Si Sophia ay anak ng nasirang Hari na si Henry. Kahit siya ang nag-iisang prinsesa na anak ng Monaco, hindi naging pabigat na bata si Sophia, hindi siya naging spoiled sa ama nito. Hindi naging madali ang buhay ni Sophia, dahil mula ng mamatay ang kanyang ina sa isang trahedya, kasunod nito ang pagkawala rin ng kanyang ama, kaya naman labis na nagdamdam si Sophia, pero hindi siya nagpatalo at natuto siyang tumayo sa sarili niyang mga paa. Pero merong mabigat na desisyon ang kailangan niyang gawin at iyon ay ang ibenta ang palasyo.
Maraming nagka-interes na bilhin ang palasyo at isa na rito si Philip Torres, isa sa pinakamayaman sa Inglatera.
Nang malaman ni Sophia kung sino ang nagka-interes na bilhin ito, walang pag-alinlangan na ibinenta ni Sophia kay Mr. Torres ang palasyo at hindi nga naglaon, ang dating tirahan ni Sophia ay isa na ngayong kilalang Hotel sa Monaco.
Since si Alfred ang lahat ang nag-aasikaso, at hindi kailangan humarap ni Sophia sa buyer, kaya walang sino man ang nakakakilala kay Sophia.
Kaya ngayon, ito na ang pagkakataon na makabalik si Sophia sa Hotel Monaco, dahil sa kasalukuyan ay naghahanap sila ng isang secretary.
Noong una, ayaw ni Alfred ang idea ni Sophia, pero hindi niya kayang makipag-argumento kay Sophia.
Sa kasalukuyan ay nakatira si Sophia sa bahay ng kanyang lolo’t lola. At minsan tinanong siya ni Alfred kung bakit hindi na lang siya lumipat sa siyudad, pero ang laging sagot ng dalaga, “Wala naman akong kilala o kaibigan sa siyudad, at saka may sarili akong bahay dito, and isa pa masyadong mahal para sa akin ang manirahanan sa siyudad”, sabi ni Sophia.
Hindi na siya nakipag-diskusyon sa dalaga. Masaya na rin siya kasi piniling niyang tumira dito at pwede pa rin niyang masubaybay ang dalaga at nagbabasakali pa rin siya na sana balang araw matutunan rin siyang mahalin ng dalaga. Matagal na panahon na siyang may lihim na pagtingin sa dalaga, pero sa tagal na panahon na rin niyang kilala, hindi pa rin niya nasasabi ang tunay na saloobin at ang lagi nitong iniisip ay ang agwat ng kanilang edad.
Ngayon andito si Sophia sa Hotel Monaco kasama si Alfred, at ngayon ang araw ng kanyang interview sa in-aapply-an niya bilang secretary ng Hotel. Pero at the same time ay kinakabahan siya, dahil hindi niya alam kung tatanggapin ba siya or hindi.
“Sa tingin mo kukunin nila ako?”, tanong ni Sophia.
“Bakit naman hindi? Masipag ka at matalino, hindi sila mahihirapan na kunin ka”, sabi ni Alfred sa kanya.
“Pero kailangan, hindi malaman ni Mr. Torres kung sino ako.“
Ipapakilala kita bilang si Samantha Rodriguez, hopefully hindi mo rin sasabihin sa iba, huwag kang masyadong magtiwala sa iba.”
“Hayan mo sila ang maka-discover kung sino ako”,tiwalang sabi ni Sophia.
“kailangan kung magtrabaho para sa sarili ko, kung ayoko kong mawala ang kunting luho ko“, sabi nito. Ang tinutukoy ni Sophia na mga luho ay ang sarili niyang sasakyan at ang maliit na bahay sa dulo ng village na ito.
“Pero pwede ka naman ng mag-asawa at pwede ka naman mabuhay kahit siya na lang ang nag-tratrabaho”, suggestion ni Alfred sa kanya.
Nagulat si Sophia sa narinig.
“Wala naman nakakaalam na ganito ang mangyayari”, sabi ng dalaga.
Nakuha ni Sophia kung ano ang gusto nitong ipahiwatig. „ Alam ko kung anong gusto mong sabihin, Mr. Torres“, sabi nito. “ MAs magandang huwag na lang natin pag-usapan iyan,. At mas maganda, if you could talk to Mr. Torres about me.”
Ibinigay ni Alfred ang isang magazine na nakapatong sa may lamesa na nasa harapan niya at saka ibinigay kay Sophia.
“Sa palagay ko, hindi ang matandang Torres ang namamahala ng Monaco Hotel”, sabi ni Alfred. “Basahin mo yan, Ms. Samantha!”
Ang unang napansin ni Sophia ay ang larawan ng matipunong lalaki na kung hindi siya nagkakamali ay nasa edad na 27 o 28 at katabi nito ang isang babae at alam niyang kasintahan nito. Ilang minuto rin tinitigan ni Sophia ang larawan bago sumagi sa isipan niya kung bakit ibinigay sa kanya ni Alfred ang magazine.
“Charles Torres, ang panganay na anak ng kilalang British hoteliers, ay malapit ng ikasal kay Cassandra Cristobal. At ang engagement ay gaganapin sa araw ng Pasko.”
Sa isip-isip ni Sophia, na wala naman pinagbago ang mga tsismis. Alam ni Sophia iyon, na hindi lahat ng nakikita or nababasa ay totoo. Ito ang mga paraan para kumita ang writer or reporter, depende na lang sa mga nagbabasa at nakakakita kung papaniwalaan nila agad ang mga ito.
“Wala naman pinagbago sa magazine na iyan”, sabi ni Sophia. “Probably the young Torres is a playboy kung saan lagi iyan nasa gimikan rather than in the home business. Hindi na kailangan pang mag-aalala sa mga empleyado niya. And besides, may maganda rin siyang fiance“,she said it with self-deprecating intention. Pero bakit parang nakakaramdam siya ng kirot sa puso niya, habang sinasabi ang mga binitawan niya, pero hindi naman niya maipaliwanag kung bakit.
Maging si Alfred ay hindi rin maintindihan ang kinikilos ng dalaga.
He looked thoughtfully at her face and was locked again starting to get closer to her.
“Kung iimbitahin kita sa Pasko na mag-dinner tayo, papayag ka ba sa imbitasyon ko?“, tanong ni Alfred.
Napatawa si Sophia sa tanong ni Alfred. He felt sorry for him. He was alone and she also. Why should not spend a few hours with him? But that would only be evoked again unrealizable hopes in him.
"I'm going away for the holidays," she said impulsively, when she saw his expectant face. Much quieter, she added.. "Since Mr. Torres has entrusted me with the continuation of the organizational tasks, we will meet for sure."
BINABASA MO ANG
I Will Always Love You
Fiksi PenggemarGerald Anderson---Charles Torres Sarah Geronimo ----Sophia Kelly/Samantha Rodriguez