"sen,yok artık yinemi"
"her yerde benimi takip ediyorsun sen, yoksa aşık mı oldun bana"
"yaaa ölüyorum aşkından saplantı haline getirdim seni manyağınım" diyip ya sabır çektim. Ve hala üstümde olduğunu fark edip bağırmaya başladım.
"rahat mısınız acaba orda"
"gayet rahat"
"kalk be sapık ruhlu taş öküz"
Üstümden kalktı ve yerden kalkmam için bana elini uzattı. Tutarmıyım ben o eli tabiki tutmam. Hemen elini ittirip yerden destek alarak ayağa kalktım ve omuzuna çarpıp ilerlemeye başladım. Arkamdan seslenince durdum ve arkama dönmeden cevap verdim.
A"adın ne "
" çok mu lazım"
"evet, bu son görüşmemiz olmuycak cadı ismini öğrenmem lazım"
O bana az önce cadımı demişti.
"birincisi birdaha karşılaşamıyoruz,
İkincisi sensin be o cadı öhüz"
Diyip arkamı dönüp giderken kahkaha sesini duydum ve iyice sinirlendim ve hızımı arttırdım. Eve vardığımda nefes nefese kalmıştım.
Çok yorulduğumu fark edip kapıyı hızlı bir şekilde çalmaya başladım. Aradan 10 saniye geçtikten sonra annem kim o diye seslendi
"ben anne"
"biz ben diye biri tanımıyoruz yanlış kapı"
Diyince dağların devrilişi gibi gözlerimi devirdim ve cevap verdim.
"anne aç ya manyak mısın?"
"anneye manyak mı denir kız alırım ayağımın altına"
"kapıyı açarsan alırsın anne ama önce kapı"
Dedikten sonra kapıyı açıp bana terliğiyle bir selam çaktı koşar adımlarla odama çıktım ve hemen üstümü çıkartıp yumuşacık pijamalarıma sarıldım, lavaboya gidip elimi yüzümü yıkayıp odama geçtim ve yatağıma sokuldum saat erken olabilirdi ama uyumak güzeldi yahu.
Uyandığımda saat dokuzdu ve ani bir panikle yataktan fırladım ve annemin yanına gittim oda hala uyuyordu.
Panik içinde odama koşup hazırlanmaya başladım altıma siyah kot pantolon üstüme ise
Kahverengili kırmızı deri ve fermuar detaylı gömlek giyip evden çıktım dünden beri hiç bakmadığım telefonuma bildirim yağmıştı mübarek çoğu derindeni neden gelmediğim hakkında mesajlar yazmış ve aramıştım hızımı iyice artırıp otobüs durağına koştum ve 5 dakika içinde duraktaydım otobüs geldiğinde sıra halinde otobüse bindik en arkada bn vardım akpilimi çıkartı ve okuttuğu da hayal kırıklığı yaşadım akpilim bitmişti şöför yolculara sormamız isteyince tam sorucakken biri benim yerime bastı ve arkaya ilerledi yüzünü görmemiştim en arka tarafa geçip dikilmeye başlamıştı. Bende hızlıca arkaya yanına gittim ve tam teşekkür edicekken konuştu yürüyen ego
"önemli değil cadı "
"yinemi sen ya"
"az önce Bi nevi hayatını kurtardım bence Bi teşekkürü hak ettim, değil mi cadı?"
"hı aynen teşekkür"
Deyip köşeye çekildim ve kulaklıkkarımı takıp okula kadar uyukladım. Heme otobüsten inip okula ilerledim taki bir beni çantamdan tutasıya kadar.
Arkamı döndüğümde gördüğüm sıfat beni şaşıtmamıştı ne istiyordu bu yahu.
"ne tutuyorsun be şam şeytanı"
"bana borçlusun cadı, emin bana borçlu kalmak istemezsin, iztemezsin değilmi?"
"ben sana borçlu değilim kastettiğin akpil ise parasını öderim ama kastettiğin başka ise boş yapma bana."
Dedikten sonra üzerime eğilmeye başladı maşallah boyda iki metre eğil eğil Bi yaklaşamadı burun buruna geldiğimiz an zil çaldı ve tüm öğrenciler dışarı çıktılar Zeynep ve mal yandaşları da çıkıp beni ve karşımdaki hala bana eğilmekte olan öküzü Göz hapsine aldılar ne olduğunu anlamadan kulağıma eğilip,
"ödeşicez cadı"
Diyip zeynebin yanına ilerledi ve kolunu onu omzuna attı ve bana göz kırpıp uzaklaştı. Ne demek istemişti bu şimdi.O az önce zeynebe mi sarılmıştı?
Bu bölümünde sonuna geldik. Okuyan arkadaşlar lütfen okumaya devam edin daha iyi bölümlerde gelicek iyi mesajlarınız için teşekkür ederim. 🙂💙
