Yağmur sağanak şeklinde yağıyordu . Yelda kapüşonunu başına geçirmişti . Bense salak gibi o gün t-shirt'ümü giymiştim. Oysa sabah hava ne kadar güzeldi...
Biraz uzakta bir otobüs durağına geçip dinlendik. Koşa koşa geldiğimiz için yorulmuştuk. 11-12 dakika sonra bir otobüs geldi.Bindik. Sırılsıklamdık bu yüzden koltukların boş olmasına rağmen oturmadık.
• • •
Eve geldik. Yelda'ya benim pija-
malarımdan birini verdim.Yağmur din-
miyordu. Görünüşe bakılırsa bugünde dinmeyecekti.Annem:
-Neden aramadınız gelir alırdım sizi, dedi havluları verirken.
O sırada hemen koşup pirinç çuvalının içine attığım telefonlarımızı çıkardım:
-Yeldaaa!Bi şehit,bi gazimiz var kankaa!diye seslendim.
-Allah'ım nolur Masal'ınki bozulmuş olsun,daha yeni almıştım HUAWEI'Mİ -HUAWEI'mi derken cidden bağırmıştı- diye dua ede ede geliyordu.Yanıma geldiğinde:
-Duan tuttu benimkini kaybettik,dedim. "Oh be" deyip içeri geçti.Ben babam işten gelince o "Oh be" yerine "Of anam"diyicektim ama bozuntuya vermedim.
• • •
Yelda o gece bizde kaldı.Sabah turuncu sweat'imle soluk koyu yeşil kotumu giyip Yelda'yla onların evine gittik. Yelda'da pembe salopetiyle altına beyaz bir badi giymişti:
-Lan niye benden güzel oldun,diye ta-
kıldım.
- Ben hep öyleyimde sana söylemiyo-
rum,dedi. Gülüşerek çıktık.
• • •
Dershane yolundaki yaya geçidin-
den geçerken bir çığlıkla irkildim.Yelda'
nın sesiydi bu.Arkamı döndüm-dönmez
olaydım.-
YELDA YERDE YATIYORDU!!!
-Yelda!!!
Yanına çöküp kucağıma aldım.Kaldırı-
ma oturttum. Kucağımdayken"Bacağım"
diye bağırıyordu.
• • •
-Noldu Yelda?Naptı sana o hayvan??!!diye bağırdım.
Tam o sırada omzumu bir el tutup kenara itti:
-Çok özür dilerim,iyimisiniz?
Başımı çevirdim.17 veya 18 yaşlarında bir çocuk,kahverengi saçlı, ela gözlü...
Kendini süzdüğümü anlayınca beni hafiften sarsıp:
-Pardon,arkadaşın iyimi?dedi.
-Sence?Mal mısın oğlum?Geliyosun kızın bacağını eziyosun,sonra "iyimi"?Ne ayaksın olum sen?diye bağırdım.
-Hop hop,yavaş ol biraz.Neyse,yardım ette arkadaşını hastaneye götürelim,de-
yip Yelda'yı kaldırdı.
-Son 5 dakikada ilk defa mantıklı birşey söyledin aferin,dedim.Yelda'yı motoru-
na bindirdi.Kaskını taktı:
-E ben nolcam yaa ?!?!diye bağırdım.
-Atla bi taksiye gel yer yok! diye bağırdı hayvan.
• • •
Hastaneye gelmiştik.Doktorun odasına bende girmiştim.Doktor Yelda'
nın bacağını kaldırdı.Yavaş davranıyor-
du ama birden bacağını indirdi.O an bakamadım ama Yelda'nın çığlığının koridoru ilettiğini biliyordum.
Ağlamaya başladım.Yelda zaten ağlıyordu.Doktor yanındaki hemşireye:
-Doktor Furkan'ı çağırın bunu sarsın,
dedi,hayatımda hiç bu kadar katı bir doktor görmemiştim.
• • •
Furkan Abi geldiğinde dışarı çıktım.
Hayvan herif hemen sordu:
-Noldu? Iyimi o?diye.
-İyiyse iyi,kötüyse kötü sanane?!!diye
bağırdım.
-Tamam be çemkirme sorduk işte,ne kıymetli arkadaşın varmış,dedi ve arkasını döndü.
Telefonuyla oynuyodu ki Furkan Abi çıktı:
-Noldu ciddi bişey varmı?diye sordu.İt-
tirip:
-Evet doktor abi nasıl Yelda?diye sor-
dum.
-Hayır basit bir kırık,en az 1.5 ay alçı bacağında kalacak.Haftadan haftaya kontrole gelirse iyi olur,deyip gitti.
-Yaptığını beğendinmi?1.5ay diyo ya 1.5 ay,biz o 1.5 ayda neler yapardık neler,
dedim.
Ben ona böyle vicdan azabı çektirmeye çalışırken birden kolumdan tutup beni diğer tarafa çekti.Yandan baktığımdaysa yerleri silen bir arabayla geçen görevliyi gördüm.Çocuk beni çek-
meseydi herhalde bütün kemiklerim kırılırdı.
• • •
O an aramızda sadece nefes farkı vardı.Gözlerime baktığını anlamıştım çünkü bende onun gözlerine bakıyor-
dum.Ama sonra kendime gelip onu ittirdim:
-Aa..Neyse..Ben..en iyisi..Yelda'yı alıp..Aa..gidiyim..evet..gidiyim..deyip doktorun odasına girdim.
• • •
Yelda'ya koltuk değneği vermişler-
di.Ona yardım ederek dışarı çıkardım. Çocuk bizi görünce koşarak yanımıza geldi ve:
-Çok acıyormu,ben gerçekten özür dilerim,dedi.
-Sorun yok iyiyim,dedi Yelda-ne kadar iyi bi kız bu ya-
• • •
Hastaneden çıktık,arkamızdan geliyordu mal:
-Bakın isterseniz evinize bırakabilirim yürüyemeyecekseniz,dedi.
-Ulan olum hayır hayır nesini anlamıyosun benmi anlatamıyorum ya!diye bağırdım.
-Gerçekten gerek yok,hem Masal'da var, gideriz biz dedi.
"Lan kızım niye adımı söyledin ya"diye fısıldadım.Ama çocuk duymuştu bir kere:
-Masallar daha böyle uslu kızlar olur diye biliyorum ben,diye dalgaya aldı.
-Dikkat et o masal sana kâbus olmasın, deyip Yelda'nın kolunu omzuma attığım gibi bir otobüse bindirdim.
• • •
Otobüste giderken doktorun odasının önünde yaşadığım olay geldi aklıma.
Içimden bi ses de bu çocuğun karşıma daha çok çıkacağını söylüyor-
du...
Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum...
