Çöz Düğümlerimi

3.Bölüm

kalp acısı geçsede, gönül yarası kapanır mı?  Söylesene...
Her şeyin bir sonu vardı. ama ben sonum değil, sonsuzum olsun istemiştim. belkide istemek yetmiyordu. Ömrünü vermek lazımdı. kadın olmak zordu belki ama savaşınca zor diye bir şey kalmazdı. Evet!  bende savaşanlardandım. Ama onun için her şey olursa olur, olmazsa arkama bile dönüp bakmamdı. Ömrünü vermiş, onun için gecelerce uykusuz kalmış, o msj atınca dünyası lunaparka dönercesine mutlu olmuş bir insan için böyle değildi, olamazdı da...
O gün ömür'ün en yakın arkadaşı ömür'ü arayıp evlerine gideceğini söylemişti. Günlerden pazardı okul yoktu. Olsa dahi kaçamak yapıp gelirdi. Çünkü ömür'ün  yeri bambaşkaydı çok seviyordu ömür'ü. Ömür daha uykudaydi annesi odasına girmiş "kızım, ömrüm artık uyan" ömür bir  gözünü açıp annesinin hala baş ucunda görüp" he anne he" uyanacağım, kalkacam beş dakika daha" deyip geçiştiriyordu. Annesi" ben artık çağırmaktan yoruldum Allah seni alana sabır versin onu da kendine benzetirsin. belki oda senin gibi uykucu olur. hay Allahım ya kalk hadi" söylene söylene odadan çıkıyordu. Çıkar çıkmaz ömür heyecanlı bir şekilde fırladı yataktan telefonu elindeydi yine  "aşkım " diye yazmıştı baray'a. bilirsizniz aşıkların hallerini,  bir msjıyla kendine gelen insanları, söz konusu sevgiyse, uğrunda ölümü bile göze alırlar. Değip değmediklerini hesaba katmadan.  baray henüz msjı görmemişti. Ömür sabırsızlıkla bekliyordu. Tam o anda kapı çalmıştı gelen arkadaşı eslimdi. Eslim" uykucu kanki ya hala yataktasın kalk hadi tembel kanki" diyip saçlarını tutuyordu.
Ömür" tamam kuzu ya kalkıyorum" ömür elini yüzünü yıkamaya gitti aynanın karşısına dikilip" annam lan ben çökmüşüm hahuu benim acilen değişime uğramam lazım" diyip yüzünü yıkadi. havluyla kurutuyordu.  Odasına geçti "kanka ben uykudan dolayı mı çökmüşüm ne yüzüm buruşmuş gibi" eslim de kahkaha atarak ve şöyle dedi" Abooo benim kankam yaşlanmış kız sen evde kaldın ya" ömür afallayarak" ciddi misin?" Diye soruyordu. Eslim" yok ya şaka şaka" diyerek. Güldüler. Artık baray'dan msj gelmeye başladı. Baray" uykucu, kesin yeni uyanmışsın sen"  ömür" evet aşkım ya" diyerek gülüyordu.
Baray" uykucu gelip seni kahvaltıya götüreceğim" dedi. Ömür biraz duraksadi artık eslime anlatma zamanı  geldiğini düşünüyordu. Eslim" kankam sen benden bir şey mi saklıyorsun?" Ömür" hayır ama evet" diye yanıtlayıp gülümsedi ömür" kuzum ben aşık oldum" eslim'in yanıtı şöyle olmuştu. "Kime?"  Ömür" delinin birine " diye gülüyordu. Eslim heyecanlı bir ses tonuyla" anlatsana nasıl biri" ömür gözleri buğulanarak başladı " ben onsuz olamıyorum baray benim her şeyim kalbimi çaldı, ben ona bağlandım. bana nefesim diyor. biliyor musun?" Eslim" böyle anlattığına göre uzun bir süredir tanışıyorsunuz"
" üç ay oldu , ama ben yıllardır tanıyor gibiyim"
Eslim" kızım sen iyi misin?" üç ayda  ne kadar tanıdın ki   nasıl nefesim diyebilir  ve ekledi birinin sana nefesim demesine izin verme çünkü o giderse nefessiz kalmiycak sen onsuz olduğun için nefessiz kalacaksın....
