Bu hayatta en büyük acı nedir? Sevdiğini kaybetmek, sevdiğinin ihanetine uğramak veya seni sevmeyecegini bildiğin halde birini sevmek? Benimkisi sadece KORKU! Babamı kaybetmemek icin hayatımın en kötü kararını alıyorum.Henüz 17 yaşındayim ve iki gün sonra 22 yaşındaki biriyle evleniyorum.Baran AĞA!! Benim annem beni doğururken ölmüş.Bu dünyada bir babam ve abim var.Babam ben ve abim icin herşeyi yapar.İstanbul'daki şirketimize haciz gelmek üzere ve bunu sadece ben engelleye bilirim.Baran "ağanın" babası Kadir bey babamın çok yakın arkadaşı hacizi duyunca engel olmak karşılığı bir şey istedi tahmin? Tabiki ben...Abim ve babam ne kadar olmaz deselerde onlar icin kabul ettim.Babam bu hayatta çocukları icin çok şey yaptı.En önemlisi çok sevdiği eşini kaybetmesine rağmen bana hiçbir zaman kötü davranıp yüzüme vurmadı.Abim, o benim kahramanın aşık oldugum tek erkek.Benim iyiligim icin kendi elindeki herşeyden vazgeçecek bir.Şimdi ben bu iki erkek icin nasıl bir fedakarlık yapmam.Onlar benim icin bu kadar şey yapmisken ben nasıl bir fedakarlık yapmam! Hayatımın maf olacağını bilsem bile.17 yaşında İstanbullu bir kızın, Mardinli bir ağa ile ne yapacağını bilmesem bile. Eğer babam hacizi duyduğunda kalp krizi geçirip hastanelik olmasaydı belki kabul etmezdim ama onun o halini görünce ömür boyu kan aglayacagimi bilsem bile kabul ettim.Babam ve abim hala razı değil buna.Hatta Kadir bey bunu ilk söylediğinde abim saldırmaya bile kalktı.Allahtan korumalar vardıda birşey olmadı.Yoksa Mardinli bir ağa ile kafamız sıkışırdı.Onlari sadece filmlerde izlediğim kadar hayal ediyorum.Büyük bir konak ve ağalar unutmadan birde hanimagalar! Ben bunları düşünüp valizimi toplarken abim girdi odaya.Her zaman özenle taradığı siyah saçları bugün dağınıktı.Simsiyah giyinmisti.Tıpkı benim gibi çünkü bugün bizim yasımız vardı.Abim kollarını açınca koşup sarıldım.Kafami göğsüne koyup yaşları serbest bıraktım.Abim saçlarımı oksadikça ben daha çok agliyordum oda koca kollarını dahada sıkıyordu."Hasmin'im bak abine" deyip beni kendinden uzaklaştırdı.Kafami kaldırıp kahve gözlerimi onun kahvelerine kenetledim."Gitme abim yapma bunu bize kendine","Olmaz abi sizin icin bir fedakarlık yapmama izin ver" dememe kalmadan abim masadaki herşeyi yere fırlattı."Yapma lan yapma fedakarlık zindan etme hayatını, öldürme kendini öldürme papatyami" deyip ağlamaya basladi.Bu adama aşık olduğumu söylemiştim değil mi?! Gidip kollarını boynuna doladim o da belime.Hıçkırıklarımız odada yankilarken içeri babam girdi.Bizi o şekilde görünce yanagindan virajlara yaş süzüldü."Affet kızım affet beni koruyamadim sizi"deyip yanımıza geldi.Kollarımi bu sefer onun boynuna doladim."Ben çok şanslıyım çünkü hayatimda beni çok seven iki insan var"dedim.Abim bana bakıp "Seni koruyamayan iki insan"dedi.Tam hayır diyecekken babamın telefonu çaldı.Babam telefonu açtı yüzü bembeyaz olurken sadece "Tamam"deyip kapattı telefonu.Sonra bize bakıp "geldiler"dedi.İkisinde bana bakarken bavulumu ve telefonumu aldım.Abim bavulu kendi eline alıp diğer eliyle elimi tuttu.Odadan ciktik daha sonrada evden.Kadir beyin adamı gelip bavulumu aldı abim gelip alnımi öptü."Her zaman burdayım bunlar sana birşey yaparsa hemen haber ver"dedi.Babam gidip Kadir beye birşey soyledi.Kadir bey bana dönüp "Ömer korkma benim 17 yaşında bir oğlum daha var eminim ki Barzan ona iyi arkadaşlık yapar." İste babamın son isteği benim yanlız kalmamam.Tam arabaya binerken abim arkamdan bağırdı "PAPATYA"...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAsmİN
Teen Fiction"Bedenimde açtığın yaralar ruhumun yanında hiç birşey Ağam" Adam bu söz üzerine daha çok kızıp elindeki kemeri küçük bedene bir kez daha vurdu ve küçük kızın koca konağı aya kaldıracak...
