Nobody Compares

Chapter 4

It's already Monday, and my eyes are still close, kinapa ko naman ang alarm clock ko sa desk para itigil ang pambubulabog nya. Ugh, Monday morning sucks. Matapos ko lang naman magpuyat para lang makapag-aral kagabi tapos I need to wake up early to study again.

I jump out of bed when I realize that it's not a normal Monday. First quarter examination ngayon! I need to get up early and study agad agad! Tumingin ako sa orasan 5:32 am, Thanks God dahil 8:30 pa ang time namin.

Kinuha ko naman agad ang mga libro at reviewers ko para mag-aral habang nakasandal sa headboard at naka-indian seat. Huli kong pinag-aralan ang math bago ako maligo, I analyze everything I learn from Terrence. Si Terrence. Oh fuck. Naalala ko na naman sya. Everything about last Saturday...

Table 22, those beautiful eyes and his voice and the date. NO! Date?

Oo nga pala yung date next Saturday na! Ginulo ko naman ang buhok ko sa inis. I'm distracted again! Mabuti pa maliligo na ako bago pa ako magwala dito.

The whole shower went good. The hot water soothes my skin, kahit papano nawala ang stress and worries ko. Pagkatapos kong mafeel ng bongga ang shower, nagbihis na ako ng aking uniform, blow dry ng hair, at powder on my face. Like what my mom reminds me 'Your beautiful when you're simple' that thought makes me miss my Mom even more.

Kinuha ko naman ang phone ko at nag-iwan ng voicemail sa kanya:

"Mom? I miss you so much! How's Dad? I hope you two enjoy the trip. Take care po dyan ah? I love you!"

She told me she can't even reply sa text or even answer the call from me dahil nga sa business project nila. Hindi ko na sinabi yung about sa examination namin ngayon baka ma-stress pa sila.

It's 7:30 nang makarating ako sa school, marami na ring students. Yung iba nagkalat sa Study hall, Library, kahit Foodcourt hindi nila pinatawad makapa-aral lang. Nag-decide na lang ako na pumunta sa field at dun mag-aral, marami ring students dito pero tahimik at presko naman.

Umupo agad ako at nag-indian seat habang kinukuha ko sa backpack ang reviewers ko.

Maganda ang view mula sa kinauupuan ko, kitang-kita ang malaking school namin. Royal Tavern Academy. Isang sikat na eskwelahan, malaki at malawak. Mga mayayaman at sikat ang nag-aaral dito. And I am one of the lucky girl na makapasok sa school na ito.

"Ang lalim yata ng iniisip mo?" na-shock naman ako sa lalaking mabango at gwapo na tumabi saken. Terrence. Nag-indian seat na rin sya while he raises his brows on me. Nililipad naman ng hangin yung buhok nya.

Napagmasdan ko naman yung mga students na feel na feel ang pag-fly away ng mga buhok nila.

Wearing a gray sweatshirt na may nakalagay na QUIET and black jeans, I find him nice. Di mo aakalaing rude sya. I can see the eyes of some students on me na nag-aaral kanina kaya itinigil ko na ang pakikipagtitigan sa kanya at nag-aral na lang.

"Hey, I'm asking you," ang ganda lang pakinggan ng boses nya lalo na kung nag-eenglish sya, he's fluent. Ugh, why am I thinking of his voice? Shut up Leila.

Hinawi naman nya ang buhok ko at inilagay sa likod ng tenga ko, I can't help but look at him now. I feel uncomfortable tuloy dahil mas dumami ang mga nakatingin sa amin. Ugh, I don't want attention.

"Can't you see? I'm studying!" I try to lower my voice para hindi na mabaling samin ang atensyon.

Tumingin naman sya sa reviewers ko at nagpigil ng tawa. Well, I find him cute, pero I'm still angry on him, for showing up here.

"And what's funny?" I almost whispered kasi nga distracted ako sa smile nya. Bigla naman syang tumigil sa pagtawa at hinarap ako.

"Well, nice! Yan pala ang talent mo, ang pagbabasa ng pabaligtad!" he chuckles habang di pa rin nya inaalis ang tingin saken.

Napatingin naman ako sa reviewers ko. Oh my. Agad kong inayos ang mga 'to. And I can feel my cheeks are getting red. Stupidity. Mas lalong dumami ang nakatingin samen.

Oh my God, nababasa ko tuloy ang mga iniisip nila tungkol sa amin, Matapos magpigil ng tawa si Terrence, and me blushing. Maybe they are thinking na we are..... a..... cou-ple? I gulp for my stupid thoughts.

"Hey, are you mad?" he asked.

"No, I'm not!" I lie, habang hindi pa rin ako makatingin sa kanya.

"Sure ka?" his voice sends chill on my body.

"Yah." simple kong sagot, bakit ba kasi ako kinakabahan?

"Then look at me," he whines. Kakaiba talaga ang boses nya.

"W-what? I'm still reading" nabubulol kong tanong, sinigurado ko pa din kung hindi na baligtad ang reviewers ko.

"I said, look at me" pagpipilit nya.

Ugh. Napahiya na nga eh. Ano ba kasing intention nya?

Sa inis ko, tumingin na ako sa kanya, "Happy?" tanong ko sa kanya habang naka-focus pa rin sya saken, Oh my.

"Yup!" he smile at tumayo na, "Goodluck!" then he winks sabay alis.

Kinindatan nya ko. Speechless. And me? I'm lost. Looking at him going away. Bigla na lang nawala ang inis ko sa kanya, bakit? His words are repeating through my mind. I don't know what I'm feeling  right now but I feel.... happy? Shit. What's wrong with me?

"Yup!" he smiles, "Goodluck" then he winks at me.

At ako? I'm lost, No i mean, I'm tulala.

Looking at him going away.

His words are repeating through my mind. I don't know what I'm feeling right now but I feel like.... happy?

(Hi Readers! Kindly add this to your library please? Para lagi kong i-update. Comment and Vote na rin. Thanks! Ily xx)