The Loyal Guard Dogs

The Waldenburg Mansion

Eira's Point of View

Nagising ako dahil sa sinag ng araw na nagmula sa bintana. I slowly opened my eyes and then got up. Iginala ko ang tingin sa paligid. I was in a room but the thing this is, it's not mine. Nasan na ba ako? If I remember it clearly, nasa sasakyan ako ni bonnet guy habang nakasandal. So how the hell did I end up here? Hmm.. Maybe I accidentaly slept in the car kaya kinarga at dinala na lang nila ako dito. Pero duh, pwede naman nila akong gisingin diba? Siguro nako-konsensya silang gisingin ako dahil narin sa sobrang haggard ng aking peys. 

Kinuha ko ang cellphone mula sa purse to check the time and it's already 2:35 PM. Naalala ko namang hindi pa pala ako nakapag-lunch simula kanina. Geez. But first of all, gusto ko munang mag-shower. AS IN NOW NA. Feeling ko kasi ambaho-baho ko na.

Kaya tumayo na ako at nagmartsa patungo sa CR. Pano ko nalaman? May nakalagay kasi na sign sa pinto. Pero natigilan ako kasi may naalala akong super duper importante. ASAN NA ANG MALETA KO?!!

Nagsimula naman akong mag-panic. Ahuhu, naiwan ko nga pala kasi yun sa sasakyan ni Torie. Uwaaa. Pano na ako nito? Alam kong pwede naman akong bumili pero alam niyo namang kuripot ako diba? Damn it! Ako na ata ang pinaka-shungang babae sa mundo. Kalimutan daw ba ang maleta?! Geez, Imma so stupid.

*KNOCK KNOCK*

May kumatok sa pinto kaya dali-dali ko itong binuksan. Bumungad sakin si Mr. Butler na hawak ang.. MALETA KO?! W-wait! Pano yan napunta sa kanya? 

Ngumiti si Mr.Butler sakin "Good morning Milady, I'm glad you're already awake. I'm here to give you your baggages. But perhaps, where do you want me to put these?" sabay pakita niya sa dalawa kong maleta

"There.." sagot ko habang nakaturo sa isang sulok

Nilagay niya naman dun at pagkatapos nagpaalam na siya at lumabas. Sinabihan rin niya akong e-press lang yung bell na nasa mesa kapag may kelangan ako. Sosyal noh? HAHA. Makaligo na nga.

***

"Tell me her number.." I demanded while crossing my arms 

"I won't.." sagot niya habang di man lang tumitingin sa akin kasi sa libro siya nakatuon

"Why?" tanong ko. Kasi sobrang simple lang naman ng hinihingi ko: ang number ni Torie. Oh diba? Simpleng-simple lang naman nun pero ba't ayaw niyang ibigay? Wag mong sabihing, inutusan siya ni Torie? 

"Because I don't want too.." 

I counted 1-10 to calm myself. Kasi konti na lang talaga at masusuntok ko na itong lalaking to. Pigilan niyo ako please. Coz if I would end up punching him would also means bye bye shelter. He would kick me out of his house. Uggh, tapos ano? Gagasto nanaman ako ng pera? Hell no!

But okay fine, hindi naman ako namimilit ng taong ayaw sumagot. As if naman hindi ako mabubuhay kapag hindi niya ibinigay ang number ni Torie. And as if naman hindi ako makaka-survive without Torie right? Kayang-kaya ko kaya ang sarili ko! 

"Psh. Fine.. But my stay here is all free right?" tanong ko

"Yes, and also your food and everything because she commanded me to do so.." 

Lihim naman akong napangiti. Wipeee! FREE DAW!! FREEEE! LIBREEE!! Makaka-save ako ng pera.

Pero the hell with that Torie? Anong kapangyarihan ang meron siya para ma-convince tong si Bonnet Guy? Hmm.. Maybe her influence and power is just too much.  Ahh.. ewan! Basta importante, libre na ang lahat., wala na akong problema.

"Okay then, I'll be going now.." pagpapaalam ko tsaka tumalikod. Pero nakaka-ilang hakbang pa lamang ako ng bigla siyang nagsalita.. which is ikinabigla ko.

"Don't you think it's funny? We know your name but you don't even know ours. But what's funnier is the fact that you didn't even bother to ask.." he said pero nanatili akong nakatalikod mula sa kanya

"And what are you trying to imply?" asik ko not even daring to face him

"Nothing.." makahulugan niyang sagot. Pero kahit na nakatalikod ako, ramdam na ramdam kong nakangisi siya ngayon. Uggh. This bonnet huy! Nothing niya mukha niya! At isa pa, I'm not interested in his name after all..

"Is that all you have to say?" walang kaemosyon-emosyon kong tanong

"Nope, I'm not yet done.. Hindi pa nga ako nagpapakilala sayo eh. Even though I'm somewhat cold, I'm not that rude like you.." 

What the-- This guy is so!! Pero ano daw? Not that rude? Hah. In his stupid guts!

Magsasalita sana ako pero nagsalita siyang muli. "By the way, I'm Ciel Waldenburg and welcome to my mansion, The Waldenburg Mansion. Please feel free to relax and enjoy.."

This time, di ko na napigilang lingunin siya. "Okay, jerk face. Byee~" 

Matapos kong gawin yun ay tumalikod na ako at humakbang na paalis sa kwarto niya. Pero bago ko tuluyang maisarado ang pinto, narinig ko siyang inis na napamura, Oh my... Did I hurt his ego? Well, good for him! Hindi rin naman niya kayang ipatapon ako paalis dito sa mansion because Torie commanded him to let me stay in here for FREE.. HAHA. 

I'm pretty sure hindi talaga magiging boring ang stay ko dito sa mansion. It will be interesting, I say..