Pang-limang Yugto: Sa Lahat ng Tao, AKO PA!!

119 1 1
                                    

Palagi ko sinasamahan at nanonood, sa practice ni, Margarita, halos mamemorize nga yung script , eh. Nag-lalakad ako nung mga panahong iyon. Onting oras nalang, at play time na! Tinawag ako ng Stage Manager, na si Sir Martin Rodriguez. Pagdating sa stage, may bad news si sir sa akin.

'Eric, pwede ka ba mag- sub, kay Marga?"

"Ako! sir?" Tanong ko na sobrang gulat na gulat.

'Sabi ni Marga, memorized mo daw yung script at yung movements, siguro pwede ka na." Declare ni sir, na parang sure.

Totoo ang lahat ng sinabi ni sir. Alam ko lahat nang nasa play, pati nga yung ending, eh. Eh may kissing scene, kay Chaz, ayoko! Gusto ko yung first kiss ko, alam kong mahal ako. Arte ko no. Pinag- soot ako nang pink na gown, at  at floral na hat. Kinakabahan ako, at lumapit siya sa akin, at nag-tanong,

"Okay ka lang ba?"

"Ha.. Oo, first time eh." Sagot ko na kabang-kaba!

"Ahh, siguro iniisip mo yung kissing scene 'no?" 

Alangan oo, sinong gusto, mahalikan ng kapwa lalake?

"Hindi naman mag-didikit ang mga labi natin, eh" Sabi niya, na siniko ako.

Sakit nun, pero the show must go on.

"Mag-sa-start na!" Sigaw ni Sir Martin.

"So break a leg?" Tanong ko kay Chaz.

"Break a leg." Sagot niya, na naka ngiti. 

Nag-start na. Nasabi ko ng tama ang lahat ng linya, sinobukan ko umarte ng parang babae, at boses babae. Kaya ko yon both ,eh! But I ain't gay!  Just flexible.  Tapos yan na yung kissing scene.

Note: Ang play ay, Sleeping Beauty: Ang Sensitibong Balat. Joke! Sleeping Beauty lang.

Yan, tulog ako, still lang dapat, eh malikot ako matulog. Ang sarap ng kama, ang lambot ng unan, yakap- yakap ko ng pasikreto, para hindi mababoy, nakatulog na ako ng mahimbing, yan. Wala na akong nararamdaman sa sobrang  lalim ng tulog ko. Kunwari hindi ako gumagalaw, pero unti unti, oo. Akala ko tapos na yung play, kasi gising na ang diwa ko, Onting dilat lang, at may nakita akong figure. May malapit na mukha,  lumingon ako, aksidenteng na halikan ko siya. Wala akong naramdaman, na kung ano, walang malesya, pawang trabaho lamang. Pero, mukha ko, ang sama ng hitsura.  Lumayo lang ang mukha niya, at tumayo sa kama, inabot niya ang kamay niya, at pinatong ko ang kamay ko. Ngumiti nalang ako, at sinabi ang linya ko. Buti nalang pang-isang araw lang ang play na ito.

Ang Section A, Ay may Kababalaghang ginagawa!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon