ömür'ün içeri girmesiyle baray'da ordan uzaklaşıp iş yerine uğramıştı ışte böyle bir dünyaydı her şey küçüçük umutlarla başlar, Büyük hayal kırıklıklarıyla son bulurdu. Hayat bu işte nerden nasıl sorulur bilinmiyordu. Küçücük umutlarla  koskoca ahları alıp son bulurdu bazı aşklar...