" Μανωλη εδω θα χωρισουν οι δρομοι μας, θα τα πουμε σε δεκα μερες, στα αποτελεσματα." ειπε ευγενικα ο Γιωργος, αφου μετα απο μια ωρα ταλεποριας που φαγανε στο νοσοκομειο στο οποιο πηγανε για μα κανουν τις απαρετητες εξετασεις που χρειαστηκαν , οι δρομοι υους χωριζονται για τις επομενες δεκα μερες , μεχρι την ημερα δηλαδη που θα βγουν οι απαντησεις των εξετασεων. Ο Γιωργος ηταν συγουρος ομως οτι η κορη του βρεθηκε, δεν υπερχε αλλη γυναικα που να γενουσε την ιδια μερα με την γυναικα του ποσο μαλλον την ιδια ωρα! Η γυναικα του γαινουσε την ιδια μερα αλλα και την ιδια ωρα με την γυναικα του Μανωλη, γεννησαν την ιδια στιγμη μαζι.
"Θα το πειτε στην κορη σας για ολο αυτο;" ρωτησε ο Μανωλιος φανερα απελπισεμνος με την ολη κατασταση
" Δεν ξερω Μανωλη, η γυναικα μου θεωρει πως δεν πρεπει να ξερει, τουλαχιστον μεχρι να μαθουμε την αληθεια, αν κι εγω πιστευω οτι πρεπει να ξερει, ειναι δικαιωμα της, ετσι κι αλλος καποια στιγμη θα μαθευτει σωστα;" απαντησε ο Γιωργος τον Μανωλη
" Εχεις δικαιο κι εγω αυτο λεω στην δικια μου, αλλα δεν με ακουει, γυναικες!" απαντησε ο Μανωλιος κι εβγαλε ενα τσιγαρο απο το πακετο του,"Θελεις;" ρωτησε τον Γιωργο και του ετεινε το χερι προσφεροντας του ενα."Οχι σε ευχαριστω δεν καπνιζω" απαντησε ευγενικαο Γιωργος.
"Ουτε εγω καπνιζω, παλια καπνιζα αλλα το εκοψα για την κορη μου, δεν της αρεσει το τσιγαρο και ειδικα η μυρωδια του, αλλα ετσι οπως εχουν ερθει τα πραγματα το μυαλο μου παει να τρελαθει και θελω καπου να ξεσπασω." ειπε ο Μανωλιος αναβοντας το τσιγαρο του και παιρνοντας μια τζουρα
"Σε καταλαβαινω απολειτα. Απο την μερα που εχω μαθει αυτη την αληθεια δεν μπορω να κοιταξω την κορη μου στα ματια μου, ξερεις τι δυσκολο που ειναι αυτο Μανωλη;Ειμαι φαντασμα μεσα στο ιδιο μου το σπιτι την αποφευγω ολη την ωρα γιατι φοβαμαι μην ξεσπασω μπροστα της μην πω τιποτα που δεν πρεπει μην μου ξεφυγει τιποτα."
"Μην ανησυχεις Γιωργο καταλαβαινω, ετσι ακριβως ημουν κι εγω εχθες, την εβγαλα ολη την μερα στα χωραφια και γυρισα αργα μονο η γυναικα μου με περιμενε, τι με περιμενε δηλαδη, εκλαιγε ολο το βραδυ , απο την στιγμη που της ειπα αρχισε να κλαιει, απορω πως δεν εχουν καταλαβει τιποτα τα παιδια ακομα."
"Δυο εχεις ε;'
"Ναι τον Γιαννακη και την Αγαπη μας " ειπε ολο καμαρι ο Μανωλιος για τα παιδια του
CITEȘTI
Μια Στιγμη ...
AlteleΔυο γυναικες γεννησαν την ιδια μερα, την ιδια στιγμη, στο ιδιο μερος. Τι θα γινει οταν καταλαβουν μεγαλωνουν οχι το δικο τους παιδι; Αραγε μανα ειναι αυτη που γενναει το παιδι η αυτη που το μεγαλωνει ;