~One day~

~Κεφάλαιο 2ο~

??: Θες βοήθεια??

Κοίταξα ψιλά, μέσα στα μάτια του. Ήταν γαλάζια με λίγο γκρι στο κάτω μέρος της ίριδας. Τα μαλλιά του καστανά και ανεμιζαν στον αέρα. Σαν να ήταν ένας πρίγκιπας που κατέβηκε από το φανταστικο-υπέροχο παραμύθι στο οποίο βρισκόταν

Το ξες ότι είσαι πολύ δραματικη?

Λες ε??

ΕΕ ξέρω γω ρε ζώον

Ααα δεν θα τα πάμε καλά

Εγώ: Φυσικά και όχι είμαι μια χαρά. Δεν χρειάζομαι την βοήθεια σου.

??: Καλά ντε μην μας φας κιόλας απλά να βοηθήσω ήθελα

ΧΑΑ θέλει να βοηθήσει αυτό. Αυτό το ον θέλει να με βοηθήσει. ΑΥΤΌ?? ΕΜΈΝΑ?? Έλα Χριστέ και Παναγια και όλο το σόι μαζί

Ναι ούτε και εγώ ξέρω γιατί κάποιος να θέλει να σε βοηθήσει. Πάντως εάν ημουν στην θέση του θα γελούσα και θα έβγαζα φώτο και θα το ανέβαζα

Ομγγ γιατί είσαι πιο κακια από εμένα??

Είδες σου εμοιασα. Φτου φτου να μην με ματιάσω.

ΑΧ Θεέ μου τι αλλο θα ακούσω σήμερα. Σηκώθηκα βιαστικά και ξεκίνησα να ξανατρεχω.

Τον είδα... Αυτόν που ήθελε να με βοηθήσει να μιλάει με τον αδερφό μου?

Τι δουλειά έχει με τον αδερφό μου?? Πήγα και εγω στις κερκιδες για να δω τι λένε

Στεφ: Αντε τα λέμε μπρο θα σε δω αργότερα..

Χμμ περίεργο μόλις ήρθα σταμάτησαν να μιλάνε κάτι πάει λάθος εδώ.

Εγω: Τον ξέρεις??

Σ: Φυσικά κολλητός μου είναι.., είπε απόλυτα σίγουρος

Ε: Τότε γιατί δεν τον έχω ξαναδεί ποτε??

Σ: Δεν έτυχε ρε Νανσυ.. Τι θα μου κάνεις και ανάκριση τώρα??, μου είπε φωνάζοντας

Γιατί ήταν τόσο απότομος μαζί μου? Μπορεί να έχει περίοδο. Αα ξέχασα.. Αυτός έχει 365 μέρες το χρόνο όχι απλά μια φορά το μήνα

Ε: Καλά, εγώ φεύγω..

Σ: Έλα ρε Νανσυ... Τι έπαθες τώρα??

Ε: Δεν έπαθα κάτι.. Ετρεξα.. Τελείωσα και τώρα φευγω, είπα και έφυγα αμέσως χωρίς να πω τίποτα άλλο

Σ: Με τι θα πας σπίτι?? Εγώ έχω αυτοκίνητο

Ε: Θα κάνω οτοστόπ

Τον άκουσα να μουρμουραει από πίσω μου καθώς έφευγα σαν την σιγανο παπαδιά. Γύρισα να τον δω και παρατήρησα ότι είχε παρει τηλέφωνο κάποιον και μιλούσε..

Ούτε σημασία δεν μου δίνει το βόδι. Από τότε που πέθανε ο μπαμπάς μας δεν τον νοιάζει τίποτα. Είναι ψυχρός μαζί μου πάντα. Τουλάχιστον αυτός πρόλαβε να τον γνωρίσει...

Έκανα νόημα για να με πάει κάποιος σπίτι μου ή έστω κοντά στο σπίτι μου.
Σταματησε μια πανέμορφη Πόρσε μπροστά μου.

?? : Θα μπεις τι λέει?? ακούστηκε μια φωνή 40χρονου

Ε: Ναι με συγχωρείται.. Αφαιρέθηκα

Δεν είπε τίποτα ουτε που με κοίταξε. Με οδήγησε κατευθείαν στο σπίτι μου. Παρότι δεν του είχα πει την διεύθυνση μου.

Βγήκα από το αυτοκίνητο. Έκλεισα την πόρτα λίγο δυνατα αλλά δεν τον είδα να ενοχλείται ιδιαίτερα.

Ε: Σας ευχαριστώ πολύ, αλλά μπορώ να σας κάνω μια ερωτηση?

Ο άντρας αμέσως έβαλε μπρος το αυτοκίνητο. Με αγνόησε και πάτησε το γκάζι. Εξαφανίστηκε μέσα σε δευτερόλεπτα. Ούτε στην ερωτηση μου δεν απάντησε.

Το κυριότερο όμως ερώτημα μου είναι πως ήξερε την διεύθυνση μου??

⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️

Αυτά για σήμερα ΑΝΘΡΩΠΑΡΙΑ μου 😍😍😘😘

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο

Πείτε μου την γνώμη σας στα σχολεία

Και αν μπορειτε πατήστε το αστεράκι

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που αφιερώσατε

Το εκτιμώ πολυυ

Μπαιιιιι 😍😍😍😘
Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο ❤️❤️