1. Podaj kilka faktów o sobie. Well, kilka to już dwa, cn? x'D No dobra, może coś się wykmini >w< - Jestem dziwnym człowiekiem, który nie potrafi stosować się do rad, jeśli chodzi o poprawianie swoich umiejętności (dotyczy to głównie rysowania). Zawsze muszę do wszystkiego dojść sama x'D - Ostatnio doszłam do wniosku, że jestem człowiekiem przeciwieństwem. Jestem jednocześnie optymistką i pesymistką; cicha i głośna; odważna i tchórzliwa i wiele wiele więcej XD Najlepiej podsumowuje to cytat mojej koleżanki z uczelni: "Wiesz co, pierwszy raz spotykam się z człowiekiem, który jest jednocześnie wnerwiony i mega spokojny". - Dodam trzeci fakt, bo mnie cholernie boli miejsce po usunięciu ósemki. Help me ;w;
2. Pokaż swoją tapetę. Jako, że kiedyś wstawiałam tę z pulpitu na kompie, to teraz w końcu pokażę te na telefonie x'D
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
3. Czytałaś kiedyś jakąś light novel? Jeśli tak, to jaką? Jeśli nie, jest jakaś, którą chciałabyś przeczytać? Tak - czytałam nowelki z "Naruto" ^_^
4. Co ostatnio oglądałaś? Gosh, ostatnio to chyba komedię romantyczną [nie przepadam za takimi, ale się poświęcam dla mamy x'D] pt. "Niania w Nowym Yorku" czy coś w ten deseń x'D
5. Opublikuj fragment jakiejś swojej nieopublikowanej książki. Woah, kurcze - trudny wybór >w< Ale padło na moje autorskie opowiadanie pt. "Taberu Koe".
Wyszła na taras w samej piżamie i zarzuconym niedbale szlafroku. Było chłodno, jednak ona zupełnie nie czuła nieprzyjemnej temperatury. Jej umysł był pusty, jakby wyzuty z wszelkich emocji. Widziała świat w odcieniach szarości, jednak nadal gdzieś w głębi serca pamiętała kolory i podświadomie wszędzie ich szukała. Tak było i tym razem. Wpatrywała się w krople deszczu z nadzieją, że ukażą jej prawdziwy, lepszy świat. Mimo tego, że rzadko wracała do wspomnień, to jej mózg ciągle wysyłał jej różne sygnały i sugestie, które nie pozwalały jej zapomnieć choćby odczutych niegdyś emocji, pojawiających się niby widmo przeszłości w postaci ciepłego, nostalgicznego uczucia z tyłu głowy. Właśnie tak zapamiętała deszcz, jako przyjemną pogodę, kojarzącą się jakimś cudem z kolorami. Taberu nie mogła pojąć, jak ta dziwna szarówka przecinana łzami nieba, może być powodem do radości. Chciała to zrozumieć. Chciała przypomnieć sobie siebie.
To tylko jeden fragmencik z środka, także no :')
6. Jak tam życie mija? :D Hmm... No spoko - jakoś mija - czasem lepiej czasem gorzej, ale no - nie ma co narzekać, tylko jedziemy dalej! ;D <3
Wybaczcie, ale tym razem nie nominuję nikogo, bo mój mózg pracuje na zwolnionych obrotach (nie ma to jak wykrwawianie się XD) ;w; Następnym razem może nawet wymyślę jakieś fajne pytania - obiecuję, że się postaram!
