8 // hawksilver

0.7

Clint üzeri açılmış Pietro'ya ilerledi. Gri saçları yastıkta dağılmış, kaşları hafifçe çatılmış bir şekilde uyuyordu.

Örtüyü genç adamın üzerine çekti ve yatağın yanındaki sandalyeye oturup iç çekti.

Sözde hasta bakıcı değildi. Şakaklarını ovaladı. Bu çocuğun neden onunla bu kadar ilgili olduğunu anlayamıyordu.

Tekrar Pietro'ya döndü. Bacağında ve bileğindeki sargılar hareket etmesini engelliyordu. Hareket ederse muhtemelen uyanırdı. Elmacık kemiklerinin üzerinde ufak bir çizik vardı. Huzursuz bir uyku çekiyor gibiydi.

Clint eğer Wanda ona emanet etmemiş olsaydı onu bırakır giderdi. Evet, burada kalmasının tek nedeni Wanda'nın rica etmesi olmalıydı.

Pietro'nun sağlam eli çarşafı sıkıyordu şimdi. Güzel bir uyku çekmiyor olsa gerekti.

Clint istemsizce işaret parmağıyla çocuğun eline dokundu. Pietro yavaş yavaş çarşafı sıkmayı bıraktı.

Pietro uykusuna devam ederken Clint başını iki yana sallayarak yerinden kalktı ve mutfağa gitti. Kendine bir bardak viski koyup çocuğun yanına geri döndü.

Şimdi çocuk daha huzurlu görünüyordu. Ağzı hafifçe aralandı. Bu Clint'i gülümsetmişti.

Viskiden birkaç yudum aldı ve bardağı masaya bıraktı. Arkasına yaslanarak gözlerini kapattı. Biraz sonra sandalyede uyuyakalmıştı.

×

Clint çenesinde hissettiği baskıyla gözlerini araladı. Gözlerini ovuşturup ayağa kalktı. Her yeri ağrıyordu.

Pietro hala uyuyor gibiydi. Ofladı ve banyoya gitti. Wanda hala gelmemişti.

Yüzüne biraz su çarptı ve havluyla kuruladı. Pietro'nun odasına gidip perdeleri araladı ve çocuğa tekrar göz attı.

Gözlerini aralamış kendisini izliyordu. "Günaydın." dedi tek eliyle yatakta doğrulurken.

"Günaydın." dedi Clint de. "Kahvaltıda ne istiyorsun?"

Pietro esnedi. "Wanda yapar." Sonra bir şeyin farkına varmış gibi duraksadı. "Senin burada ne işin var?"

"Wanda görevdeymiş. Bana kaldın velet."