Shanala POV
"I'll donate mine"
Kapwa sila napatigil at humarap sa akin ang babae ay tila biglang nabuhayan.
"Is that true" halos lumuhod ang babae sa harap ko samantalang si Rike ay hindi man lang nagbago ang reaksyon.
If your are willing to give your blood kindly fill up the form that nurse Kim will give to you after that she'll going to accompany you.
*
"Just look at me look into my eyes" aniya ng maramdaman ang takot ko sa totoo lang ay first time ko to bagaman, hinayaan ko ang sarili ko na silayan ang mga mata nya nawalan na ng imosyon mga mata nyang hindi naman kagandahan pero ano't akoy labis na naakit. Hindi ko ba alam meron sa mga mata nya na nakapagpapakalma sa akin.
"Done"
"Ha" napatanaga pa ako, huli ko na natealize ang gusto nya sabihin. Hindi ko man lang naramadaman ang karayum na tumusok sa akin.
"Hindi ko namalayan"
"You have to rest and don't move". Halos hindi ko na sya maintindihan dahil labis lang na antok ang aking nararamdan.
****
"Heyyy wake up tara na hatid na kita"
Napabalikwas ako sa mabining tapik sa aking pisnge.
Napaatras ako ng mabilisan ng pagmulat ko ay ganun na lang ang lapit ng muka ni Rike sa akin.
"Did you did you-"
"Nope" aniya tila nabasa ang nasa utak ko.
Mabilis akong bumangon at sumunod sa kanya ngayun ko lang napagtanto na naka long sleeve na sya."Hala" aniya ko ng makitang papaumaga na ang tagal ko pala nakatulog dun.
"Bakit di mo ako ginising baka nag alala na si Shahara sa akin" hindi nya ata ako narinig nagpatuloy lang sya.
Akala ko ay iiwan na nya ako nagulat na lang ako ng muli syang bumaling para lang akbayan ako abat
"Uy" tinangka kong alisin ang braso nya sa balikat ko ngunit di sya papigil.
"Pwede mo ba ako samahan kumain" aniya nagmamakaawa pa.
"At bakit"
"Because I deserve a breakfast I save a life this night. And I took care A patient, hindi pa ako nag dinner kagabi".,ngayun ko lang naalala so nailigtas pala nya ang lalaki.
A sudden amazement paint my heart. He's a good doctor.
"And I have no sleep pa mingming" sumandal pa sya sa balikat ko akmang matutulog gusto ko matawa dahil nagiging seryoso sya sa oras ng trabaho ngunit tila bata naman sa labas ng ospital and I can't barely believed that he's a doctor.
"I'll drive you baka ibangga mo bangag ka pa mandin" aniya ko
"Na ah! ah! Hindi ko hahayaan na ipagdrive ako ng prinsesa ko"
"So ipapahamak mo ang prinsesa mo. Mawawalan ka ng mingming". Hindi ko alam kong san ko nahugot yun bigla na lang lumabas sa bibig ko gusto ko tuloy mahiya ng matindi tindi lalo na ng ngumisi sya at lalong isiniksik and sarili sa akin.
BINABASA MO ANG
Re-Paint my love
RandomI love him he love me but were not meant to be he paint my life he paint my love but our color is not enough we have to stop. * challenge accepted....10k words