~One day~

~Κεφάλαιο 6ο~

..
..

Έκλεισε την ταινία και με πήγε πάνω στο δωμάτιο μου.. Με σκέπασε και ξαπλωσε και αυτός δίπλα μου. Χμμ γιατί το έκανε αυτό?? Ήμασταν αγκαλιά και τύλιξε το χέρι του στην μέση μου. Και με φίλησε στον ώμο μου

Λ: Καληνύχτα μικρή μου..

.
.
.

Γουυυατ?? Με είπε μικρή του?? Γιατιι?

Γιατί άραγε να σε είπε μικρή του.. Χμμ μήπως σε θέλει ρε βλητο?

Μπαα δεν νομίζω. Ούτω η άλλως τι μου βρήκε??

Ακριβώς το ίδιο θα ρωτούσα και εγώ.. Ουαου είσαι στο μυαλό μου.

Όχι εσύ είσαι η φωνούλα του μυαλου μου άρα δεν μπορείς να έχεις μυαλό.

Αμάν ρε ηλιθια ειρωνεία ήταν..

Ααα......

Ήθελα να του πω και εγώ καληνύχτα αλλά δεν είχα το θάρρος.. Έτσι έκλεισα τα μάτια μου και κοιμήθηκα. Μόλις ξύπνησα δεν είδα τον Λούκας δίπλα μου και λέω αα μπορεί να έφυγε..

Ωραιαα ας φτιάξω καμία κρέπα να φάω γιατί πεινάω

Στεφ: Ωππ τι φτιάχνεις εκεί??

Ε: Τυφλος είσαι?? Κρέπες είναι.., ειπα εντελώς εκνευρισμένη

Στεφ: Πάλι περίοδο έχεις??

ΤΙ ΠΕΡΊΟΔΟ ΜΩΡΕ?? ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΥΛΗ ΣΟΥ ΠΟΥ ΈΧΕΙ 365 ΜΕΡΕΣ ΤΟ ΧΡΌΝΟ??

Αλλά πρέπει να μάθω κάποια πράγματα οπότε δεν θα του πάω κόντρα.. Πρέπει να το σκεφτώ στρατηγικά.

Άρα έπρεπε να κάνω πως δεν έχει συμβεί τίποτα από ότι έγινε εχθές το βράδυ

Ε: Οχι.., είπα και έκανε να φύγει.. Ειι.. Εμ μήπως θες να σου φτιάξω και εσένα??

Σ: Προφανώς.

Ε: Ωραία, είπα και γέλασα σατανικα.

Τωρα έχω την ευκαιρία να τον σκοτώσω βάζοντας του δηλητήριο στις κρέπες του.. Αχχ πόσοι τρόποι υπάρχουν για να το σκοτώσω αυτό το πόδι.. Α ναι ξέχασα είναι ο αδερφός μου..

Μετά από λίγη ώρα ήρθε και ο Λούκας στο σπίτι και μιλούσαν οι δύο τους στον καναπέ. Πήγα λίγο πιο κοντά για να ακούσω τι λένε..

"Πως τα πήγε εχθές? Τον τύλιξε τον γερό ή δεν μασισε τίποτα από το παραμύθι της?"

" Αντιθέτως εκείνος την τύλιξε.. Μην ανυσηχεις σε λίγο καιρό θα επικοινωνήσει μαζί της και θα τον έχουμε στο χέρι.. Πως τα πήγες εχθές εσύ με την άλλην?"

"Δεν έκανε αυτά που της έλεγα και αναγκαστικά έπρεπε να κάνω ότι ήταν απαραίτητο "

" Στεφ... Και αν το πει στο αφεντικό τι κάνουμε?? Την πατήσαμε γερά.. Και δεν πρεπει να χάσουμε ούτε εκείνον αλλά και ούτε την υποτιθέμενη αδερφή σου "

Κατσεε.. Τιι?? Εγώ... Ο Στεφ.. Η μάνα μου??.. Δεν είναι οικογένεια μου.?

Επρεπε να φύγω από εδώ μέσα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα αλλά χωρίς να με καταλάβουν. Γιατί από ότι κατάλαβα είμαι σε μεγαλο κίνδυνο.. Και ο Λούκας?? Πίστεψα έστω και για λίγο ότι με αγαπούσε ειλικρινά... Αλλά μαλλον εγώ φταίω που για άλλη μια φορά μπλεχτηκα στα δυχτια του "ερωτα"...

Δεν μπορούσα να συγκρατησω τα δάκρυα μου άλλο.

Μέτα από λίγο τα σκούπισμα γρήγορα και πήρα βαθιές ανάσες για να ηρεμήσω.. Έπλυνα το πρόσωπο μου και προσπάθησα να κάνω ότι δεν άκουσα ποτέ από ότι είπαν..

Οι κρέπες ήταν έτοιμες.

Ε: Ορίστε και οι κρέπες, χαμογέλασα γλυκά αλλά τα μάτια μου με προδιδαν είχαν αλλάξει χρώμα..

Σ: Σε ευχαριστώ ρε Αδερφουλα.. Αα και συγγνώμη για εχθές..που σε άφησα μόνη σου.

Τόσο θέατρο.. Τοσοι ψεύτες..

Ε: Δεν πειράζει όλα καλά.., είπα και έφυγα για το δωμάτιο μου

Κλειδωσα την πόρτα έτσι ώστε να μην μπει κανείς.. Βυθίστηκα στο κρεβάτι και έχωσα το πρόσωπο μου στο μαξιλάρι.. Έκλαιγα με λιγμους.. Τα μάτια μου είχαν πριστει από το κλάμα.. Επιτέλους μετά από λίγη ώρα με πήρε ο ύπνος.. Σταμάτησα να σκέφτομαι έστω και για λίγο..

Τις σκέψεις μου όμως διέκοψε ένας συνεχόμενος χτύπος στην πόρτα..

⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️

Αυτό ήταν για σήμερα αγαπημένα μου ανθρωπια 😍😍😍😍❤️👌💋

Μικρότερο κεφαλαιακι σήμερα.
I'm so sorry 😢😢😂

Γίνονται πολλά τελευταία εε??

Που να δείτε την συνέχεια...

Τα λέμε σε ένα επόμενο κεφαλαιοοοοοοοο 💋💋❤️😍

LOVE AND PEACE ✌️✌️😘❤️💕💚