CHAPTER 3: New School, New Ruler
Hyacinth POV
“Kabanas naman oh! Forever na lang bang maghihintay ang beauty natin dito?” Buryong-buryo na tanong ni Topaz.
Beckenford University, ito ang bagong papasukan naming school for this school year at andito nga kami ngayon sa canteen, waiting for the rest of the girls.
Kakatapos lang namin magpa-enrol kanina.
Hindi namin kasabay ang iba, (if you really wanted to know, read Chapter 12 of WNLG, pero okay pa rin naman kung hindi na.) kaya heto kami at naghihintay sa mala-nobela naming pagtatagpo. Chuz!
“Argghh! Malapit na tayong tubuan ng mababangong bulaklak dito, wala pa ring, ne ha- ne ho galing sa kanila.”
Hindi na ako nag-abalang sumagot pa. Like duh! “ Eight times. That’s the number of times you said that.” I reminded her.
Kanina pa niyang litanya yan. Kesyo ang tagal-tagal daw dumating, ang sabi pupunta na agad pero wala pa rin pala. Buti pa daw sana umuwi nalang kami or di kaya magpa-spa or whatever keysa hintayin ang mga babaeng yun pinaglihi na daw ata sa pagong. Tsk!
Harajusko! Naubos ko na lang ang pangalawang baso ko ng orange juice, hindi pa rin napapalitan ang sinasabi niya. Pero nakakabwesit din kasi ang hinihintay namin, ang tagal ding dumating.
“Kung dumating na kasi sila agad dito. Hindi na ako maghihintay pa ng matagal and will you stop using british accent. Use Filipino accent, hindi bagay sa manang-look mo.”
You heard it right, naka-manang attire na ako. Actually, last week pa to nagsimula after ko e-pamper ang sarili ko nung nakaraan, binaboy ko na ang fashion sense ko.
Akalain mo ba naman, ang suot ko, isang mahabang saya na dinaig pa ang mahabang saya ni Lola Basyang at sa taas ay malaking long sleeve na kasya ang dalawang tao, braided hair pero parang nabudbudan ng oil, dahil sa sobrang kapal ng hair-gel na nilagay ni Bella kanina at di rin papatalo sa kapal ang eye glasses kong hindi ata na-trim at basta na lang nilagay sa glass case at ibenenta sa akin. Nakalimutan ko din atang sabihin na pinasuot din nila ako ng brace na di na halos makita ang white perfect teeth ko, tsaka yung style pa niya ay yung nakalibot na steel sa bibig ko, para magmukha daw makatutuhanan.
About my accent, since I am half british and spent half of my life in Great Britain, brittish accent talaga ako meron but since, Filipino nerd ang pino-portray kong character dito, they refrain me from speaking with the use of British accent. It’s a bit difficult you know, because it is really inevitable since I am more used to it than Filipino accent. But for the love of Romeo and Juliet, gagawin ko ang lahat na permanenteng maka-pilipino ang pananalita ko kapag nasa public place kami o may kasamang iba tao.
BINABASA MO ANG
My Woman That Got Away
Fiction généraleA man who sleeps with the beautiful women who wants him in bed, a man who hates commitment, a man who wants the attention of most women and a man who’s very obsess in finding the woman he have a One Night Stand- that man is no other than the famous...
