TANITIM(DÜZENLENDİ)

60 9 16
                                    

Renk'ten:

Gece gece yine aklıma gelenler sonucu yaban mersini arıyorum.Düşündükçe göz yaşlarım daha da artmaya başladı.Ah beni o gün bırakmasaydın ve bir kez olsun dinleseydin böyle olmayacaktı.Ağlamaya devam ederken ileride ki kapanmak üzere olan manav dikkatimi çekti.Ne kadar şanslıyım diye düşünmeden edemedim çünkü gecenin 2'sinde nerde manav bulacaktım ki.Eminim yaban mersini bulana kadarda aramaya devam ederdim.Bu meyvenin benim için önemi var her ne kadar kulağa saçma gelsede çünkü her şey ben yaban mersini yerken olmuştu.Hemen arabamı kenara çektim ve koşa koşa tam kepenkleri indiren amcanın yanına gittim"Afedersiniz yaban mersininiz var mı?
"Afedersiniz yaban mersininiz var mı?

Benimle aynı anda biri daha konuşunca kafamı kaldırdım ve kafamı kaldırdığımda o da bana şaşkınca bakıyordu.Anlamadığım şey ise halâ bakmaya devam ediyorduk taa ki amca seslenene kadar."Kızım,oğlum iki saattir sesleniyorum.Tabi ki var ama sadece 1 paket kaldı."Kesinlikle almam lazım!
"Bakın benim çok acil yaban mersinine ihtiyacım var yoksa uyuyamam"Sonra o adam konuştu
"Asıl bana lazım! Hanımefendi lütfen gece gece tartışmayalım alıp gideyim konu kapansın"
"Asıl ben alıp gidiyim ve gece gece tartışmayalım.Bakın önemli diyorum"
İnat ettim bir kere.Şimdi farkettimde adam neden bu kadar sert bakıyo öyle.
"Sizin için önemliyse benim içinde önemli uğraştırmayın beni gece gece"
Gözlerim doldu sinirden artık o yaban mersinlerini almam gerekiyordu.
"Bakın önemli olmasa çekip giderim ama benim için çok önemli"Gözlerime bakınca birden şaşırdı ama sonra yine eski ifadesine döndü"Ba-
"Çocuklar! Yeterin niye tartışıyosunuz ikiye böleriz kalan paketi yeterin hadi gelin benimle"
Amca haklıydı birbirimize dik dik bakıp amcayı takip ettik.Yaban mersinlerimizi amcadan aldık ve kapıdan çıktık
"Birdaha görüşmemek üzere!"dediğimde sırıtıp bir şeyler mırıldandı kendi kendine ama duyamadım.Sonra ona dik bir bakış atıp arkamı döndüm ve arabama bindim.O da karşımdaki arabaya bindi.Hemen arabamı çalıştırıp eve sürmeye başladım.Öküz! Odun! Hödük! Gelmiş bana kafa tutuyor ya! Kim olduğumu bilse böyle yapabilir miydi acaba? Gece gece uğraştım bide offff!

Renk söylene söylene arabasını eve sürdü ama nerden bilebilirdi ki ileride o Öküz! Odun! Hödük! dediği adamsız yapamayacağını ve kaderin onların daima bir araya getireceğini?

SINIR:5 OY
           5 YORUM

Yaban MersiniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin