Paganizm kelime kökeni olarak Latince paganus kelimesinden gelmektedir. Paganus ise anlam olarak “köylü, kırsal kesimde yaşayan” anlamına sahiptir. Buradan yola çıkıldığında Paganizm günümüzün tek tanrılı dinlerinden önce çok tanrılı dinlere mensup olan kişilere addedilen bir terim olarak karşımıza çıkmakta.
Paganizm Hristiyanlık, Musevilik ve İslamiyet dışında kalan öğreti ve dinleri temsil eden bir şemsiye terimdir.
Bugün Paganizm şemsiye terim olmasının hakkını vererek pek çok kola ayrılmıştır: Asatru, Huna, Şamanik kökenli uygulamalar, Santeria, Taoism, Satanizm, Budizm, Sikhizm vb. Tek tanrılı inançların dışında kalan her inanç/din/öğreti Paganizm’in içinde yer almaktadır.
Paganizm tanrı ve tanrıçalara tapınmak değildir. (alt kollar arasında bu durum farklılık göstermektedir.) Kökenleri dünyanın eski doğa dinlerine uzanan inançların bütününe verilen genel bir isimdir. Hissedilebilen, var olan her şeyin tanrısal gücün/ yaratım gücünün tezahürü olduğunun farkına varılmasını temel alır. Özünde tek bir yaratıcı güç vardır. Tanrı ve tanrıça olarak addedilen kavramlar ise yaratım gücünün/evrensel özün doğa üzerinde farklı şekillerde tezahür bulmasıdır. Yani Paganizm’e göre tanrı ve tanrıçalar yaratıcı gücün kendisi değil, diğer her şey gibi onun birer suretidir. Paganizm’de esas olan doğaya uyumlanmak, doğa ile bir bütün olabilmektir. Paganlar doğanın efendileri değil, onun bir parçası olduğuna inanmaktadır. Doğa ve içerisinde yaşayan her bir canlı kutsal kabul edilir.