Ömür'ün gözleri dönmüştü adeta " ne diyorsun sen ya sana seviyorum diyorum, onsuz olamıyorum diyorum.  anlamıyor musun?"  Ömür farkında değildi. belkide olmak istemiyordu. Bazen gerçeği bildiği halde kabullenmez insan. gözlerinden yaşlar gelmeye başladı. Eslim" kuzum ben, sen üzül diye demedim bunun dibinden mutlaka bir şey çıkar inanma diye söyledim"  Ömür" gerçekten yeter ben yanlız kalmak istiyorum" der demez eslim oturduğu yerden kalktı " pişman olcaksın ömür umarım geç olmaz" ömür ağlıyordu en son gelen msjı bile yanıtlayamadi kahvaltıyada gitmeyecekti herhalde. ablasi zumra odaya girdi " Ömür ne oluyor size ya eslim sinirliydi, sen ağlıyorsun. ömür" abla şuan konuşmak istemiyorum. zümra" tamam canım sakinles  ne zaman istersen anlatırsın bana" tamam" demişti ömür. Ablasi çıktı odadan ömür'ün  yalnız kalmaya ihtiyaci vardi baray'a msj attı " canım ben iyi değilim gelemiyeceğim"  baray" neyin var,  ne oldu"  Ömür" kafam alak, bulak  sonra konuşsak olur mu?" Baray" tamam ömrüm bak bana anlatacaksın  ne olduğunu " "tamam" dedi ve telefonu bıraktı. yatağın üzerine o gün araftaydi ya eslim haklıysa diye. ama konduramıyordu  sadece düşünüyordu. ayrılma ihtimalini canlandırıyordu kafasında ve daha çok ağlıyordu. o gün annesi ve ablasi ne yaptılarsada yemek yememişti karanlık çökmeye başlıyordu. ablasi yanlız çıkmasını istemiyordu. arkadaşımla çıkacağım diyerek çıkmıştı evden. ömür sevgili kelimesini sevmiyordu. baray kalbinde yer edinmişti sanki canından bir parçaydi. adam gibi sevmekti bizim gözümüzde. böyleleri pek bulunmazdi  Ömür dışarı çıkmıştı baray'ın kafesine gidecekti.  ömür AVM'nin kapısından içeri girer girmez kafenin önünde duran baray'ı gördü koşup boynuna sarıldı ve hıçkırıklara boğuldu. herkes onları izliyordu adeta. baray " aşkım sakin ol ben yanındayim" diyerek. içeri geçip oturdular." baray"ömrüm ne oldu anlat hadi    " aşkım bir şeyim yok, sadece kaybetme korkusu ürkütüyor beni, korkuyorum ya gidersen, ya canımi yakarsan bu düşünce beni bitiriyor. gözlerinden yaş geliyordu. baray eliyle gözyaşlarını siliyordu. " ben seni  hiç bırakmayacağım" bırakmayacağım,  diyenler değil miydi en çokta canımızı hiçe sayanlar ? Ömür hüsranlıydi. ne yapacağıni bilmiyordu. aradan biraz vakit geçtikten sonra ömür  kalkacağını bildirdi baray" ben seni eve bırakırım "  " peki " dedi ömür.  arabaya bindiler. bu düşünceler yoruyordu onu dışarıyı seyrediyordu varmışlardı. ömür baray' ın gözlerine bakıyordu. baray yanağına öpücük kondurarak " üzme tatlı canıni bırakmayacağım ömrüm." ömür inip binaya girdi eve girer girmez odasına çıkıp uyumayı tercih etti bir o yana, bir bu yana dönüyordu. uyku tutmuyordu. açtı  bir şarkı her şey gözlerinde canlanmaya başladı  ağlıyordu. içini döküyordu. kıvrılmışti bir kenara uyuyordu. gün doğmaya başlıyordu. sabah olmuştu ömür kalkıp elini yüzünü yıkadi kahvaltı hazırdı annesi  "günaydın " dedi " günaydın" diye oturdu. ablasi mutfaktaydi ocağın üzerinde duran çay'a bakıyordu. ve artık kaynamışti çay'ı alıp kahvaltıya geçti. "günaydın kuzum"  " günaydın abla" diye yanıtladı. kahvaltıya başladılar. ömür " mmm anne bu zeytinin tadı çok hoş ya "  annesi" sen yeterki ye ben alırım" diye gülümsedi.  kahvaltı bittikten sonra ablasi ömür ile konuşmaya karar verdi ömür'ü  odasına çağırıp konuşmak istiyordu. ablasi " Ömür artık hazirsan anlatabilir misin?"  "Hazırım abla"  dinliyorum. abla sevdigim biri var. "   "ee ismi neymiş küçük eniştemizin "   " baray"  diye yanıtladı. ablasi afalamışti " abla iyi misin?" " iyiyim kuzum nasıl biri"   " çok iyi biri,  çok sevimli, hayat dolu üstelik seviyor da. daha ne olsun" diye gülümsedi.  ablasi şaşkındı. acaba diyordu. Allah'a dua ediyordu. Ömür bir şey anlamamışti. konuyu  kapatmıştı ablası  belkide yolun sonuydu. ne olurdu yolun sonunda: önce terk edilirdin umutlar biterdi, sonra, sonrası işte ölümdu sanki....
 
Yorumlarınızi esirgemeyin sizi çok seviyorum.🙈❤❤❤