~One day~

~Κεφάλαιο 4ο~

Τωρα θυμήθηκα ποιος είναι.. Ειναι ο τύπος που ήθελε να με βοηθήσει στο γήπεδο.. Άρα σημαίνει πως είναι ο κολλητός του αδερφού μου.. Αυτός όμως τι δουλειά έχει εδώ??

...

Εγω: Λούκας??, ρώτησα διστακτικά

Λ: χμ?, με κοίταξε απορημένος

Ε: Εμ.. Εσύ τι θες εδώ?? Εννοώ γιατί ήρθες μαζί μας?

Επρεπε να μάθω τι συμβαίνει.. Δεν παει άλλο αυτή η κατάσταση. Κάτι μου κρύβουν και θα το μάθω..

ΑΧ δεν ξέρεις πως η περιέργεια σκότωσε την γάτα??

Το ξέρω φωνούλα αλλά θα σκάσω άμα δεν μαθω..

Ο Λούκας κοίταξε τον αδερφό μου και εκείνος του έκανε αρνητικό νόημα..

Ωπαα... Τι έγινε μόλις τώρα??

Λ: Εμ ήρθα για παρέα, είπε καθόλου πιστευτά

Επρεπε να κινηθώ έξυπνα.. Δεν πρέπει να κινήσω υποψίες γιατί ποιος ξέρει τι μπορεί να συμβεί

Ε: Α μια χαρα και θα κάτσεις όλη την βραδιά εδώ?

Λ: Ναι, φυσικά..

Στεφ: Εγώ δεν θα κάτσω εδώ για όλη την βραδιά γιατί έχω μια δουλειά

Ε: Αχα και που θα πας?

Σ: Σε έναν φίλο να λύσουμε κάποια θέματα

Αυτό μου μυριζετε σαν καυγάς..

Φτάσαμε μέσα σε 2 λεπτά. Ο Λούκας μου άνοιξε την πόρτα σαν σωστός τζεντλεμαν. Δεν αντιλέγω μου άρεσε που μου άνοιξε την πόρτα αλλά δεν είμαι κουλη..

Ε: Μπορούσα να την ανοίξω και μόνη μου δεν ειμαι ανάπηρη..

Λ: Σοβαρά τώρα?? Εγώ φταίω που ήθελα να είμαι καλός, τσιτωσε

Χμμ είναι ωραίος όταν νευριάζει.. Όχι όχι τι λεωω?? Σκασε Νανσυ

Δεν χρειάστηκε να το πω εγώ ευτυχως

Πήρα και μια πρωτοβουλία από μόνη μου..

Μπηκαμε μέσα.. Και είδαμε πολύ κόσμο. Το οποίο δεν είναι καθόλου καλό για εμένα που είμαι αντικοινωνικη..

Ε: Εμ Λ-Λούκας..

Λ: Ελα..

Ε: Μπορείς να μου κρατας το χέρι?

Λ: Γιατί να το κάνω αυτό?

Εμμ τώρα τι να του έλεγα?? Επειδή έχω θέμα με τον κόσμο? Ότι αγχώνομαι σε τέτοιες καταστάσεις? Ότι παθαίνω κριση πανικού??